GRUPA MŁODSZA

TYDZIEŃ PIERWSZY 16.03.200 - 20.03.20 

Drodzy Rodzice w tygodniu od 16.03-20.03 realizowany byłby temat nadchodzącej wiosny.

Pomysł na poniedziałek

Zapraszamy do oglądnięcia fimu eduacyjnego o oznakach wiosny  oraz do porozmawiania o jego treści z dziećmi. 

 

https://www.youtube.com/watch?v=Wjo_Q1OYTmY&feature=youtu.be

 

Omówienie zmian, jakie zachodza w przyrodzie wczesna wiosną:

topnienie śniegu i lodu, ocieplenie, coraz dłuższe dni, kiełkowanie roślin i inne.

Pomysł na wtorek

Pomóżmy dzieciom zrozumieć obecną sytuację związaną z tym, co dzieje się w kraju i na świecie, poniżej znajduje się link do opowiadania o "Wirusku"

 

https://www.facebook.com/1395541220538108/posts/2857428847682664/

 

Porozmawiajcie z dziećmi na temat opowiadania, wykonajcie zadanie znajdujące się w karcie. Uspokójcie dzieci, że jak będą przestrzegały reguł nic złego się nie stanie .

 

Pomysł na środę

MAMO, TATO POBAW SIĘ ZE MNĄ:

"Małpka mówi"

Dziecko naśladuje ruchy rodzica, jeśli poprzedzi je słowami ,,Małpka mówi”. Jeśli rodzic pokarze czynność bez wypowiadania tych słów, dziecku nie wolno się ruszać np.: ,,małpka mówi: połóż rękę na głowie” – dziecko musi naśladować ten ruch. ,,Opuść rękę na dół”- ręka musi zostać na swoim miejscu. Podczas tej zabawy dziecko musi nie tylko zwracać baczną uwagę na to co mówi rodzic, ale także wytężać swą wyobraźnię.

 

"Najdłuższy wąż"

 Zaczynając od brzegu kartki lub gazety, po spirali, dziecko i rodzic wycina z papieru jak najdłuższego węża. Na koniec porównujemy węże, układając je obok siebie. Wygrywa zawodnik, który wykonał dłuższego węża.

 

"Mistrz kształtów"

Jeden z zawodników — może to być rodzic — wskazuje przedmiot i opisuje, jaki ma kształt (np. długopis - podłużny). Następnie, kolejno, każdy z uczestników zabawy kolejno wymyśla przedmiot o podobnym kształcie (np. ołówek, wałek do ciasta, latarnia uliczna, zapałka, ...). Jeżeli zawodnik ma problemy, oddaje fant. Na końcu wykupujemy fanty śpiewając piosenki, robiąc przysiady itp. Ten, kto stracił ich najmniej, zostaje Mistrzem Kształtów.

 

"Kolorowe kredki"

Do pudełka lub koszyka wkładamy kredki. Dziecko losuje jedną z zamkniętymi oczami i próbuje znaleźć w mieszkaniu przedmioty, które są takiego koloru jak kredka. Jeżeli znajdzie ich więcej niż pięć — zdobywa nagrodę. Dodatkowo możemy wzbogacić zabawę o wyszukiwanie wspólnych cech poszczególnych przedmiotów, np. stolik jest brązowy tak samo jak szafa, jedno i drugie jest zrobione z drewna.

 

"Stworki-potworki"

Do udziału w zabawie wystarczą dwie osoby (dziecko i rodzic), ale uczestników może być też więcej. Każdy dostaje swoją kartkę i rysuje u góry głowę. Później zagina papier tak, żeby nie było widać tego, co jest namalowane i podaje kartkę kolejnemu uczestnikowi zabawy. Ten dorysowuje tułów i ręce, po czym znów zgina kartkę i przekazuje ją dalej. Następna osoba rysuje nogi, a ostatnia — buty. Na końcu rozkładamy kartki i... możemy razem pośmiać się ze stworków-potworków.

 

Pomysł na czwartek

 

MAMO, TATO POBAW SIĘ ZE MNĄ

„Zabawa w skojarzenia”

Zacznij zabawę dla dzieci, mówiąc dowolne słowo, np. „słońce”. Następnie dziecko mówi słowo kojarzące się z tym, co powiedziałaś, np. „gorąco”. Potem ty szukasz skojarzenia do „gorąco”, np. „lato”. I tak na zmianę.

„Skoki przez drabinkę”

Wykonaj drabinkę, np. z gazety. Wystarczy pociąć ją na 5-centymetrowe paski, które ułożycie na ziemi na wzór drabinki. Zadanie dziecka polega na sprawnym przeskakiwaniu kolejnych szczebelków.

„Kto wyżej?”

Rodzic stoi z ołówkiem lub markerem przy futrynie, a maluchy kolejno podchodzą i z wyciągniętą jedną rączką do góry w miejscu podskakują najwyżej, jak umieją. Wszystkie wyniki muszą być zaznaczone, a zwycięża dziecko, które podskoczyło najwyżej. Maluchy będą zadziwione, dokąd umieją dosięgnąć!

„Otchłań oceanu”

W kartonie wytnij kilka otworów. Pomaluj go w morskie motywy, a dziury będą imitowały paszcze podwodnych stworów. Maluchy rzucają do dziur piłkami. Wygrywa ten, kto wceluje największą liczbę razy do otworów.

 

 

„Bajkowymyślacze”

Rodzic rozpoczyna opowiadanie bajki, dziecko dodaj swoje elementy,  rodzic kontynuuje i tak na zmianę (z młodszymi dziećmi wykorzystujemy  pacynki, figurki zwierząt).

Propozycje zabaw do wykorzystania dla dzieci i rodziców w domu.

 

Pomysł na piątek 

 

Wiosna

Naplotkowała sosna, że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro: - Przyjedzie pewno furą
Jeż się najeżył srodze: - Raczej na hulajnodze.
Wąż syknął: - Ja nie wierzę, przyjedzie na rowerze.
Kos gwizdnął: - Wiem coś o tym, przyleci samolotem.
- Skąd znowu - rzekła sroka - ja z niej nie spuszczam oka
i w zeszłym roku w maju widziałam ją w tramwaju.
- Nieprawda wiosna zwykle przyjeżdża motocyklem!
- A ja wam tu dowiodę, że właśnie samochodem.
- Nieprawda, bo w karecie!
- W karecie? - Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko, że płynie własną łódką!
A wiosna przyszła pieszo.
Już kwiaty za nią śpieszą, już trawy przed nią rosną
i szumią - Witaj wiosno!

 

Propozycje Omówienia wiersza z dziećmi: o jakich zwierzątkach jest mowa w wierszu, czym przypłynęła wiosna, co przyniosła ze sobą wiosna.

 

„Bocian” – ćwiczenie logorytmiczne.

Dzieci klaszczą, tupią i uderzają rękami

na zmianę o kolana podczas recytowania rymowanki:

Kle, kle, kle, kle, kle, kle, (rytm ćwierćnutowy)

złapać żabkę dzisiaj chcę. (rytm ćwierćnutowy)

 

„Lekkie jak piórka” – ćwiczenia oddechowe. 

Dziecko otrzymuje puchowe piórko i kładzie sobie

na ustach (głowa jest przechylona w stronę sufitu).

Na sygnał  zaczyna dmuchać w piórko tak, aby się uniosło.

Stara się przy tym, aby piórko nie upadło na podłogę.

 

!Proponujemy również pokazać dzieciom dlaczego mycie rąk jest takie ważne! 

Bedziemy potrzebowali: talerz z wodą, przyprawy np. pieprz, mydło.

Do talerza z wodą wsypujemy pieprz. Dziecko wkłada palec do wody (bez mydla) i obserwuje jak "zarazki" przyczepiają się do jego palca. Następnie wyciera palca, namydla go i ponownie wkłada do talerza. Obserwuje jak zarazki "uciekają". Po wykonanym eksperymencie rozmawiamy z dzieckiem na temat eksperymentu: Czy widziałeś jak zarazki przyczepiają się do rączek? Czy już wiesz dlaczego trzeba myć rączki mydłem?

Do zobaczenia w poniedziałek ! Życzymy spokojnego i zdrowego weekendu!

Drodzy Rodzice, za nami pierwszy tydzień pracy na odległość. Mamy nadzieję, że nasze pomysły przydały się do aktywnego oraz twórczego sędzania czasu z dziećmi. W tym tygodniu rówież zapraszamy na stronę po garść pomysłów. Bądźcie zdrowi i dbajcie o siebie!

W tygodniu od 23.03- 27.03 realizujemy temat 

Słychać śpiew wśród drzew i

chmur, to artystów ptasich chór.

 

Pomysł na poniedziałek

"Bocianie, Bocinie" B. Forma

Bocianie przybyłeś dziś do nas,
witają cię dzieci i łąka zielona.
Dostojnie twe nogi stąpają po trawie,
czarno-białe pióra w słońcu lśnią ciekawie.
Tak jak ty wysoko nogi podnosimy,
kle, kle zaśpiewamy z tobą boćku miły.
Bocianie, bocianie
przybyłeś dziś do nas.
Kle, kle, kle, kle, kle.
Kle, kle, kle, kle, kle.

omówienie wiersza z dzieckiem: O kim był wiersz? Co wita Bociana? Jaki kolor piór ma bocian? Jego nogi sa krótkie czy długie?

Można również wykonać do wiersza ćwiczenia logarytmiczne z poprzedniego tygodnia.

 

Po ciężkiej pracy pry wierszu zapraszamy do zabaw badawczych :)

 

                 MAMO TATO POBAW SIĘ ZE MNĄ

„Sztuczny śnieg”

Do miski wsypujemy sodę i dodajemy piankę do golenia, całość mieszając i wyrabiając z niej masę śnieżną. Mieszamy ze sobą wszystkie składniki i praktycznie gotowe. Sztuczny śnieg można zabarwić go na dowolny kolor przy użyciu np. spożywczych barwników. Gotowa masa jest lekko chłodna, można ją na kilkadziesiąt minut wstawić do lodówki.

„Sztuczny śnieg” propozycja nr 2

W naszej drugiej propozycji musimy przygotować środek pampersa ( wkład- wata) mąkę ziemniaczaną ora wodę.  Łączymy wszystko w dowolnej przez dziecko kolejności oraz w dowolnych proporcjach ( na oko :) ) Łącząc materiały ugniatamy tworząc sztuczny śnieg... Budujemy kulki śniegowe, bałwanki lub śniegowe cuda.

„Piankolina”

Przepis na Piankolinę jest bardzo łatwy:1 kg mąki ziemniaczanej, jedno opakowanie pianki do golenia oraz odrobinę płynu do mycia naczyń najlepiej białego lub bezbarwnego. Łączymy ze sobą te produkty. Możemy bawić się tym jako kolejna propozycja sztucznego śniegu ale również możemy dodać podzielić masę na kilka porcji i dodać kolorowe barwniki.

„Masa balonowa”

Większość dzieci uwielbia różnego rodzaju glutki tak zwane slime. Takie aktywności pozwalają na swobodną zabawę, dostarczają wielu bodźców sensorycznych i są fajnym pomysłem na zabawę wykonaną samodzielnie lub z pomocą rodzica. Żeby  zrobić masę balonową wystarczy połączyć zwykły klej szkolny z odrobiną żelu do prania i mamy podstawą masę do tworzenia balonów. Na koniec do naszej masy dodajcie odrobinę pianki do golenia. Masa zrobi się bardziej puszysta, a balony wychodzą jeszcze większe.

Czy takie masy nie podrażniają dzieciom rąk ??? Myślę, że to kwestia indywidualna u każdego dziecka. Państwo znają swoje dzieci najlepiej i wiedzą czy można bawić się w takie zabawy...

 

„Kolorowy gniotek”

Do wykonania żelowych gniotków potrzebujecie: Przezroczyste balony, kolorowe cekiny lub brokat, żelatynę, gorącą wodę, miseczkę z łyżeczkę w której wymieszacie wodę z żelatyną, butelkę do przelania żelatyny oraz lejek.

Mieszamy w kubeczku żelatynę z gorącą wodą czekamy aż ostygnie ( 1/2 kubka) . Do balona wrzucamy brokat i przygotowane cekiny. Rozpuszczoną żelatynę za pomocą lejka przelewamy do butelki. Nadmuchanego balona nakładamy na gwint butelki i przelewamy żelatynę. Powietrze automatycznie z niego zejdzie - zawiązujemy balona.

Młodsze dzieci z pewnością będę potrzebowały do przygotowywaniu gniotka pomocy dorosłej osoby. Samo wykonanie trwa kilka minuta, a zabawa jest bardzo atrakcyjna zarówno dla dorosłych jak i dzieci. Takie zabawy świetnie uczą dzieci, że można samodzielnie stworzyć coś z niczego. Kombinowanie i łączenie różnych mas oraz eksperymentowanie uczy otwartego myślenia. Sama zabawa gniotkiem to świetne ćwiczenie manualne, pozwala wyładować emocje i trenuje dłonie, a nawet rzucanie do celu.

Pomysły na wtorek

 

Zapraszamy do posłuchania piosenki 

Jolanta Fraszyńska - Jaskółka, czyli ogłaszają ptaki wiosnę

 

Porozmawiajcie z dziećmi na temat treści piosenki , spróbujcie ją razem zaśpiewać- zaczynając od powtarzania refrenu. 

 

Możecie również pobawić się  w "Jaja w gniazdach"

 

Liczenie jaj w gniazdach wg scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej.

Rodzic mówi dziecku, że teraz będą „ptakami-rodzicami” (mamą lub tatą), krążki ( mogą być talerze) – ich „gniazdami”,

a kulki (z kolorowej bibuły, bądź plastikowe piłki) – „jajami”. Rozkłada krążki i prosi, by  „ptasi rodzic” stanął przy swoim

gnieździe.Rodzic: Kiedy już staniecie przy swoich gniazdach, to będzie można sprawdzić, czy gniazd

jest tyle ilu rodziców. Może gniazd jest więcej? Trzeba policzyć głośno: ptaki – dzieci i gniazda.

Dzieci ustalają, że kilka gniazd jest pustych. Tutaj leżą jaja

(jest ich tyle samo ile gniazd) Tych małych jaj powinno być tyle, ile

gniazd. Czy ich jest więcej niż gniazd czy tyle samo? Sprawdźmy. Włóżcie proszę do swojego gniazda jedno małe

jajo... Czy każdy ma w swoim gnieździe małe jajo? Czy jaj jest mniej niż gniazd czy tyle samo ? Rodzic przechodzi i pokazuje

pary gestem jeden do jednego i mówi:

Jeśli wiemy, ile jest gniazd, to nie musimy liczyć, ile jest

jaj, bo w każdym gnieździe jest jedno jajo.

Następnie Rodzic prosi, by  dzieci położyły jaja przy przygotowanych przez niego trzech krążkach

– gniazdach i pyta, jak ustalić bez liczenia, czego jest więcej, a czego – mniej? Czy może jaj i gniazd jest tyle,

samo? Dziecko wkłada jedno jajo do każdego gniazda. Ktoś może od razu udzielić odpowiedzi, wtedy

dzieci upewniają się, że jego odpowiedź jest prawidłowa. Liczą gniazda i pokazują na palcach, ile ich jest. Liczą

też jaja i mówią, czego jest więcej.

 

Miłej zabawy- rozwijamy zdolności liczenia oraz tworzenia zbiorów (z jedna wspólną cechą- kolorami).

 

Pomysł na środę

 

MAMO, TATO POBAW SIĘ ZE MNĄ

 

ZIMNO, CIEPŁO, GORĄCO - chyba znana wszystkim, a może nieco zapomniana zabawa, w której jedna osoba chowa jakiś nieduży przedmiot (może to być maskotka, autko, piłeczka), pozostałe osoby muszą go odnaleźć. Ten kto schował "skarb“ daje wskazówki stopniując słowa - zimno, ciepło, informując poszukiwaczy, czy są blisko (ciepło, cieplej, gorąco), czy daleko (zimno, mróz). Ten kto odnajdzie skarb chowa go i zabawa zaczyna się odnowa.

 

TANECZNYM KROKIEM – z podkładem muzycznym lub bez możecie wspólnie poruszać się do ulubionych piosenek i melodii. W wersji dla odważniejszych rodziców (mniej wrażliwych słuchowo) możecie włączyć sekcję instrumentalną z wykorzystaniem sprzętów kuchennych (garnki mają świetną akustykę). Dzieci będą zachwycone, sąsiedzi nieco mniej. Zorganizujcie konkurs taneczny albo konkurs piosenki. Nagrodą może być korona, medal, dyplom (oczywiście zrobiony własnoręcznie) albo pyszne małe co nieco.

 

DOMOWY KLUB FITNESS – w mediach alarmują o pladze otyłości u dzieci. Waszej rodziny nie będzie to dotyczyć, jeśli postawicie na ruch. Czas na trochę wspólnych ćwiczeń fizycznych - połączycie przyjemne z pożytecznym, a maluchy będą zachwycone. Pokażcie dziecku kilka prostych figur z aerobiku, zachęćcie też, aby dziecko zaproponowało swoje ćwiczenia, które wykonacie. Na pewno będzie wesoło.

PIŁKA I KOLORY

Zabawa ta jest bardzo prosta. Można bawić się w nią dwie osoby, ale im więcej dzieci, tym zabawa weselsza. Niezbędna jest piłka, którą rzuca się do siebie wymieniając kolory. Na hasło „czarny” piłki nie można złapać. Jeśli bawimy się w tę zabawę w więcej niż dwie osoby, to uczestnik, który złapał piłkę na kolorze czarnym odpada z gry. Zabawa ta uczy dzieci łapać piłkę oraz rozwija ich myślenie.

SPACEREK

Puść maluchom muzykę i rzucaj różne polecenia: „Zbieramy grzyby!”, a wtedy maluchy udają, że podnoszą coś z podłogi; „Gonimy motyle!” – smyki podbiegają i łapią niewidoczne motylki; „Zrywamy szyszki!”, a dzieciaki muszą podskakiwać i symulować obrywanie z gałęzi szyszek, itd.

Propozycje zabaw do wykorzystania dla dzieci i rodziców w domu w czasie zawieszenia zajęć w przedszkolu.

 

 

„Wiosenna pobudka” – opowieść ruchowa przy muzyce. Rodzic rozkłada na podłodze w domu obręcze

Obręcze to „gniazda”,w których zamieszkają ptasie rodziny: rodzice z dwójką lub trójką piskląt ( mogą to być pluszowe misie)

.Rodzic opowiada, że każde „gniazdo” zamieszkuje inna ptasia rodzina, np. skowronki, słowiki, jaskółki, czyżyki. Przy muzyce

kieruje zabawą, snując opowieść o poranku w gnieździe:Pierwsze budzą się skowronki, potem jaskółki i czyżyki, ostatnie –

słowiki, ponieważ śpiewały całą noc przy księżycu i jeszcze są bardzo śpiące. Najpierw budzą się głodne pisklęta. Potem ich

rodzice,  ale nie wylatują od razuna polowanie. Powoli się przeciągają, najpierw prawe skrzydło, potem lewe, prawa nóżka, lewa

nóżka.  Czyszczą skrzydła, każde pióro po kolei. Wylatują z gniazd dla rozprostowania skrzydeł, krążą wokół swoich gniazd,

potem wokół gniazd innych ptaków i po całym lesie. Łowią owady dla dzieci na śniadanie. W tym czasie młode

ptaszki przeciągają się i rozprostowują skrzydełka w gniazdach. Który ptak złowi coś do jedzenia, wraca do swo-

jego gniazda nakarmić młode. Nakarmione pisklęta wylatują z gniazd i uczą się latać.Można również wydrukować obrazki

ptaków co ułatwi dzieciom zadanie. 

Miłej zabawy. 

 

Pomysły na czwartek.

 

„Czyj to głos?” – ćwiczenia ortofoniczne, naśladowanie głosów ptaków. Rodzic zachęca dzieci, by przyglądając się obrazkom

przedstawiającym znane ptaki, samodzielnie spróbowały naśladować ich „mowę”, np.:

– bocian:

kle, kle

 

– kukułka:

kuku

 

– wróbelek:

ćwir, ćwir, świr, świr

 

– sowa:

uhu, uhu, hu, hu

 

– dzięcioł (puka w drzewo):

puk, puk, puk

 

– małe pisklęta wołają:

pi, pi, pi, iiiii, pi, pi, pi, iiiii

 

Jak jeszcze mogą odzywać się ptaki? Rodzic wymawia, dzieci powtarzają, np.:

– tirli, tirli

(trudne!)

,

– tir, tir, tir,

– titu, titu, titu

 

Następnie zachęcam do wysłumachania słuchowiska Juliana Tuwima "Ptasie Radio" 

 

Omówienie wiersza z dzieckiem: 

– Co usłyszeliśmy w brzozowym gaju?

– Co to jest audycja radiowa?

– Kto prowadził program radiowy?

– Jakie ptaki włączyły się do prowadzenia audycji?

Jeśli dzieci nie pamiętają, jakie ptaki wystąpiły w wierszu, rodzic puszcza  fragment, w którym są wymienione wszystkie ptaki.

Potem zwracamy się do dziecka:

– Dlaczego ptaki nie mogły się porozumieć?

– Jaki głos wydaje: bocian, jaki sowa, kukułka, kogut?

– Jak skończyła się ptasia audycja?

 

Na koniec "zajęć" porannych proponujemy wykonać ilustracje "Ptasie Radio"- dla dzieci 4-letnich, a dla 3- latków proponujemy wydrukować kolorowanke np. wróbelka ( http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/wrobel ) i pokolorowanie jej. 

 

Zabawa w kolory.

Wystarczy rozejrzeć się dookoła i poszukać przedmiotów w tych samych kolorach.

Rozkładamy kolorowe kartki ( np. czerwny, żólty, zielony) na środku układamy "stos" z kolorowych rzeczy znalezionych w domu ( w tych samych kolorach co kartki) zadaniem dziecka jest posegregowanie przedmiotów na odpowiednie kolory układając je na tych, które są w tym samym kolorze.

Miłej zabawy!

Propozycja na wyciszenie dziecka

Słuchowisko dla dzieci, które zaprowadzi dziecko w świat przyrody, a szczególnie świat ptaków. Zachęcamy dzieci do wysłuchania :)

 

Pomysły na piątek

 

Hejo przedszkolaki!

Oto pisenka na początek dnia. Posłuchajcie i odpowiedzcie, ile było ptaków na gałęzi drzewa. Jak nazywały się te ptaki. Wyklaszcz rytm piosenki, a potem zamknij oczy i powiedz, jakiego koloru były te ptaki. 

 

Policz, ile masz palców u jednej ręki. Odpwiedz na pytanie. Czy na gałęzi było tyle samo ptaków, ile masz palców u jednej ręki?

A czy wiesz, że gdy przyłożysz dłoń do kartki i ją odrysujesz, to możesz z dłoni wyczarować takiego ptaszka, jak w piosence?

Spróbujesz? Potrzebne będą kredki, a te na pewno posiadasz.

Znam zabawy paluszkowe, które na pewno się Tobie spodobają.

Wyliczanka z pieskami

Wszystkie pieski spały (zaciskamy maluchowi piąstki lub pokazujemy swoje)
Pierwszy obudził się ten mały(otwieramy mały paluszek)
Mały obudził średniego, który spał obok niego (otwieramy drugi paluszek).
Gdy średni już nie spał, to duży też przestał (otwieramy trzeci palec).
Trzy pieski się bawiły, czwartego obudziły (otwieramy czwarty paluszek).
Cztery pieski szczekały, piątemu spać nie dały (otwieramy kciuk i machamy całą dłonią).

Wyliczanka „palce do palców”

Gdy się rączki spotykają, (dotykamy dłońmi rączek dziecka)
to od razu się witają. (pocieramy, ściskamy, przybijamy piątkę, udajemy całusy)
Gdy się kciuki spotykają, (dotykamy kciukami kciuki dziecka)
to od razu się witają.(pocieramy, ściskamy, przybijamy piątkę, udajemy całusy)
Gdy się palce spotykają (dotykamy palcami palców dziecka),
to od razu się witają (pocieranie, ściskanie, przybicie piątki lub całus).

Jeśli chcesz, możesz pobawić się palcami. A może znasz inne wyliczanki paluszkowe? Potrafisz z palców ułożyć literkę?. Na pewno świetnie wyjdzie Tobie litera "o".  

Jeśli lubisz litery, to posłuchaj piosenki pt. Alfabet. (starsze maluchy)

„Piórka” – ćwiczenia oddechowe. Rodzic rozdaje dzieciom piórka lub pocięte fragmenty gazety. Na hasło ptaszki dziecko unosi piórka do góry, bierze głęboki, spokojny wdech, puszczają piórko i za pomocą długiego wydechu stara się jak najdłużej utrzymać je w powietrzu. Kolejne ćwiczenie: początek podobny, ale po głębokim wdechu dziecko stara się tak

dmuchać na piórko, by uniosło się jak najwyżej (silny wydech). Można powtórzyć ćwiczenia.

piórka do ćwiczeń oddechowych, pocięte gazety

 

KARTY PRACY

 Zapraszamy do wydruku szlaczków dla 3 i 4 latków o wiosennej tematyce- link poniżej

 https://eduzabawy.com/karty_pracy/szlaczki2/wiosna/

 

CZAS SIĘ PORUSZAĆ- WIOSENNE ĆWICZENIA

Zabawy w parach:

- „Naleśniki” - rodzic kładzie się na brzuchu, ręce wzdłuż ciała dziecko próbuje przewrócić go na plecy; potem zamiana ról.
- „Jazda na rowerze” -  dziecko i rodzic leżą na plecach naprzeciw siebie, stykają się stopami i razem jadą na wycieczkę.
- „ Walka kogutów” –podskoki na kuckach z jednoczesnym odpychaniem się rękoma od siebie.
- „Przepychanki” - w siadzie odwróceni do siebie plecami, nogi zgięte w kolanach; pchanie partnerów, by pokonać ich opór.
- „Huśtawka” - dziecko i rodzic stoją naprzeciw siebie, trzymają się za ręce; jedno kuca, drugie stoi i tak na zmianę.
- „Piłowanie drzewa” - siad prosty naprzeciw siebie, złapanie za ręce i naprzemienne skłony do przodu.

A na koniec tygodnia zapraszamy do wysłuchania piosenki po angielsku.. 

Spróbujcie spiewać razem z owocami wiemy, że potraficie! 

Zdrowego i spokojnego weekendu życzymy wszystkim!

 

Drogie Dzieci, Drodzy Rodzice! Przed nami kolejny tydzień nauki zdalnej zapraszamy do śledzenia strony gdzie w dalszym ciągu będziemy zamieszczać propozycje zajęć i zabaw do wykonania wspólnie z dziećmi
w domu.

Tematyka na tydzień 30.03- 3.04: 

Szybko biegnie każdy dzień, rosnę szybko, dużo wiem .

 

Propozycje na poniedziałek:

 

Zacznijmy od wierszyka, który pomoże wam zapamiętać dni tygodnia

(co wcale nie jest prostą sprawą;) )

 

Tydzień

Tydzień dzieci miał siedmioro:

"Niech się tutaj wszystkie zbiorą!"

 

Ale przecież nie tak łatwo

Radzić sobie z liczną dziatwą:

 

Poniedziałek już od wtorku

Poszukuje kota w worku,

 

Wtorek środę wziął pod brodę:

"Chodźmy sitkiem czerpać wodę."

 

Czwartek w górze igłą grzebie

I zaszywa dziury w niebie.

 

Chcieli pracę skończyć w piątek,

A to ledwie był początek.

 

Zamyśliła się sobota:

"Toż dopiero jest robota!"

 

Poszli razem do niedzieli,

Tam porządnie odpoczęli.

 

Tydzień drapie się w przedziałek:

"No a gdzie jest poniedziałek?"

 

Poniedziałek już od wtorku

Poszukuje kota w worku - I tak dalej..

 

Porozmawiajmy na temat wiersza :

Ile tydzień miał dzieci?

Czego szukał poniedziałek?

Z kim wtorek chciał czerpać wodę?

Czym wtorek chciał czerpać wodę?

Co robił czwartek?

Jakie dni były po czwartku?

W jaki dzień tygodnia wszystkie razem odpoczęły?

 

Skoro poznaliście już dni tygodnia spróbujmy policzyć ile ich jest... Poproście Rodziców o pomoc w liczeniu. Ile jest dni tygodnia? Ile paluszków było wam potrzebne do liczenia?

 

Dla odpoczynku pobawmy się przy muzyce.Spróbujcie pokazywać treść piosenki wraz z Rodzicami.

 

 

Wiem, że lubicie kolorować przygotowałam dla was coś specjalnego. Poproście Rodziców,żeby wydrukowali wam kolorowankę , którą pokolorujecie według kodu- Rodzice pomogą wam go rozszyfrować ( http://zanotowane.pl/733/1304/ ). Miłej zabawy, a może wyślecie nam zdjęcia swoich prac, wtedy będziemy wiedziały, że obserwujecie naszą stronę. Pozdrawiam P. Dominika. :) 

 

Po ciężkich zajęciach odpocznijcie sobie i wysłuchajcie opowieści o tym co słonko widziało...

 

„Siejemy rzeżuchę” – założenie hodowli.

 Dziecko wraz z rodzicem sieją rzeżuchę na talerzu wyłożonym watą ,wacikami lub w specjalnym pojemniku do hodowli kiełków. Ustalają dyżury, podczas których wybrana osoba powinna zraszać nasionka. Rodzic umawia się dzieckiem, że będą codziennie rano obserwować nasionka i robić zdjęcia. Zapowiada, że po tygodniu rzeżucha będzie gotowa do spożycia.

Zabawa: ,,Zgaduj zgadula”

Do  torebki należy włożyć różne małe przedmioty, które mają dość charakterystyczne kształty, fakturę, smak czy zapach. Dziecko – nie zaglądając do wnętrza – losuje fanty i zgaduje, co to jest. Co to może być? Muszla, marchewka, długopis, sucha fasola, cukierek, małe autko. Wystarczy się rozejrzeć – możliwości jest wiele.

"Zakręć kołem i zobacz co wypadnie" - wspólna zabawa dla całej rodziny w Ruletkę

https://wordwall.net/pl/embed/982a6ee6774b4e4c808441ea6f4aa9ae?themeId=28&templateId=8&footer=false&nofullscreen&fbclid=IwAR1_qKtugVtRG-xWLpCSwv6Oi1P4ZqiWW9xIAXerAZvpwHsf0YNgrgu3IPA

Ćwiczenia słuchowe – stanowią one bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ często opóźnienia czy zaburzenia rozwoju mowy pojawiają się na skutek opóźnień rozwoju słuchu fonematycznego/ tzw. słuchu mownego/. Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka. Przykłady dla dzieci młodszych: 

*„ Co słyszę?” – dzieci siedzą z zamkniętymi oczami i nasłuchują, rozpoznają odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy.

*Rozpoznawanie różnych przedmiotów w zamkniętym pudełku po wydawanym odgłosie – groch, kamyki, gwoździe, cukier, kasza itp.

*Uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami; uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, klaskanie, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody( z wysokości, z niska), drapanie po szkle, papierze, stole.

*Rozpoznawanie głosu, szmeru, źródła dźwięku – miejsca, kierunku, odległości, ilości dźwięków (dużo- mało), głośności ( cicho – głośno).

*Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika.

*Rozróżnianie i naśladowanie głosów zwierząt: kota, psa, krowy, kury, koguta, kaczki, gęsi itp.

*Rozpoznawanie po dźwięku różnych urządzeń domowych, np. odkurzacz, mikser, suszarka, pralka itp.

Propozycje na wtorek :

 

 

ZABAWA MUZYCZNO-RUCHOWA 

 

 

Poznajcie zabawy ,które warto praktykować codziennie przed przystąpieniem do domowo-przedszkolnych zadań.

 

Link do układu   https://www.youtube.com/watch?v=XY6iJrSp43I

Link do utworu  https://www.youtube.com/watch?v=2W_G3xmSGfo

 

 

SPRAWNA RĄCZKA

 

 

Zapraszamy do odwiedzenia portalu edukacyjnego eduzabawy.pl, gdzie do pobrania na dziś są karty pracy ze szlaczkami.

 

Link https://eduzabawy.com/karty_pracy/szlaczki2/wiosna/

 

 

ZABAWA W NAŚLADOWANIE

 

• Dziecko naśladuje przeróżne pory roku i inne zjawiska pogodowe. Gdy powiemy, że wieje silny wiatr, dziecko powinno poruszać rękami, niczym konary drzew lub dmuchać naśladując powiew wiatru. Gdy mówimy, że wiatr ucichł dzieci kładą się na podłogę.

 

 

 

OPOWIADANIE OBRAZKOWE 

 

 

Opowiadanie obrazkowe pozwoli dziecku aktywnie uczestniczyć w czytaniu. Pamiętajcie, że w domu, w którym się czyta, dzieci garną się do nauki czytania. 

 

 Wiosna, wiosna, wiosna ach to TY !
Witamy wiosnę, nową porę roku, która budzi cała przyrodę do życia. Wraz z jej nadejściem witamy powracające z ciepłych krajów ptaki. Czy już udało Ci się jakieś zaobserwować? Może tak ? Wsłuchaj się w ich odgłosy, na stronie https://www.youtube.com/watch?v=NFz4nfoB5dA i…spróbuj rozpoznać jak najwięcej z nich. Zamień się w bociana i tak jak on stań na jednej nodze, poszybuj jak jaskółka, zaśpiewaj pięknie jak skowronek. Życzymy dobrej zabawy!

 

 

 

 

 

ZAŚPIWAJ ZE MNĄ:

https://www.youtube.com/results?search_query=%23ZabawyDlaDzieci

 

Posłuchajcie piosenki o figurach- wiem, że napewno dobrze je znacie- spróbujcie znaleźć w domu przedmioty przypominające figury geometryczne.

 

 

a teraz pobawmy się w zabawę "Czyja to skarpetka?"

poproście Rodziców, żeby dali wam jedna parę swoich skarpetek oraz skarpetki rodzeństwa. Rozłóż je w równym rządku i zobacz, która z nich jest największa? Pewnie Taty ;) zacznij od niej drugi rząd, następnie znajdź trochę mniejszą i tak dopóki nie skończą Ci się skarpetki. Teraz możesz zobaczyć, kto z was jest "Olbrzymem" w domu, a kto "Skrzatem" ;) Możecie stworzyć wspólną opowieść o przygodach kolorowych skarpetek! 

 

a teraz chwile odpocznijcie, posłuchajcie drugiej części opowieści o tym co słonko widziało?

 

 

hmmmm.... a moze by tak poskakać po kałużach w lekkim wiosennym deszczyku?

Jeśli macie w domu niebieskie kartki wytnijcie z nich różne kształty (tylko duze!) a następnie naklejcie je na podłogę w różnych odstępach. Następnie skaczcie obonóż z jednej na drugą, jak po kałużach. Miłej zabawy! 

 

Propozycje na środę :

 

 „PRZEKRACZANIE LINII” – zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi (gimnastyka mózgu – przekraczanie linii środkowej ciała). Rodzic rozkłada na podłodze sznurek lub skakanki. Zadaniem dziecka jest:

– kroczenie wzdłuż linii ze sznurka, stawiając stopy na zewnątrz, wewnętrzną stroną stopy do środka;

– kroczenie po linii stopa za stopą;

– kroczenie wzdłuż linii sznurka, stawiając stopy na zewnątrz, wewnętrzną stroną stopy na zewnątrz.

sznurek lub skakanka

 

 „DZIECI” – prezentacja fotografii dziecka z jego wczesnego dzieciństwa. Rodzic również pokazuje dziecku swoje zdjęcie. Wspólnie zastanawiają się, jakie

są podobieństwa i różnice w wyglądzie osób na fotografiach. W razie konieczności rodzic podpowiada,

zadając pytania pomocnicze:

– Czy mam ten sam kolor włosów?

– Czy mam ten sam kolor oczu?

– Czy moja twarz jest taka sama?

Rodzic daje dziecku lusterko i prosi, aby teraz porównało swój wygląd ze  zdjęciami.

Dziecko wymieniają, co się zmieniło w jego wyglądzie, a co nie.

 

 „KIEDY OBCHODZIMY URODZINY?” – pogadanka na temat przemijania, stawania się coraz starszym, obchodzenia urodzin. Rodzic sadza dziecko przed sobą i zadaje pytania:

– Ile masz lat?

– Co się dzieje, gdy kończycie kolejny rok?

– W jaki sposób świętujesz dzień przyjścia na świat?

– Ile świeczek powinno być na urodzinowym torcie?

– Ile razy w roku świętujesz urodziny?

– Kiedy obchodzisz urodziny, to jesteś o rok starszy, czy o rok młodszy?

– Ile czasu upływa od jednych urodzin do drugich? Czy to dużo czasu?

Dziecko odpowiadają na pytania zgodnie ze swoim doświadczeniem i wiedzą .Rodzic daje mu wieczko od słoika i prosi o wypełnienie go grubą warstwą plasteliny. W ten sposób dziecko przygotowuje tort, który wykorzysta na następnych zajęciach.

wieczko od słoika, plastelina

 

„ILE ŚWICZEK TYLE LAT” – zabawa matematyczna doskonaląca umiejętność liczenia. Rodzic prosi, żeby  dziecko osadziło w swoim plastelinowym torcie tyle patyczków, ile mają lat, tłumacząc, że patyczki będą „świeczkami” na jego torcie. Następnie prosi o policzenie świeczek na torcie. Następnie rodzic pyta dziecko ,o ile więcej świeczek będzie na jego torcie za rok. Dziecko dokłada po jednym patyczku, liczą swoje świeczki. Następnie rodzic prosi o wyjęcie dodatkowych patyczków i pyta, ile świeczek będzie na jego torcie za dwa lata. Dziecko dokłada dwa patyczki i powtarza czynność liczenia.

 

Zapraszam wszystkich do wspólnego tańca, który doskonale znacie!

 

Troszkę zmęczeni?! Czas odpocząć...

Usiądźcie na podłodze i poproście rodziców o chusteczkę higieniczną i o to żeby usiedli naprzeciw was i robili to co wy. Poćwiczymy swój oddech z użyciem chusteczki. Najpierw łapiemy ją za dwa rogi, dajemy na wysokośc twarzy następnie lekko dmuchamy ( obserwując jak się porusza) , dmuchamy coraz mocniej. Następnie  kładziemy chusteczkę na twarz i próbujemy ją zdmuchnąć. A teraz zróbmy zawody! :) usiądźcie z rodzeństwem w jednym rzędzie a rodzice niech was obserwują... ptem połóżcie chusteczki na twarzy i spróbujcie dmuchnąć jak najmocniej ! Kogo chusteczka poleciała najwyżej? :)

Przypomnijmy sobie zabawy paluszkowe z poprzedniego tygodnia:

Wyliczanka „palce do palców”

Gdy się rączki spotykają, (dotykamy dłońmi rączek dziecka)
to od razu się witają. (pocieramy, ściskamy, przybijamy piątkę, udajemy całusy)
Gdy się kciuki spotykają, (dotykamy kciukami kciuki dziecka)
to od razu się witają.(pocieramy, ściskamy, przybijamy piątkę, udajemy całusy)
Gdy się palce spotykają (dotykamy palcami palców dziecka),
to od razu się witają (pocieranie, ściskanie, przybicie piątki lub całus).

 

a teraz odpocznijcie sobie po dniu pełnym ciężkich zadań! :)

 

Dziękuję Mamie Tomka oraz Kacpra za przysłanie zdjęć jak dzielnie pracuje ze starszym rodzeństwem!

Mamie Ziemowita dziekuję za zdjęcie pięknie zrobionych szlaczków! Oby tak dalej :)

Czekam na następne zdjęcia jak sobie radzicie z naszymi zadaniami w tym trudnym czasie (mozna wysyłac je na whatsapp, messenger bądź meila )! Spokojnego Dnia :)

 

 

Propozycje na czwartek:

 

 

ZABAWA MUZYCZNO-RUCHOWA 

Poznajcie zabawy ,które warto praktykować codziennie przed przystąpieniem do domowo-przedszkolnych zadań.

 

Link do układu   https://www.youtube.com/watch?v=XY6iJrSp43I

Link do utworu  https://www.youtube.com/watch?v=2W_G3xmSGfo

Zaproście swoich rodziców do wspólnej zabawy

 

„KOTEK PIJE MLECZKO”

 Zabawa ruchowa z czworakowaniem. Dziecko w siadzie na piętach kładzie ręce na ziemi, głowę opierają na rękach – „kotek śpi”. Rodzic kładzie naprzeciwko niego miseczkę, który wyobraża miskę z mlekiem. „Kotek” budzi się – wyciągają grzbiet w górę, miauczy i idzie do misek z mlekiem, pije mleko, obchodzi miskę wokoło, następnie znów zasypia – wraca do pozycji wyjściowej.

 

SPRAWNA RĄCZKA

Zapraszamy do odwiedzenia portalu edukacyjnego eduzabawy.pl, gdzie do pobrania na dziś są karty pracy ze szlaczkami.

 

Link https://eduzabawy.com/karty_pracy/szlaczki2/wiosna/

 

 

„ROSNĘ I ROSNĘ”

 Utrwalenie piosenki, zabawa ruchowa przy piosence. Dziecko śpiewa piosenkę ,improwizując ruchem jej treść https://www.google.com/search?q=rosn%C4%99+rosn%C4%99+piosenka&rlz=1C1GCEA_enPL857PL857&oq=rosn%C4%99+rosn%C4%99+piosenka&aqs=chrome..69i57j0l2.15693j0j7&sourceid=chrome&ie=UTF-

 

RANO, W POŁUDNIE , WIECZOREM

Opowiedz co widzisz na obrazkach; dziecko opisuje sytuacje przedstawione na ilustracjach i nazywa pory dnia, w których te czynności są wykonywane.

Dziecko może narysować na kartce dowolną porę dnia i czynności jakie wówczas wykonuje.

 

Dziękuję dzieciom za przesłane zdjęcia i Rodzicom za kontakt, czekam na więcej    Życzę milej zabawy

 

2.04.2020 w kalendarzu widnieje jako Światowy Dzień Autyzmu.

Zapraszam was do oglądniecia filmu, który choć trochę pozwoli wam zrpzumieć to jak postrzegają nasz świat ludzie z autyzmem.

Spróbujcie porozmawiać z dziećmi o tym , że nie wszyscy są tacy sami niektórzy różnią się swoim zachowaniem. Spróbujcie wytłumaczyć, że dzieci, które mają autyzm inaczej rozumieją świat. Nie jest to łatwy temat dla naszych maluchów, ale od najmłodszych lat trzeba ich uwrazliwiać na dzieci, które się od nich różnią. 

 

Po ciężkiej rozmowie zróbmy coś co dzieci lubią najbardziej. Wykonajcie proszę dla mnie obrazek, który będzie mówił o tym, że dzisiaj jest taki szczególny dzień. Użyjcie głównie niebieskiego koloru- bo to on jest charakterystyczny dla dzisiejszego dnia. Troszkę wam pomogę.... możecie narysować, namalować na kartce duzo niebieskich balonów; małych i duzych (potem możecie je wspólnie z rodzicami policzyć). Możesz poprosić rodziców żeby napisali Ci słowo Autyzm- a Ty pięknie je ozdób. Czekam na wasze piękne prace ( jak już wiecie można je do mnie przesyłać przez e-mail, e-dziennik, messenger i whatss up)

 

a na koniec trochę plasów do znanej wam piosenki :

 

Miłego dnia!

 

Propozycje na piątek

Witam wszystkich w piątek, ostatni dzień naszego zdalnego nauczania w tym tygodniu. Dzisiejsze zajęcia zacznemi od ćwiczeń buzi i języka:

"Skoczny języczek” – Rodzic opowiada i demonstruje poszczególne ćwiczenia. Dzieci powtarzają, a rodzic kontroluje

poprawność wykonania ćwiczeń:

Języczek, kiedy nie śpi, nie chce siedzieć spokojnie. Ale tym razem zaczęła żuchwa – chciała, by zęby kłapały jak

najgłośniej(opuszczanie żuchwy i podnoszenie, zęby uderzają o siebie).

Spodobało się to Języczkowi. On też chciał skakać – z górnej wargi na dolną (przenoszenie języka z górnej wargi na dolną).

A teraz na boki (przenoszenie języka z prawego kącika ust do lewego, język nie opiera się na wardze).

Potem z ząbka na ząbek (dotykanie czubkiem języka każdego ząbka – najpierw na górze, potem na dole).

Jeszcze mu mało podskoków (uderzanie czubkiem języka o podniebienie górne).

Na koniec – zjeżdżalnia (przesuwanie języka środkiem podniebienia, od górnych zębów jak najdalej w kierunku gardła).

Co to? Koniec zabawy? Zęby nie chcą go przepuścić? Przeciśnie się jakoś!

(przeciskanie języka między zbliżonymi zębami górnymi i dolnymi).

Koniec – buzia się zamyka (zakładanie wargi górnej na dolną, dolnej na górną).

Odpocznij, Języczku... (uśmiech ze złączonymi wargami, odciąganie kącików ust).

 

Jak wam poszło? Pewnie dobrze. Powtórzcie zabawę dwa razy :) napewno macie przy tym dużo śmiechu!

a teraz poćwiczmy w rytm muzyki!

 

Zmeczyliście się troche?! To teraz usiądźmy spokojnie i odpocznijmy :) Porozmawiajcie z Rodzicami jak waszym zdaniem wyglądać będzie świat za sto lat! Pomyślcie o tym jak będziemy sie ubierać, jak będziemy się przemieszczać (może samochody będą umiały latać?!) a teraz narysujcie jak wedługo was będzie wyglądał taki świat, dzisiaj proszę was aby rysunek został wykonany kredkami :)- tak, wiem nie jest to prosta sprawa ;)) Powodzenia!

Przy okazji chciałam podziękować Franiowi za jego piękną pracę na temat autyzmu! Oby tsk Dalej Franciszku!

 „Buty”

 Zabawa wyciszająca. Dziecko siedzi na krzesełkach,  zdejmuje jeden but i kładzie na środku, rodzic siedzi po drugiej stronie i robi to samo. Dziecko bierze lunetę (rolka z ręcznika papierowego) stojąc z lunetą, obserwuje i opisuje wybrany but. Gdy osoba biorąca udział w zabawie stwierdzi, że mowa o jego bucie – podnosi rękę i – jeśli to jego własność – przejmuje lunetę.

 

„Duża Maria – mała Marysia”

 Ćwiczenia słownikowe poszerzające kompetencje językowe dziecka. Dziecko

wraz z rodzicami siedzą na dywanie. Rodzic pokazuje fotografię małego dziecka i przedstawia je,

np. To jest Anna lub To jest Ryszard. Następnie pyta:

– Jak można się zwracać do kogoś o imieniu (tu imię), kiedy jest dzieckiem?

– A jak, kiedy jest dorosłą osobą? (rodzic pokazuje wizerunek dorosłej osoby).

Rodzic zwraca uwagę na fakt, że w różnych sytuacjach imię może różnie brzmieć. W odniesieniu do dzieci oraz bliskich osób używa się zdrobnień, a czasami też zgrubień. Następnie proponuje dziecku zastanowienie się, jak brzmią imiona ich i ich najbliższych w trzech wariantach.  Dziecko opowiada o sobie, mówi jak ma na imię, oraz wymienia imiona swoich najbliższych, podając jak najwięcej zdrobnień i chociaż jedno

zgrubienie. Dziecku, które ma problem ze znalezieniem zdrobnień, należy pomóc, zadając pytania pomocnicze, np.: Jak w domu babcia nazywa mamę?. Na koniec rodzic podaje różne imiona, które dotychczas nie wystąpiły, a dziecko dobiera do nich zdrobnienia, potem podaje zdrobnienia, a dzieci mówią pełne wersje tych imion.

 

 

Puzzle do układania na komputerze

 

http://www.puzzledladziecionline.pl/puzzle-online-KrainaLodu2.php?id=5129&menu=1

PIOSENKI DO POSŁUCHANIA

https://www.youtube.com/watch?v=1OhEIgvO9uQ

 

Życzę miłego odpoczynku , zdrówka i zapraszam na poniedziałek

Drogie Dzieci, Drodzy Rodzice! Przed nami kolejny tydzień nauki zdalnej zapraszamy do śledzenia strony gdzie w dalszym ciągu będziemy zamieszczać propozycje zajęć i zabaw do wykonania wspólnie z dziećmi
w domu.

Tematyka na tydzień 06.04- 10.04: 

Wielkanocne to pisanki, wyklejanki, malowanki.

 

Propozycje na poniedziałek:

Moi drodzy witam was w kolejnym tygodniu naszej nauki.

Mam nadzieje, że śledziliście w tatym tygodniu naszą stronę i założyliście hodowle rzeżuchy. Teraz przyglądnijcie się jej jak wygląda, a może jest już na tyle duża żeby jej spróbowac? :) i jak... jaki ma smak? :) wyślijcie mi swoje odpowiedzi- jestem bardzo ciekawa. P. Dominika.

...a teraz przypomnijcie sobie jak po kolei wyglądała wasza chodowla:

Najpierw nasionka:

Potem rzeżucha zaczęła kiełkować (bardzo trudne słowo, "kiełkowanie"- oznacza, że z nasionek zaczynają rosnąć malutkie roślinki)

Po kilku dniach kiełkowania roślinki rosną coraż wyżej, już coraz bardziej zaczynają przypominać wyglądem rzeżuche.

i teraz rośnie już tylko do góry...

Moi drodzy mam nadzieje, że wasza rzezucha wygląda już jak na ostatnim obrazku. :)

Mam dla was specjalne zadanie, spróbujcie narysować kolejne etapy wzrostu roślinki. Niech Rodzice podzielą wam kartkę na 4 równe części, następnie przetnijcie je wzdłuż lini. Na każdej karteczce narysucjie kolejne etapy ( I nasionka, II kiełkowanie, III mała rzezucha, IV efekt końcowy). Potem możecie pobawić się z rodzicami tymi obrazkami- ukladając je w odpowiedniej kolejności, potem je licząc.

Miłej zabawy!

Posłuchajcie bajki o jajkach a następnie zabawimy się w naukowców!

 

Potrzebne wam będą 2 ugotowane jajka i dwa surowe, ocet, szklanka.

Dzieci oglądają jajka: najpierw surowe, a następnie te, ugotowane na twardo.Najpierw waszym zadaniem będzie zakręccenie jajkiem ugotowanym, a następnie jajkiem surowym- które się dłużej  kręci?

Nasz następny eksperyment będziewymagał trochę czasu, ale uważnie obserwujcie co będzie się działo. Nalejcie do sklanki ocet, potem włóżcie do niego jajko, tak aby całe było zamoczone. Zostawmy je tak na 24 godziny (czyli jeden dzień) jutro podam wam kolejne instrukcje do tego zadania! :)

a teraz mam dla was niespodziankę, wiem , że lubicie słuchać książeczek o Kici Koci-

dzisiaj zaproponuję wam oglądnięcie bajki na podstawie książki. Zapraszam!

 

Dziękuję za nadesłanie pierwszych prac na konkurs!  Czekam na następne!

 „KURCZĘ I LISEK”

Zabawa ruchowa. Rodzic jest liskiem , dziecko kurczęciem- jego domem  jest np. ( koło hula-hoop). Jedna z nich to „kurczęta”, ich domem są „gniazda” (koła hula-hoop). Na sygnał rodzica ( grająca muzyka) „kurczę” wychodzi z gniazda, skacze, macha skrzydełkami.

W tym czasie „lis” siedzi w „norze” – wyznaczonym miejscu. Kiedy muzyka milknie i rodzic powie „lis”  to sygnał, że „lis” może wyruszyć na łowy, a „kurczę” musi jak najszybciej się schronić w „gnieździe”, gdzie jest bezpieczne .Jeśli „lis” złapie  „kurczę” – zabiera je ze sobą. Po chwili następuje zmiana ról

 

„WYDMUSZKI NA START”

Ćwiczenia oddechowe, dmuchanie z różnym natężeniem na piłeczki do tenisa stołowego.

Rodzic prowadzi zabawę, wyjaśnia, dziecko wykonuje polecenia.  Dziecko otrzymuje „wydmuszkę”– piłeczkę do tenisa stołowego (można je wcześniej pokolorować).

Para siada przy stole, po przeciwnych stronach. Osoby kładą piłeczki blisko brzegu stołu, przy którym siedzą. Na hasło , np.: Wydmuszki startują! – zaczynają dmuchać na piłeczkę w ten sposób, by zderzyła się z „wydmuszką” partnera, liczymy ile było zderzeń. Następnie rozgrywany jest „mecz wydmuszkowy”.  Przy stole, naprzeciwko

siebie, siadają dwie osoby. Na środku stołu leży jedna „wydmuszka” – piłeczka. Na brzegach stołu należy zaznaczyć dwie bramki (najlepiej zmywalnym flamastrem). Zadaniem każdej z drużyn jest umieszczenie piłeczki w bramce przeciwnika. Osoby  dmuchają na piłeczkę, nie wolno im używać rąk. Wygrywa ta drużyna,

która zdobędzie najwięcej bramek.

Uwaga! Przy każdym ćwiczeniu należy przypomnieć dzieciom o długim, spokojnym wdechu.

 

PIOSENKA ZIELONA WIOSNA

Ponieważ jest piękna pogoda zapraszam dzieci i rodziców do wspólnego śpiewania piosenki i improwizowania  tekstu ruchem.

https://www.youtube.com/watch?v=VR50rxz_wGM

 

ZESTAW ZABAW SENSORYCZNYCH DLA DZIECI

Zapraszam do wspólnego spędzenia czasu.

https://dziecisawazne.pl/15-zabaw-sensorycznych-dla-maluszkow/?

POMYSŁ NA WTOREK

„PISANKI, KRASZANKI”

Zabawa rytmiczna (echo rytmiczne). Dziecko siedzi przed rodzicem, który mówi

(w różnym tempie i z różną dynamiką) fragment tekstu piosenki:

Pisanki, pisanki – jajka malowane,

nie ma Wielkanocy bez barwnych pisanek.

Rodzic jednocześnie rytmicznie klaszcze lub uderza o uda. Dziecko powtarzają każdy przykład na zasadzie

echa.

„PISANKI”

Kolorowanie szablonu jajek

„PISANKI”

Nauka piosenki

„GDZIE SA PISANKI?”

Zabawa dydaktyczna doskonaląca znajomość schematu ciała oraz kierunków w przestrzeni

– na, pod, obok, na górze, na dole, po prawej, po lewej; poprawne używanie określeń

Dziecko trzyma w ręku drewnianą pisankę. Rodzic stoi plecami do dziecka. Kątem oka

kontroluje wykonywanie ćwiczeń. Najpierw prosi, aby dziecko pokazało, co znajduje się przed nimi, i poturlało przed siebie pisankę. Zanim dziecko podejdzie i podniesie pisanki, rodzic zwraca uwagę, że jaja są przed nim: jaja są przed tobą, z przodu. Po podniesieniu pisanek dziecko unosi je nad głową. Tu rodzic również akcentuje,

że jaja są teraz na górze, a kiedy dziecko je opuszcza na wysokość kolan, to mocno podkreśla, że teraz znajdują się na dole. Następnie rodzic prosi, by dziecko położyło obie ręce na klatce piersiowej i wyczuło bijące serce, czyli wskazały lewą stronę ciała, i podniosło lewą rękę (można założyć dziecku frotkę), po czym wskazało lewą nogę, kolano, stopę i położyło pisankę po lewej stronie swojego ciała. Następnie przedszkolak pokazuje prawą rękę, podobnie jak wcześniej podnosi ją, wskazuje prawą nogę, kolano, stopę i kładzie pisankę po prawej stronie. Po kilkakrotnym wykonaniu poleceń dziecko siada i wskazuje, gdzie rodzic kładzie pisankę. Posługuje się przy tym określeniami: na górze, na dole, obok, pod, na. Rodzic wcześniej przekłada pisankę, by dziecko przypomniało sobie określenia i sposób ich użycia.

Układanie rytmów:

Ćwiczenia w układaniu rytmów pomagają dzieciom zauważać powtarzalność różnych wzorców, korzystania z nich w rozmaitych sytuacjach, pozwalają lepiej rozumieć otaczający je świat, a w przyszłości - łatwiej uczyć się matematyki. Pamiętajmy, że układając rytm, każde ogniwo należy powtórzyć przynajmniej trzykrotnie. Jeżeli dzieci zrozumieją prawidłowość, pozwólmy im samym je układać.

Potrzebne będzie nam 3 jajka, 9 patyków badź kwiatki. (mozna też użyć innych rzeczy).

Układamy na podłodze rytm, np kwiatek, kwiatek, jajko,kaiwtek.  Zadaniem dziecka jest powtózyć ten rytm, czyli ułozyć rzeczy tak samo. możecie kilkakrotine zmieniać rytmy, bądź kazać ułożyc dwie sekwencje rytmu. Dla staryszych dzieci rytm może sie składać z 3 różnych rzeczy. Powodzenia i miłej zabawy! 

a Do układania rytmów, polecam posłuchać piosenki o hoplającym zajączku ;)) 

Moi drodzy na dzisiaj będą to już wszystkie zadania, a teraz posłuchajcie bajki, żeby troszke odpocząć 

 

 

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

PISANKI UTRWALENIE PIOSENKI

https://www.youtube.com/watch?v=P7jbLl13cls

ŚWIATECZNE MENU

 Dziecko siedzi na dywanie, a rodzic najpierw pyta, czy zna jakieś potrawy, które zazwyczaj znajdują się na wielkanocnym stole. Po wysłuchaniu odpowiedzi pokazuje przedszkolakowi kilka ilustracji, a dziecko odgadują, jak nazywa się danie na obrazku. Rodzic pyta dziecko: Co, oprócz malowanych jaj, powinno się znaleźć w święconce, czyli wielkanocnym koszyczku?. Następnie opowiada o znaczeniu jajek, soli, baranka oraz o tradycyjnej zabawie wielkanocnej –walatce (dwie osoby stukają się jajami ugotowanymi na twardo, wygrywa ta, której jajko nie pęknie).

PIECZEMY RAZEM

PROSTY PRZEPIS NA MAZURKA WIEKANOCNEGO

POKOLORUJ PISANKI PO WZORZE

Zapraszam was do wykonania  króliczka ze skarpety ! 

Film poniżej wam w tym pomoże :)

 

..i jak udało się ? Pokażcie swoje dzieła :) 

 

i na koniec zaśpiewajmy piosenkę którą już poznaliście:

 

PROPOZYCJE NA CZWARTEK

„Na zielonej łące”

Zabawa rytmiczna. Przy dźwiękach klaskania dziecko skacze jak zając. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i rytmicznie mówi fragment tekstu popularnej piosenki:

Na zielonej łące raz, dwa, trzy.

Pasły się zające raz, dwa trzy.

Na słowa: raz, dwa, trzy – dziecko klaszcze rytmicznie. Ponowny akompaniament na zaprasza do skakania po dywanie.

PISANKI

Ćwiczenia grafomotoryczne

ŚWIĄTECZNE TRADYCJE

ŚMIGUS-DYNGUS

„Śmigus-dyngus” – wysłuchanie wiersza M. Terlikowskiej Dziecko siedzi na dywanie , rodzic czyta wiersz:

Śmigus-dyngus

Wie o tym i Tomek, i Ewa,

że w śmigus się wszystkich oblewa.

Ale czy trzeba Pawełka

oblewać z pełnego kubełka?

Wystarczy małym kubeczkiem

dla żartu,

dla śmiechu,

troszeczkę.

Bo może wiatr chmurę przywieje

i wszystkich was deszczem

poleje?

Maria Terlikowska

Po przeczytaniu rodzic pyta dziecko:

– O czym przed chwilą usłyszałeś?

– W jaki sposób dzieci obchodzą dyngus?

– Kiedy jest obchodzony śmigus-dyngus?

– Jak inaczej mówimy na ten dzień?

Po krótkiej rozmowie, rodzic opowiada o śmigusie-dyngusie, nazywanym również lanym, polewanym lub oblewanym poniedziałkiem, który obchodzi się w poniedziałek wielkanocny. Zwyczaj ten powstał dawno temu z połączenia śmigusa i dyngusa. W śmigus oblewano się wodą, co miało symbolizować wiosenne oczyszczenie. Dyngusowanie zaś to wiosenne odwiedzanie znajomych, od których dostawało się smakołyki na drogę. I tak śmigus, czyli oblewanie wodą, połączył się z dyngusowaniem, od którego można się wykupić pisankami lub słodkimi pysznościami. Nauczyciel zwraca uwagę dzieci na kulturalne obchodzenie dyngusa, który ma być zabawą dla wszystkich.

POSŁUCHAJCIE PIOSENKI

„Jakie ładne jajka”

Zabawa orientacyjna; doskonalenie umiejętności orientacji w przestrzeni i schemacie ciała, określanie położenia w przestrzeni. Dziecko z pomocą rodzica mocują nitki lub sznurki do wszystkich sylwet jajek wykonanych w ciągu całego tygodnia. Dekorują nimi świątecznie pokój, kuchnię stosując się do instrukcji dotyczących miejsca ich umieszczenia, np.: wyżej, niżej, pod, obok, na górze, na dole, po prawej, po lewej.

 

„Wesołych Świąt”

Ćwiczenia językowo-dykcyjne, panowanie nad głosem. Rodzic prowadzi z dzieckiem

ćwiczenia wymowy: składanie świątecznych życzeń. Na początku rodzic wyjaśnia i proponuje rozgrzewkę głosową, dziecko powtarza: Życzenia można wysłać mejlem, można napisać na kartce pocztowej, ale można też powiedzieć osobiście lub nawet... wyśpiewać.

Rozgrzewka: Skandujemy normalnym głosem: a, e, u, o, i, y. Wykrzykujemy: a, e, u, o, i, y. Skandujemy ae, eu,uo, oi, oy. Staramy się wypowiedzieć płynnie, szeptem: aeaeae, następnie eueueu, uououo. To samo wypowiadamy płynnie normalnym głosem.

Zasadnicza część zabawy: rodzic nagrywa, potem odsłuchuje wraz z dzieckim wypowiadane przez nie słowa. Skandujemy: wdech i na jednym wydechu: o-wie-czki, ba-ran-ki; wdech: pi-san-ki, kra-szan-ki.

Szybko: wdech i na jednym wydechu: owieczki, baranki, pisanki, kraszanki.

Rodzic ponownie nagrywa i odtwarza życzenia.

Najlepsze życzenia – śpiewamy: wesołych świąt (na dowolną melodię, raczej skoczną), powtarzamy – początkowo cichutko, potem coraz głośniej. Następnie śpiewamy z przeciąganiem samogłosek – weeesooołyyyych świąąąąt (cicho i głośno).

Teraz kolej na wypowiadanie życzeń wesołych świąt:

1. Skandujemy.

2. Mówimy szybko, ale dbając o prawidłową wymowę.

3. Mówimy wolno z przeciąganiem samogłosek.

Uwaga! Zawsze należy pamiętać o spokojnym wdechu.

Na koniec rodzic pyta: Który sposób składania życzeń najbardziej Wam się podoba: śpiew – cicho, głośno; skandowanie; mówienie z przeciąganiem wolno czy szybko?

 

WIELKANOCNA PIOSENKA

 

WIELKANOCNA PISANKA

Proszę teraz dzieci i rodziców o przygotowanie dziś lub jutro wielkanocnej pisanki wg

własnego pomysłu i przesłanie mi zdjęć waszej pracy życzę miłej i przyjemniej zabawy.

 

Życzenia Zdrowych i Radosnych Świąt Wielkanocnych ,aby te święta wniosły do Waszych serc pogodę ducha, spokój, ciepło i nadzieję

 

 

 

Propozycje na piątek

Zacznijmy od rozruszania naszego głosu :)

Baranki i owieczki – Rodzic prowadzi ćwiczenia, a dzieci powtarzają:

Na polanie pasą się duże barany i owce oraz baranki i owieczki. Pierwsze odzywają się dorosłe barany

(gruboi nisko):

bee, bee, bee.

Następnie dorosłe owce

(grubo i nisko):

baa, baa, baa.

Usłyszały to baranki i owieczki –

one też chcą przyłączyć się do rozmowy.

Baranki(wysoko i cienko):

bee, bee, bee.

Wtórują im małe owieczki(wysoko i cienko):

baa, baa, baa.

Wesoły ptaszek na gałęzi gwiżdże z zachwytem: fiufiu, fiufiu, fiufiu

 Następnie dzieci samodzielnie naśladują głosy. Na hasło rodzica, np.:

Baranki!

dzieci powtarzają cienko:

bee, bee, bee itd.

 

Buzie już wyćwiczone?! To teraz czas na taniec, który bardzo dobrze znacie :

 

Potańczyliscie? 

Teraz troche poćwiczymy....

 „Kotki” – dzieci chcą zjeść śniadanie, dlatego muszą dojść do „misek” – talerzy, by napić się z nich mleka. Dzieci poruszają się na czworakach, opierając się na całych dłoniach i na palcach stóp. Po wypiciu mleka „kotki” siadają na piętach – odpoczywają.

 „Świąteczne zabawy” – ćwiczenie w parach. Dzieci dobierają się parami. Jedno z nich siedzi i tuż nad ziemią trzyma obręcz. Zadaniem drugiego dziecka jest przejście przez nią. Po kilkakrotnym powtórzeniu następuje zamiana dzieci w parze.( bądź dziecka z rodzicem:))

„Kotki w słońcu” – ćwiczenie wyciszające. Przedszkolaki – „kotki” leżą na plecach, na podłodze. Odpoczywają. Wygrzewają brzuszki. Starają się równo, miarowo oddychać. Wykonują wdech nosem, a wydech ustami i znów wdech nosem. ( Zwracamy uwagę na prawidłowy oddech)

 

....a teraz wspólnie z Rodzicami stwórzcie swoje kurczaki, które ozdobią wasz dom, podczas Świąt. 

Poniżej znajduje się szablon kurczaka, natomiast skrzydełka są to odrysowane i wycięte ręce dziecka :)

Hola, hola. Moi Drodzy! To nie Rodzice mają za was wycinać, tylko sami doskonalimy cięcie nożyczkami :)

 

Dziękuję wszystkim, że mimo tego trudnego dla nas czasu znaleźli Państwo ochotę oraz chęć wykonania prac na nasz konkurs! Wszytkie prace są przepiękne! Ogłoszenie wyników nastąpi w tygodniu po Świętach.

 

Raz jeszcze Wesołych i Zdrowych, przede wszystkim zdrowych Świąt , bo teraz zdrowie jest dla nas najważniejsze! Wesołego Alleluja!

PROPOZYCJE NA WTOREK

NOC I DZIEŃ

Zabawa naśladowcza. Rodzic otrzymuje rolę słońca i księżyca  i trzyma sylwety. Dziecko będzie naśladować wybrane zwierzęta hodowlane. Przed rozpoczęciem zabawy rodzic w pokoju ustala z dzieckiem miejsca, które będą pomieszczeniami gospodarskimi: oborę, stajnię, kurnik itp. Na początkowe dźwięki muzyki wychodzi na środek  rodzic – „słońce”. Dziecko – „zwierzęta” w tym czasie swobodnie porusza się po całej powierzchni, naśladując ruchem wybrane zwierzę. Stopniowe wyciszenie muzyki jest sygnałem zachodu słońca. Rodzic– „słońce” powoli wycofuje się pod ścianę, na środek wychodzi „księżyc”, zapada noc. „Zwierzę” wolnym krokiem idzie na odpoczynek do wyznaczonego miejsca – „pomieszczenia gospodarskiego”. Powtarzamy zabawę do wyczerpania pomysłów zwierząt gospodarskich.

CO SŁYCHAĆ NA WIEJSKIM PODWÓRKU

 Zagadki słuchowe, odgadywanie nazw zwierząt wydających charakterystyczne

odgłosy. Prowadzący zachęca dzieci do nazywania zwierząt, których odgłosy wydaje

Dzieci podają nazwę zwierzęcia i dowolną (prawdziwą) informację na jego temat, np. muu... – krowa, mieszka w oborze.

 

STARY DONAL FARMĘ MIAŁ

 

KTO MIESZKA NA FARMIE ?

Nazwij zwierzątka , powiedz jakie wydają dźwięki i gdzie mieszkają.

... moi drodzy macie w domu jakiś karton?!  Najlepiej największy jaki znajdziecie :) 

Poproście Rodziców żeby wycięli wam 4 kwadraty na górnej części kartonu, następnie ozdóbcie karton- ale uwaga waszym zadaniem jest narysowanie na nim fragmentu wiejskiego podwórka albo zwierzątek, które najdują się w zagrodzie.

..i jak zrobione? .:)

teraz ustawcie karton w niedużej odległosci od siebie i zabawmy się w zabawe w celowanie ( najlepiej małymi piłeczkami, badź woreczkami z przyprawami) waszym zadaniem jest trafić do jednego z otworów wcześniej wyciętych przez Rodziców! 

Możecie zaprosić do wspólnej zabawy Rodzństwo :)

Miłej zabawy!

a teraz usiądźcie wygodnie, bo mam dla was kilka zagadek.

Na filmie poniżej pokazane będą zwierzęta z wiejskiego podwórka oraz krótkie zagadki z tym zwiazane :) 

 

....a na koniec zapraszam do połaczenia w pray takich samych obrazków! 

 

PROPOZYCJA NA ŚRODĘ

 „Co to za zwierzę?”

Zabawa naśladowcza. Prowadzący zachęca dziecko, by usiadło naprzeciwko i próbowało odgadnąć nazwy zwierząt mieszkających w mieście i na wsi. Rodzic  na ucho mówi

hasło – nazwę zwierzęcia (lub dyskretnie pokazuje obrazek). Dziecko przedstawia zagadkę, prezentując sposób poruszania się lub naśladując odgłosy. Osoba, która pierwsza odgadnie, przedstawia kolejną zagadkę. Wspólnie ustalają, gdzie mieszkają przedstawiane zwierzęta.

 „Miasto – wieś”

Rozmowa kierowana na temat różnic i podobieństw obydwu miejsc. Prowadzący prezentuje dziecku obrazki przedstawiające krajobraz wiejski i krajobraz miejski. Zachęca dziecko do porównania ilustracji oraz zastanowienia się nad warunkami życia w obydwu środowiskach. Dziecko próbuje wskazać różnice i podobieństwa miasta i wsi. Rodzic może zadać pytania pomocnicze:

– Jakie domy stoją w mieście, a jakie na wsi?

– Gdzie jest więcej sklepów?

– Gdzie jest więcej zieleni?

– Gdzie są szersze ulice i większy ruch samochodowy?

– Jakie zwierzęta mieszkają z ludźmi na wsi, a jakie w mieście?

 

 

 

 

 

OD ZIARENKA DO BOCHENKA

Zapoznanie dziecka z procesem produkcyjnym chleba na podstawie historyjki obrazkowej. Prowadzący, wykorzystując historyjkę obrazkową i rekwizyty: kłosy zbóż, mąkę, pieczywo – zachęca dziecko, żeby wspólnie spróbowali ustalić kolejność powstawania pieczywa (od zbierania zboża z pola, przez młyn, piekarnię do bochenka) z nazwaniem czynności, które temu towarzyszą (np. siew, żniwa, mielenie, przesypywanie, ugniatanie, pieczenie). Dziecko tworzy „przepis na chleb” i z pomocą rodzica wykonują opisowy plan niezbędnych czynności. Prowadzący tłumaczy, że niedojedzony chleb nie powinien trafiać do kosza na śmieci, lecz np. do karmnika dla ptaków lub innych zwierząt.

Degustacja chleba. Rodzic częstuje dziecko różnymi rodzajami chleba i przypomina, że jedząc, należy pamiętać o dokładnym przeżuwaniu kęsów. Proponuje, by dziecko zjadło po całej kromce chleba (z uwzględnieniem skórek, które bywają pomijane podczas jedzenia).

a teraz coś dla wyciszenia po ciężkich zajęciach.

posłuchajcie uważnie opowiadania i porozmawiajcie z dziećmi na temat opowiadania.

Jakie zwierzęta występowały w opowiadaniu?

Gdzie mieszkały konie?

Gdzie mieszkały świnki?

O co była tytułowa awantura?

 

PROPOZYCJE NA CZWARTEK

KACZE ZWYCZAJE

Zabawa naśladowcza. Dziecko stoi  i trzyma szarfę( szalik). Prowadzący inicjuje ruch (np. przejście przez szarfę, podrzucanie szarfy). Zadaniem  dziecka jest naśladowanie ruchów. Długość wykonywanego zadania ustala rodzic przez grę na instrumencie(np. uderzanie w garnek). Dziecko przedstawia propozycję dla rodzica. Staramy się nie powtarzać ruchów poprzedników i wymyślać swoje .

Lub:

Do zabawy będą potrzebne szarfy, po jednej dla każdego uczestnika. Układamy swoje szarfy w kształcie koła na podłodze, w różnych miejscach . Przy dźwiękach bębenka dzieci – „kaczki” spacerują między szarfami, naśladując ruchem „kaczy chód”. Na przerwę i hasło: Kaczki piją wodę –  podchodzimy do najbliżej leżącej szarfy, klękamy i naśladujemy picie wody. Na polecenie: Kaczki czyszczą pióra – próbujemy dotknąć buzią ramion, Kaczki pływają –  naśladujemy kacze pływanie.

ŚNIADANIE W KURNIKU

 Ćwiczenie małej motoryki. Rodzic prezentuje dzieciom ziarna kukurydzy,

niełuskanego słonecznika, niełuskanej dyni lub inne. Dzieci oglądają, biorą w palce, manipulują. Następnie rodzic za pomocą szalików, chust wyznacza  trzy grupy: kaczki, kury i gęsi. Wyjaśnia, że znajdują się w kurniku i za chwilę przyjdzie gospodyni i je nakarmi, kaczki dostaną kukurydzę, kury – słonecznik, a gęsi – pestki dyni. Zadaniem dziecka będzie wyzbieranie wszystkich ziaren. Wysypuje nasiona na blat stolika; dziecko zaczyna na sygnał dany przez rodzica.  Zabawa jest powtarzana.

 

KACZUSZKI

Pobawmy się wesoło i pośpiewajmy razem

ZWIERZĘTA GOSPODARSKIE I ICH DZIECI

 

Dobieranie i liczenie członków rodzin zwierząt, klasyfikowanie według

wielkości. Rodzic prosi, by dziecko nazwało kolejno na obrazku wszystkie zwierzęta hodowlane i przypomniały nazwy ich potomstwa. Następnie zachęca do wskazania rodzin i ich uzupełnienia, tak by rodziny były kompletne (koń – klacz – źrebię, byk – krowa – cielę, kogut – kura – kurczę, baran – owca – jagnię).

Następnie dziecko liczy członków rodzin, klasyfikują według wielkości (tata – mama – dziecko). Rodzic zachęca dzieci, by wspólnie głośno nazwały członków prezentowanych zwierzęcych rodzin. Zwraca uwagę na prawidłowe nazewnictwo i formę wypowiedzi. Prosi o wskazanie dorosłych i młodych osobników. Zachęca do wyszczególnienia różnic między młodymi a dorosłymi zwierzętami. Proponuje, żeby dziecko ustaliło, których jest mniej, a których – więcej. Na koniec rodzic rozmawia z dzieckiem na temat tego, co jedzą ludzie, co jest dla nas zdrowe, i tego, co jest zdrowe i odpowiednie dla zwierzat.

 

 

...a teraz mamy dla was jeszcze jedno zadanie! spróbujcie dopasować odgłosy zwierząt. Poproscie rodziców o wydrukowanie  obrazka, a potem wytnijcie odgłosy zwierząt i wspólnie z rodzicami przyklejcie je do odpowienich zwierzątek. Potem spróbujcie je naśladować :)

posłuchajcie opowiadania o trzech świnkach :) 

 

 

Pobawcie się z Rodzicami w "Farmę"- porpoście aby właczyli wam muzykę w czasie kiedy gra muzyka niech wymyślą jakim zwierzątkiem będziecie, a wy naśladujcie jak to zwierzę sie porusza oraz jakie wydaje dźwięki, kiedy rodzice wyłączą muzykę wy stajecie nieruchomo. Rodzic ponownie włączając muzykę wymyśla kolejne zwierzęta.... ;))) Zabawa może trwać w nieskończonośc :))  

 

Propozycje na piątek. 

Układamy  na stole wycięte z papieru szablony, np.: krowy, konia,... Mówimy  zagadkę Iwony Fabiszewskiej:

W oborze spokojnie stoi,

kiedy gospodyni ją doi.

Może być czarna, biała, bordowa.

Każdy już wie, że to jest... (krowa)

Prosimy , aby dziecko wskazało wśród szablonów ten, który przedstawia zwierzę – rozwiązanie zagadki.

Dziecko odrysowuje od szablonu sylwetę krowy. Koloruje rysunek.

 

 

Ćwiczenie wyrabiające prawidłową postawę.

Nagranie piosenki Na podwórku, dwa klocki ,  dla dziecka mały  ręcznik.

Dziecko kładzie woreczek ( mały złożony ręcznik)  na głowie  i wyprostowane, unosząc kolana, maszeruje w określonym przez rodzica  kierunku. Na podane sygnały wykonuje  zadania.

Dziecko:

Jedno uderzenie w klocki , wykonuje obrót wokół siebie, przechodzi powoli

do przysiadu,  trzy uderzenia, przechodzi  do pozycji stojącej, wykonuje

podskoki w wolnym tempie,dwa uderzenia wraca do marszu w okreslonym kierunku.

Zabawa ruchowa Dumny kogut.

Dziecko jest  kogutem . Na sygnał : klaśnięcie, kogut porusza się dostojnym krokiem (powoli, idąc noga za nogą), z podniesioną głową, w różnych kierunkach. Na drugi sygnał: dwa klaśnięcia, przystaje, wspina się na palce i woła: Kukuryku!

 

A teraz coś dla was Drodzy Rodzice zapraszam was na seminarium on-line 

 „Jak radzić sobie z dziećmi i emocjami w czasie izolacji domowej”,

które odbędzie się:

- w piątek, 17 kwietnia, o 10:00
- w poniedziałek, 20 kwietnia o 14:00
- w środę, 22 kwietnia o 10:00

[BEZPŁATNY udział. Miejsca OGRANICZONE]
Zarezerwuj miejsce teraz >> https://aboutparenting.typeform.com/to/tN2zLp

Jest to darmowe seminarium internetowe dla rodziców, którzy próbują opiekować się dziećmi, pracować zdalnie i nie zwariować.

Oto co zyskasz w czasie seminarium online:

- Zrozumiesz, dlaczego Twoje dziecko zachowuje się tak, a nie inaczej i jak uniknąć niepożądanych zachowań.

- Odkryjesz Trzy Podstawowe Potrzeby Psychologiczne i dowiesz się jak je rozpoznać u dzieci.

- Poznasz najważniejsze techniki parentingowe, łatwe do natychmiastowego zastosowania.

- Dowiesz się jak zapobiegać konfliktom, które mogą wystąpić z powodu izolacji, zarówno między dziećmi, jak i między dorosłymi.

- Przekonasz się jak zmniejszyć stres i niepokój i dzięki temu, w spokoju spędzić z dziećmi najbliższy czas w domu.

Zarezerwuj miejsce teraz >> https://aboutparenting.typeform.com/to/tN2zLp

 

 

WLAZŁ KOTEK NA PŁOTEK

WLAZŁ KOTEK NA PŁOTEK

Zabawa muzyczno- ruchowa

Dziecko czworakując, poruszają się po pokoju i naśladują kocie ruchy. Gdy usłyszy grę na dzwonkach( lub innym przedmiocie imitującym instrument), zatrzymuje się i  próbuje wspiąć się najwyżej, jak potrafi. Prowadzący tłumaczy, że dziecko ma naśladować kocią wspinaczkę (płynne ruch, wspięcia na palcach itp.) i nie może wchodzić na wysokie przedmioty,

lub:

Rodzic improwizuje na dzwonkach. Dziecko naśladuje ruchem kocie zachowania: wyginają grzbiet, biega, łapie piłeczkę, drapie, czyści sierść. Na dźwięki glissanda (pocieranie pałeczką sztabek od najniższych do najwyższych) kot wdrapują się na płotek i śpiewa, klaszcząc rytmicznie w ręce, fragment popularnej piosenki „Wlazł kotek na płotek i mruga”.

 

POŚPIWAJMY I POBAWMY SIĘ RAZEM

 

SMUTNO CZY WESOŁO?

Naśladowanie odgłosów zwierząt ze zmianą nastroju. Prowadzący zachęca dziecko, by odegrało scenki przedstawiające nastroje i emocje zwierząt. Dziecko, naśladując odgłosy zwierząt, nadaje im barwy uczuć, tj. złości, radości, smutku, gniewu, szczęścia. Dziecko, starając się używać „języka zwierząt”, głosem i mimiką określa ich nastroje. Opowiada, kiedy zwierzętom może być smutno, a kiedy odczuwają radość. Wspólnie zastanawiają się, co należy zrobić, by zwierzętom nigdy nie było smutno z powodu nieodpowiednich zachowań ludzi.

 

ZRÓB KOTA DONICZKĘ Z BUTELKI PLASTIKOWEJ

TO BĘDZIE NAM POTRZEBNE:

• plastikowa butelka (1,5 lub 2 l),
• nożyczki,
• farby lub spray.
• 

 

 LUB WYKONAJ ZWIERZĄTKO Z ROLKI PO PAPIERZE TOALETOWYM

 

 

Moi drodzy zapraszam was również do zapoznania się z propozycjami piosenek po angielsku od p. Ani

Kochani posłuchajcie piosenki, być może dacie radę pośpiewać razem. Jeżeli macie w domu zwierzątko narysujcie je i powiedzcie po angielsku jego nazwę, którą poznacie w piosence. Powodzenia!

 

Witam wszystkich po weekendowej przerwie,

mam nadzieję, że czas który spędziliście w te piękne

słoneczne dni były rodzinne i spokojny.

Skoro już odpoczęliście zaczynamy kolejny tydzień w którym będziemy zamieszczały propozycje zajęć dla dzieci o tematyce zdrowia, wizyt u lekarza.

Czekamy również na zdjęcia wykonanych przez was zadań oraz prac plastycznych J ZAPRASZAMY!

 

Tematyka na tydzień 20.04-24.04

Nigdy nie bój się lekarza, gdy choroba się przydarza.

 

 

Propozycje na poniedziałek. 

 

Zacznijmy poniedziałek od osłuchania się z piosenką „Idziemy do lekarza”

 

 

 

Porozmawiajmy o treści piosenki:

O czym opowiada piosenka?

Czy Domisie boją się lekarza?

Jak ubrany jest Lekarz?

Czego używa jeszcze używa lekarz?

Czy powinniśmy brać leki samodzielnie?

 

A teraz przyjrzyjcie się historyjce obrazkowej o tym jak Bęcek poszedł do dentysty.

Porozmawiajmy na temat historyjki:

 

– Popatrz na obrazki. Na pierwszym obrazku Bęcek siedzi na krześle w poczekalni u dentysty. Trzyma się za buzię? – dlaczego? O czym myśli Bęcek?

– Popatrz na drugi obrazek. Dokąd idzie Bęcek?

– Teraz popatrz na kolejny obrazek. Gdzie siedzi Bęcek?

A teraz może samodzielnie spróbujecie opisać co robi Bęcek na obrazkach? Do dzieła ! Pamiętajcie o tym żeby zdania były długie i poprawne! J

 

Weźcie swoje szczoteczki poproście rodziców żeby nałożyli wam pasty i w rytmie piosenki przypomnijmy sobie jak poprawnie szczotkujemy zęby!

 

Przypomnijcie sobie wizytę Mamy Frania, która opowiadała wam o tym czemu zdrowe ząbki są takie ważne :) 

 

 „ZDROWY- ZDROWSZY- NAJZDROWSZY”

Zabawa słownikowa, tworzenie przymiotników w stopniu wyższym

i najwyższym. Rodzic inicjuje zabawę, wypowiadając ciąg przymiotników:

stopniowanie regularne: np. smaczny – smaczniejszy – najsmaczniejszy; zdrowy – zdrowszy – najzdrowszy; szybki – szybszy – najszybszy; ładny – ładniejszy – najładniejszy,

stopniowanie nieregularne: np. duży – większy – największy; zły – gorszy – najgorszy; dobry – lepszy – najlepszy; mały – mniejszy – najmniejszy,

stopniowanie opisowe: np. chory – bardziej chory – najbardziej chory; znany – bardziej znany – najbardziej znany.

Do każdego przymiotnika rodzic dodaje rzeczownik, np. smaczny banan – smaczniejszy ananas – najsmaczniejszy melon. Następnie zachęca dziecko do samodzielnych prób stopniowania przymiotników.

 „CHORY PAJAC- ZDROWY PAJAC”

Zabawa ruchowa z elementami pantomimy. Rodzic stoi przodem do dzieci.

Przy muzyce opowiada o pajacyku i jednocześnie naśladuje jego ruchy, a dziecko je powtarza.

– Znam pewnego pajacyka, który kiedy jest zdrowy, jest mu bardzo wesoło i wysoko podskakuje, klaszcząc w dłonie (rodzic i dziecko wykonują kilka podskoków – pajacyków, klaszcząc nad głową).

– Ale czasami pajacyk nie czuje się dobrze i wtedy dobry humor go opuszcza. Najpierw opuszcza ręce (ręce opadają, ale ramiona nadal uniesione), potem ramiona ( rodzic i dziecko opuszczają ramiona), następnie humor wychodzi z głowy (opuszczają głowy), z pleców i brzucha (wszyscy pochylają się w pasie z rękami do dołu), do samych stóp (wszyscy kucają przy podłodze). Nie wygląda dobrze (nauczyciel i dzieci robią smutne miny), jest słaby i może zachorować. Ale nie poddaje się, wypija sok z malin (bawiący się naśladują ruch podnoszenia szklanki do ust i picia) i dobry humor wraz ze zdrowiem powraca. Po kolei, do całego ciała, najpierw do nóg (prostowanie nóg w kolanach), potem do pleców (wyprostowanie ciała), a potem do ramion i rąk (wyciąganie ramion i dłoni do góry ze wspięciem na palce). Pajac znowu jest zdrowy i wesoły (wszyscy skaczą „pajacyki”, klaszcząc w dłonie nad głową).

POKOLORUJ TO CO ZĄBKI LUBIĄ NAJBARDZIEJ

 

 

ZAŚPIEWAJ ZE MNĄ

 

PROPOZYCJE NA WTOREK

 „Omiń wirusa!”

Zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi (slalom). Rodzic rozkłada na podłodze

(w nieregularnych odstępach) przeszkody – „wirusy”. Dziecko biega swobodnie wokół nich, starając się je ominąć lub przeskoczyć. Kto wpadnie lub nadepnie na kółko – „wirusa”, odchodzi na bok, żeby „przeczekać chorobę”. Zabawę powtarzamy. Dziecko      przeskakuje obunóż przez przeszkodę, by „zgubić” wirusa, i biegnie dalej.

 

„Chronimy się przed chorobami”

„Burza mózgów”, rozmowa kierowana na temat profilaktyki zdrowotnej.

Rodzic zachęca dziecko do wypowiedzi na temat: Jak chronić zdrowie? Jak unikać chorób?. Odpowiedzi w formie rysunkowej lub za pomocą słów – haseł zapisuje na kartonie. Prezentuje dziecku obrazki przedstawiające przedmioty, czynności związane z pojęciami zdrowia i choroby (np. mydło, chusteczki do nosa, szczoteczka

i pasta do zębów, butelki z syropem/tabletkami, owoce, warzywa, brudne dłonie, bieganie, jazda na rowerze). Zwraca uwagę dziecku na zasady zdrowego życia: higienę osobistą, właściwe odżywianie, ruch na świeżym powietrzu, uprawianie sportu, leczenie infekcji, odpowiednią odzież, unikanie kontaktu z chorymi.

Karton wiesza wspólnie z dzieckiem w widocznym miejscu .

 

Żaba

Wiersz  J. Brzechwy

 

„W gabinecie lekarskim” – zabawa tematyczna, poznanie zawodu lekarza i jego pracy. Rodzic proponuje dziecku  w kąciku medyczno-lekarskim. Do zabawy można wykorzystać gotowe zestawy typu „mały lekarz”, jak również bezpieczne przedmioty, takie jak: gaziki, bandaże, plastry, butelki z tworzyw sztucznych po lekach, strzykawki bez igieł.  Dziecko angażuje się w odgrywanie ról: lekarza i pacjenta.

W zabawie wykorzystuje własne doświadczenie w roli małych pacjentów, a także wskazówki lub sugestie rodzica oraz stosuje odpowiednie słownictwo dotyczące objawów (np. ból, gorączka, wysypka, kaszel, katar), jak również nazw chorób (np. angina, grypa, przeziębienie). Wielokrotnie powtarzają czynności oraz prawidłowo

podają ich nazwy (badanie, osłuchiwanie, mierzenie temperatury) oraz przedmioty (stetoskop, termometr, strzykawka).

Na zakończenie wykonuje zadania na karcie pracy: kolorują przedmioty związane z pracą lekarza.

 

 „Ta brzydka bakteria, ten okropny wirus”

Twórcza realizacja wyobrażeń na temat wyglądu bakterii i wirusów,

łączenie technik plastycznych: wydzieranka, wypełnianie plasteliną, malowanie, przyklejanie fragmentów włóczki, sznurka itp. Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat przyczyn chorób, zwraca uwagę na istnienie drobnoustrojów chorobotwórczych, takich jak wirusy i bakterie. Podkreśla fakt, że są one niewidoczne dla oczu, a mimo to bardzo groźne. Proponuje dziecku, aby sobie wyobraziło, jak one wyglądają i opowiedziało

o tym. Pokazuje na ilustracjach i fotografiach w książkach medycznych, np. encyklopedii zdrowia, jak w powiększeniu naprawdę wyglądają te zarazki. Zachęca dziecko do opisywania ich rzeczywistego wyglądu i porównywania z własnymi wyobrażeniami. Następnie dziecko na fantazyjnie pociętych kartonikach tworzy  pracę plastyczną przedstawiającą jego wizje. Dziecko może łączyć różne techniki plastyczne (wydzieranka, wypełnianie plasteliną, malowanie, przyklejanie fragmentów włóczki,

sznurka itp.). Rodzic pomaga dziecku w  trudności, wspiera i pilnuje porządku w trakcie pracy.

Po skończonych zajęciach dziecko sprzątają miejsca pracy i prezentuje swoją pracę.

Potrzebne będą:

książki o tematyce medycznej (np. encyklopedie zdrowia), kartony, kredki, papier kolorowy, klej, plastelina, włóczka, sznurki.

 

...a teraz zróbmy eksperyment! sprawdźmy jak znaleźć powietrze! 

https://www.nowaera.pl/strefainspiracji/przedszkolnelaboratorium/jak-znalezc-powietrze

„Magiczny plaster do zadań specjalnych” 

Popatrzcie na obrazki różnych plastrów,zobaczcie jedne plastry są małe inne większe; Kolorowe; białe. Widzicie różnicę?a teraz pomyślcie do czego można zastosować takie plasterki :)

 

Odpocznijcie troszkę przy słuchaniu bajki o ciekawskiej Jadzi!

Porozmawiajcie potem o bajce z Rodzicami :) 

i na koniec dzisisejszego dnia zatańczmy dobrze znany wam taniec! 

POMAGATOR!

 

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

„Niedźwiadki”

Zabawa ruchowa z czworakowaniem. Rodzic rozkłada w pokoju koc, który będzie gawrą

niedźwiadków. Dziecko to niedźwiadek , który poruszając się na czworakach, spaceruje po „lesie”. Na hasło prowadzącego: Niedźwiadki do domu! – dziecko chowa się pod kocem (gawrą). Na hasło: Niedźwiadki na spacer! –  „niedźwiadek” wychodzi z „gawry” i spaceruje (czworakując) po „lesie”. Na koniec zabawy rodzic wyróżnia „niedźwiadka”, za ładny spacer.

 

 „Chory miś”

Wysłuchanie wiersza S. Kossuth; rozmowa na temat chorób. Rodzic czyta dziecku wiersz:

 

Chory miś

Chory jestem dziś

chory jest mój Miś:

poszliśmy do lasu, w góry,

wróciliśmy – zmokłe kury!

Chorujemy dziś...

Przyszedł do nas kot,

zwie się – Mądry Prot,

– O, Jędrusiu, tak nie można,

to wyprawa nieostrożna!

To wam mówi kot!

Cicho, Procie... sza!

Miś gorączkę ma,

zachorować ciężko może...

Bardzo przesiąkł dzisiaj w borze!

Śpi Misiulek – sza!

 

Prowadzący rozmawia z dziećmi na temat wiersza. Zwraca uwagę dziecka na sytuacje mogące decydować o zachorowaniu.

Dziecko, wykorzystując zdobytą wiedzę i indywidualne doświadczenia, opowiada o swoich przypadkach zachorowań oraz analizuje ich okoliczności (przegrzanie lub wychłodzenie, brak odpowiedniej odzieży, zbyt zimne napoje, infekcja).

 

 „Idziemy do  lekarza”

Poznanie  piosenki, zabawy przy piosence. Dziecko śpiewa piosenkę. Podczas zwrotek ilustruje treść piosenki prostymi gestami. Śpiewając refren maszerują w miejscu.

 

 

„W drodze do lekarza”  

Zabawa dydaktyczna według scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej,

wykazywanie się świadomością schematu własnego ciała podczas wykonywania poleceń, poruszanie się w przestrzeni według podanej instrukcji.

Budowanie toru przeszkód:

Rodzic stawia sprzęty w kolejności: dwie ławeczki (tzw. szwedki), materac gimnastyczny, stolik dziecięcy, krzesełko dziecięce ( można wykorzystać inne przedmioty ).

Pierwsze próby pokonania toru przeszkód:

Dziecko idzie za rodzicem i pokonuje tor przeszkód:

– wstaje i idzie między ławeczkami stopa za stopą,

– turla się po materacu,

– wchodzi na czworakach pod stolik,

– dochodzi do krzesełka, obchodzi je,

– wraca pod ścianę i siada w siadzie skrzyżnym.

Dziecko pomaga misiowi pokonać tor przeszkód (w drodze do lekarza):

Rodzic daje dziecku misia i wręcza chusteczkę. Dziecko zasłaniają misiom oczy, zawiązując na nich chusteczkę (misia boli głowa). Zadaniem  dziecka jest pomóc misiowi pokonać tor przeszkód (dotrzeć do lekarza). Miś ma zawiązane oczy i oczywiście niczego nie widzi. To czy i jak pokona tor przeszkód (dotrze do lekarza) zależy od dziecka. Ponieważ jest to trudne zadanie, rodzic pokazuje, jak dziecko ma się zachować,

pomagając misiowi. Bierze swojego misia, pokonuje razem z nim tor przeszkód, mówiąc:

– Misiu, wejdziemy pod stół. Pochyl głowę, żebyś się nie uderzył…

– Tu jest materac. Będziemy się turlać. Trzymaj się mnie mocno…

– Są dwie ławeczki. Idziemy równiutko – stopa za stopą…

– Tu jest krzesełko. Usiądź na nim, a ja obejdę krzesełko dwa razy…

– Koniec. Dotarliśmy do lekarza. Zaraz wracamy na miejsce i zdejmuje z oczu misia chusteczkę .

Można ułożyć inny tor przeszkód, łatwiejszy lub trudniejszy. Zależy to od możliwości wykonawczych dziecka .W tej zabawie najważniejsza jest słowna instrukcja, jej zrozumienie i realizacja. Gdy obserwuje się dziecko, pomagające misiowi wędrować przez tor przeszkód, widać jak na dłoni, w jakim zakresie dziecko zrozumiało

instrukcję i ją zapamiętało. Zabawę warto powtarzać na nieco innych torach przeszkód.

 

 „Chory miś ”

 Doskonalenie percepcji wzrokowej . Rodzic przedstawia

dziecku obrazek  przedstawiający chorego misia . Proponuje dziecku opisanie wyglądu

misia . Inicjuje rozmowę na temat chorowania – po czym poznać chorego (symptomy, objawy). Zachęca dziecko do wypowiedzi.

Po rozmowie dziecko koloruje rysunek chorego misia .

 

 

22 kwietnia obchodzony jest Dzień Ziemi. 

 

 

Jestem Dama Ziemia, przybyłam z ZielonejPlanety, z waszą pomocą chcę zmienić środowisko, w którym żyjemy. Chce was zachęcić do tego, abyście żyli w zgodzie z przyrodą.

Co to znaczy?

Bo wiecie ja jestem bardzo chora , mam często katar przez to zatrute środowisko, boli mnie głowa od hałasu. Dlatego musimy to zmienić po to byśmy żyli zdrowiej i lepiej na tej Ziemi.

Posłuchajcie : W dawnych , bardzo dawnych czasach, wciąż się uśmiechałam. Żadnych trosk i kłopotów na głowie swej nie miałam. Wszystkie drzewa i kwiaty w przyjaźni wielkiej żyły, świeżymi, pięknymi kolorami moje oczy cieszyły.Praprzodkowie wasi przyrodą w zgodzie żyli, świeżym powietrzem i czystą wodą codziennie się cieszyli. O porządek i czystość na swej planecie dbali. Odpadki i śmieci w dołki zakopywali. Przeminęły lata, przybyło więcej trosk, przybyło więcej ludzi, miast i wiosek. Wycinano lasy, by budować domy, alby ludzie w nich mogli przed zimnem się schronić. Budowano fabrki z wysokimi kominami z których nieczystości wylewano do rzek kanałami. Zatruto mój świat podwodny brudami, a pozostałe w nich życie patrzy smutnymi oczami. Z wysokich kominów dym szary kłębami wylatuje ażbiedny ptak zbłąkany ucieczką się ratuje. Jednak są ludzie , którzy w tym świecie niezbyt dobrze się czują gdy po ulicach wśród brudu i spalin spacerują.

 

a teraz posłuchajcie piosenki o tym, czego potrzebuje nasza planeta.

Porozmawiajcie na ten temat z Rodzicami. 

 

Jak usłyszeliście w piosence możecie również pomóc naszej planecie być czystą, chociażby poprzez segregację śmieci :) 

Mam dla was zadanie z tym zaiwazne. Najpierw przyjżyjcie się obrazkom.

Pamiętajcie do zółtego pojemnika wrzucamu pojemniki plastikowe;butelki.

Do zielonego wrzucamy szkło.

Do niebieskiego papier; gazety; opakowania papierowe. 

a teraz poproście Rodziców o wydrukowanie kolorowanki i samodzielnie ja pokolorujcie :) 

Pamiętajcie o odpowiednich kolorach i o tym zeby nie wyjeżdżać za linie! :))

Możecie wysłać do mnie swoje prace :)) 

Miłego i pracowitego Dnia dla was kochani! 

PROPOZYCJE NA CZWARTEK

„Kwiatki na łące”

Zabawa ruchowa przy muzyce. Dziecko jest kwiatkiem”. Stoi na dywanie. Gdy prowadzący włącza muzykę, najpierw cicho, stopniowo coraz głośniej, „kwiatek” zaczyna „się rozwijać” – dziecko wstaje, powoli wyciąga ręce i podnosi głowę do” słońca”. Gdy muzyka cichnie – „kwiatek” powoli „zamyka się”, dziecko wracają do pozycji wyjściowej. Zabawę powtarzamy kilkukrotnie.  Dowolna muzyka.

 

„Idziemy do  lekarza”

Utrwalenie piosenki, zabawy rytmiczne przy piosence. Dziecko staje w parze z rodzicem. Dziecko będzie „lekarzem”, rodzic– „pacjentem”. Podczas śpiewania zwrotek dziecko ilustrują ruchem treść piosenki: dziecko – „lekarz” zagląda „pacjentowi” do ucha, gardła, masuje głowę, kolano. Na słowa refrenu: oboje zwróceni do siebie twarzami klaszczą rytmicznie w dłonie.  Przy powtórzeniu piosenki uczestnicy zamieniają się rolami.

.be/5_NIrSmSY9A?t=2A?t=2nariusze za

 „Zdrowie”

Wysłuchanie wiersza I. Salach, wprowadzenie do rozmowy na temat witamin i produktów, w których są one zawarte.

 

Zdrowie

Wszystkie dzieci chcą być zdrowe

Wiosną, latem czy jesienią

i dlatego o tej porze

witaminy sobie cenią.

Tomek zjada liść sałaty,

jabłko chrupie mała Ania,

a rzodkiewki i ogórki

na surówkę potnie Hania.

Grześ surówkę palcem trąca

wcale miska go nie nęci.

Zjadaj, Grzesiu, będziesz zdrowy

trzeba tylko trochę chęci.

Zjedz surówkę, to urośniesz

– ale Grzesio robi miny

i nie wierzy, że w tej misce

siedzą same witaminy.

 

Rodzic po przeczytaniu wiersza rozmawia z dzieckiem na temat zdrowego odżywiania. Prezentuje zebrane w widocznym miejscu świeże warzywa i owoce (warzywa umyte, w miarę potrzeby obrane ze skóry), kroi je, daje dziecku do skosztowania. Dziecko określa smak, zapach i kolor spożywanych warzyw. Wspólnie zastanawiają się, w jakich produktach, oprócz warzyw i owoców, są zawarte witaminy.

 „Apteka w ogrodzie”

Zabawa badawcza, poszerzanie wiedzy na temat roślin leczniczych .

Rodzic prezentuje dzieciom zgromadzone eksponaty (suszone zioła i herbatki ziołowe, syropy lecznicze np. z malin, miód, główki czosnku, przyprawy ziołowe) i inicjuje rozmowę na temat roślin o właściwościach leczniczych i prozdrowotnych. Wyjaśnia, że w leczeniu wielu dolegliwości wykorzystuje się naturalne surowce roślinne, takie jak zioła i syropy z owoców. Dziecko dotyka, rozgniata, wącha i stara się rozpoznać po zapachu niektóre zioła, np. miętę, rumianek.  Z pomocą rodzica sporządza ziołową herbatkę. Po wystudzeniu, wzbogaceniu miodem, sokiem z malin, kosztuje.

 

 „Kolorowe witaminy”

Zabawa dydaktyczna, przyporządkowanie warzyw i owoców do krążków w odpowiadających im kolorach .Rodzic wraz z dzieckiem siedzi na dywanie, pośrodku są porozkładane koła w różnych kolorach( kolorowe nitki, włóczki). Zadaniem dziecka jest przyporządkowanie sylwet warzyw i owoców do krążków w odpowiadających im barwach, np. sałata – zielony, cebula – żółty. Dziecko podaje nazwę i określa kolor warzywa lub owocu oraz stara się w kilku słowach opisać jego wygląd (kształt, rodzaj skórki itp.) i sposób spożywania (surowe czy gotowane). W dalszej kolejności prowadzący zaprasza dziecko do stolika i zachęca do wykonania wspólnie zdrowej kanapki.

                                                    

 

"Dmuchajmy na choroby"- na początku naszej zabawy proszę was o to abyście kartkę a 4 porwali na małe kawałeczki i wrzucili je do miseczki , a teraz usiądźcie wygodnie na podłodze, poproście rodziców o słomki.

Na rozgrzewkę wykonamy kilka  oddechów w różnych pozycjach:
– w pozycji stojącej;
– w pozycji leżącej – głęboki wdech z uniesieniem klatki piersiowej i długi wydech zakończony rozluźnieniem
całego ciała;
– w pozycji siedzącej i klęczącej – dziecko siedzi ze skrzyżowanymi nogami: wdech z uniesieniem ramion,wydech z opuszczeniem ramion.

Rodzic obserwuje dziecko czy poprawnie wykonuje ćwiczenia. 

I jak wam poszło kochani? Mam nadzieję, że znakomicie! A więc przejdźmy dalej!

Dzieci siedzą na podłodze , przed sobą wysypcie połowę z podartej kartki. Weźcie słomkę do ust i do dzieła, waszym zadaniem jest teraz zdmuchnąć wszystkie kawalki papieru jak najdalej od siebie :) 

.... ale pamiętajcie, że nie można wstawać! :) 

Udanej zabawy!

 

Jestem ciekawa czy wiecie jaki dziś dzień obchodzimy?

Dziś 23 kwietnia jest światowy Dzień książki :)

Mam nadzieję, że lubicie ckiedy Rodzice czytaja wam bajki? Jakie są wasze ulubione?

Ja Lubie Kicie Kocie (wszystkie części ) oraz Franklina :) a wy? Czekam na wasze odpowiedzi! 

 

Obejrzyjcie film, który pokazuje jak powstaje książka.

 

...a teraz mam dla was zadanie specjalne! 

Spróbujcie wraz z Rodzicami; Rodzeństwem stworzyć swoją własną książkę! Bedzie przy tym dużo zabawy. Pochwalcie się efektami waszej pracy :) 

 

Poniżej zamieszczam muzykę przy której znacznie lepiej będzie wam sie pracowało :)

 

Propozycje na piątek. 

 

Wszyscy wiemy jak ważne jest dbanie o higienę.

W czasie epidemii (czyli szybkiego rozprzestrzeniania się wirusa, który powoduje choroby)

jest to szczególnie ważne ! Posłuchajcie piosenki o wirusie, który puka do drzwi i potańczcie swobodnie do piosenki :) 

 

a teraz zobaczcie jak proste jest poprawne mycie rąk z żabkami :) 

 

Czystość to zdrowie

Kiedy rano wstaję, do łazienki idę.
Kran odkręcam z ciepłą wodą
i dokładnie myję…
…zęby, twarz i szyję.

Gdy już się ubiorę, to przyczeszę włosy,
by nie sterczał krzywo w górę
– ani jeden kosmyk.

Ręce zawsze czyste mam,
o paznokcie krótkie dbam.
Czyste włosy mam i szyję,
no bo się dokładnie myję.

Żeby zdrowym zawsze być,
trzeba się dokładnie myć.
I pamięta każdy zuch:
w zdrowym ciele zdrowy duch!

Iwona Salach

 

Porozmawiajcie z dziećmi na temat wiersza:

Co powinno się zrobić rano, po wstaniu z łóżka?

Czym czesze się włosy?

o Co trzeba dbać w wyglądzie rąk?

Co pamięta każdy zuch?

 

Pobawmy się w odszukiwanie przedmiotów, które słuzą do utrzymania higieny. W domu napewno macie kilkanaście takich przedmiotów. Odszukajcie je i wybierzcie sobie jeden, opiszcie go jak wygląda: jaki ma kolor; jest duży czy mały, do czego służy.

 

Na koniec tygodnia troszkę poćwiczmy wraz z piosenkami! Częśc z nich już znacie więc nie będzie to dla was problem :))

 

 

 

 

„Marsz czyścioszków”

Zabawa ruchowa. Prowadzący mówi wierszyk. Dziecko słucha i naśladuje ruchy,

o których jest mowa w wierszu.

Idą dzieci równą drogą,

po kamyczkach iść nie mogą.

Po kamyczkach hop, hop, hop!

Do dołeczka skok!

(zwykły krok w rytmie marsza, trzy podskoki w miejscu, skok do przysiadu podpartego)

Pora wracać. Kto się znuży,

ten odpocznie po podróży.

Dom już blisko, nogi w ruch!

Kto zwycięży – zuch

(marsz w rytmie wiersza i bieg na uprzednio wyznaczone miejsca – pod ścianę, do krzesełek)

Rodzic wykonuje wszystkie ruchy razem z dzieckiem, akcentuje ostatni wiersz, aby przyspieszyć zajmowanie miejsca. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

lub:

Dziecko maszeruje przy muzyce po pokoju w różnych kierunkach. Na przerwę w muzyce naśladuje czynności związane z higieną osobistą. Na pierwszą przerwę – myje ręce, na drugą – myje twarz, na trzecią przerwę dziecko naśladuje mycie zębów.

 

„Bańki mydlane” – ćwiczenia oddechowe, tworzenie piany.

Rodzic daje dziecku  kubeczek, napełnia go ciepłą wodą oraz niewielką ilością mydła w płynie lub płynu do mycia naczyń. Następnie dziecko za pomocą słomki zanurzonej w roztworze, dmuchając z odpowiednim natężeniem, wytwarza na powierzchni pianę.

Na polecenia rodzica dmucha z różną siłą, obserwując zachowanie się piany. Opowiada o dostrzeżonym związku siły oddechu i zachowania się piany.

kubeczek, woda, mydło w płynie, słomka

„Umyć ręce”- zabawa przy piosence

MIŁEGO WYPOCZYNKU DO ZOBACZENIA W PONIEDZIAŁEK

 

W tym tygodniu Pani Ania przygotowała dla was piosenkę
o zwierzętach.

Zachęcam was do zapoznania się z nią oraz do nauczenia się nowych 

słówek! 

 

Witam was wszystkich po przerwie! 

Zachęcam do korzystania z propozycji naszych zajęć i zabaw!

Poprzednie tygodnie znajdziecie w zakładce archiwum domowego przedszkolaka!

Nadal zachęcamy was do wysyłania nam zdjęć, które pokażą nam, że śledzicie naszą stronę! 

Tematyka na tydzień 27.04- 30.04

Stop! Zabraniam! Zakazuję! Śmieci w worki się pakuje!

 

Propozycje na poniedziałek: 

Początek tygodnia zacznijmy od pomocy Rodzicom w sprzątaniu!

Mam dla was zadanie specjalne!

Waszym zadaniem jest posprzatanie swojego pokoju :) 

...a żeby było wam milej sprzątać posłuchajcie piosenki!

 

i jak skończone?

Jestem pewna, że wasze pokoje są już czyściutkie i wszystko jest na swoim miejscu! :))

 

Poproście Rodziców żeby pomogli wam przygotować kilka rzeczy.

Rozłóżcie na dywanie kilka klocków; samochodzików; lalek ; misiów oraz kilka pojemników, żeby móc te zabawki posegregować.

Zabawa będzie polegała na tym, że wspolnie z Rodzicami pomyślcie z czego zrobione są wasze zabawki, np. klocki- plastik. Porozmawiajcie i spróbujcie ustalić z czego jest zrobiona reszta zabawek?

Nastepnie waszym zadaniem jest posegregować zabawki do odpowiednich pojemników :) 

W pojemnikach muszą znajdować się zabawki zrobione z tych samych rzeczy:)

..........i jak udało się ? Czy zadanie było za trudne?

W ten sposób można również pobawić się w segregowanie względem kolorów bądź wielkości.

Posłuchajcie piosenki i spróbujcie powtarzać jej słowa!

 

 „Czysty świat”

Zabawy przy piosence.

Podczas zwrotek piosenki dzieci naśladują czynności związane ze sprzątaniem. Na refren szybko dobierają się parami i trzymając się za ręce, idą krokiem marszowym w różnych kierunkach

 

 „Porządek w ogrodzie”

Porządkowanie ogrodu z pomocą rodzica, zbieranie śmieci do worków itp.

Przed wyjściem do ogrodu rodzic przestawia dzieciom zadania: zbieranie śmieci, zbierania patyków i gałęzi, zamiatanie. Dzieci dostają jednorazowe rękawiczki i torby na śmieci. Po sprzątnięciu terenu warto przeprowadzić zabawę  (np. przy poznanej piosence) i pochwalić dzieci za wykonaną pracę. jednorazowe rękawiczki, worki na śmieci, szczotki

 

PROPOZYCJE NA WTOREK

„Papierowe kule”

Gniecenie gazet w kulki, rozwijanie i ponowne gniecenie. Dziecko otrzymuje dużą kartkę

z gazety, którą musi zgnieść w kulę. Rodzic zwraca uwagę, aby gazetę ugniatać dokładnie, dwoma rękoma. Następnie dziecko rozkłada kulę delikatnie, żeby gazeta się nie podarła. Zabawę można powtórzyć kilka razy.

gazety

„Celowanie do kosza”

Zabawa ruchowa z elementami rzutu i celowania. Do zabawy dziecko wykorzystuje zrobione wcześniej kule z gazet. Ustawiają się naprzeciw pustego kosza na śmieci. Dziecko  rzuca kulami do kosza. Po skończonej rundzie dziecko zabierają swoje kule i zabawa rozpoczyna się od nowa.

Dla utrudnienia można powiększyć odległość. Po skończonej zabawie wszystkie kule powinny się znaleźć w koszu.

kule z gazet, kosz na śmieci

 

 „Tajemnicza paczka”

Wnioskowanie o kształcie na podstawie dotyku. Rodzic przygotowuje paczki –

zagadki dla dzieci. Owija różne przedmioty w papier gazetowy w taki sposób, by można było odgadnąć zawartość dopiero po dokładnym zbadaniu dłońmi. Dziecko bada dotykiem pakunki (np. kubek, piłeczka, samochodzik, lalka, konewka z kącika przyrody, nożyce) i próbuje zgadnąć, co znajduje się w środku. Na zakończenie rodzic odpakowuje wszystkie przedmioty, a następnie zachęca dziecko do wykonania zadania na karcie pracy. Dziecko rysuje po śladzie nałożone na siebie kształty przedmiotów.

zabawki, przedmioty z najbliższego otoczenia, gazety, „Karty pracy” cz. 4, s. 8, kredki

 

 „Mali strażnicy przyrody”

Ćwiczenia naśladowcze w sali gimnastycznej. Dziecko maszerują po kole,  dostaje laskę gimnastyczną( kijek miotłę)

Rodzic mówi: Jesteście ogrodnikami, będziecie sadzić kwiaty!

1. „Wyrównywanie ziemi” – siad klęczny, wysuwanie laski jak najdalej do przodu i przysuwanie do siebie;

przerwa – plecy proste, laska leży z przodu. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

2. „Przygotowywanie dołków” – dziecko  maszeruje wzdłuż pokoju; co dwa kroki „robi dołek”

– stuka laską w podłogę; powrót – laska w drugiej ręce; na końcu pokoju odkłada laski na podłogę.

3. „Sadzenie nasion” – dziecko  maszeruje wzdłuż sali; co dwa kroki wykonuje skłon na prostych nogach i „sadzi nasionka”, najpierw prawą ręką, w drodze powrotnej – lewą.

– Teraz w swoim ogródku namaluj piękną, dużą tęczę.

4. „Malowanie tęczy” – siad skrzyżny, dziecko trzyma laskę oburącz, wysoko nad głową; wykonuje skłony w prawo i w lewo; odpoczynek – ręce opuszczone. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

Rodzic zbiera laski, a na podłodze rozkłada szarfy ( w czterech kolorach:

czerwone, żółte, niebieskie i zielone). Pod ścianą ustawia cztery kosze oznaczone takimi kolorami, jak szarfy.

– Aby wokół było czysto, musisz pozbierać wszystkie śmieci i posegregować do pojemników.

5. „Segregowanie śmieci” – na sygnał dziecko biega po pomieszczeniu, podnosząc po jednej szarfie i wrzuca ją do odpowiedniego kosza; zabawa trwa do momentu sprzątnięcia wszystkich „śmieci”.

– Pozbierałeś śmieci z ziemi, ale niektóre zaczepiły się na krzakach. Trzeba je pozdejmować. Rodzic rozwiesza szarfy

6. „Zdejmowanie śmieci” – na sygnał dziecko podbiega szarf i jak najszybciej zdejmuje je, wraca na miejsce i staje w szarfie; zabawę można powtórzyć kilka razy.

– Las jest już czysty i piękny. Biegają w nim zadowolone zwierzęta, latają ptaki. Pospaceruj i popatrz.

Dziecko maszeruje. Kiedy usłyszy nazwę zwierzęcia, odpowiednio reaguje.

7. „Zwierzęta w lesie” – zajączki – skoki obunóż, kolana lekko ugięte; sowa – bieg, wymachy szeroko rozłożonymi rękami; żabki – przysiad podparty, dłonie na podłodze między nogami, podskoki; jeże – leżenie na boku, głowa schowana w ramiona, kolana podciągnięte pod brodę; ćwiczenia można powtórzyć kilka razy, zmieniając kolejność.

– Teraz, po sprzątaniu i spacerze, możesz odpocząć.

Rodzic włącza muzykę relaksacyjną lub nagrane odgłosy lasu, a dziecko odgrywa opowieść. Kładziesz się na trawie, zamykasz oczy. Oddychasz głęboko, wciągając powietrze nosem i wypuszczając ustami. Las tak pięknie pachnie. Leżysz cichutko i nasłuchujesz ptaków. Odpoczywają twoje ręce i nogi. Leżysz bez ruchu. Stajesz się jakby częścią lasu. Niestety, czas wracać. Wstajesz i maszerujesz do domu.

laski gimnastyczne, szarfy, kosze, muzyka relaksacyjna lub nagrane odgłosy lasu

 

Przypomnijmy sobie naszą wczorajszą piosenkę o tym, że świat powinien być czysty. Mam nadzieję, że dzisiaj już pośpiewacie ja razem z Rodzicami.

 

 

A teraz poproście Rodziców, żeby przeczytali wam zamieszczony niżej wiersz.

Kosz na śmieci

 

Jestem sobie kosz na śmieci

do mnie, do mnie chodźcie dzieci.

Stoję sobie przy tym świerku.

Pełno chciałbym mieć papierków.

Władysław Broniewski

 

 

Porozmawiajcie na jego temat :

– Gdzie stoi kosz na śmieci?

– Na co czeka?

– Dlaczego trzeba wrzucać papiery do kosza?

– Czy zawsze o tym pamiętacie?

– Jak wyglądają kosze na śmieci, czy łatwo je znaleźć i rozpoznać?

Zwróćmy uwagę na to jak ważne jest wrzucanie śmieci do śmietnika; kosza a nie na ulicę!

 

A teraz wykonajcie prace plastyczną do tego krótkiego wierszyka

Narysujcie dla mnie obrazek na którym będzie znajdował się las, choinki i kosz na śmieci przy drzewie- jak w wierszu

 

Czas na chwilę wyciszenia…

połóżcie się wygodnie i odpocznijcie słuchając bajki

 

Zyczymy wam Miłego Dnia!:)

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

 „Omiń niespodziankę”

Zabawa równoważna. Rodzic rozkłada na podłodze zabawki, między którymi będzie poruszało się dziecko:

– drabina z klocków drewnianych – dzieci idą między szczeblami;

– wąska dróżka – do przejścia stopa za stopą – między samochodami;

– murki o wysokości 20-30 cm z klocków plastikowych itp.

Dziecko maszeruje po pokoju, pokonując napotkane przeszkody w ustalony sposób.

różne zabawki jako przeszkody

 „Psia niespodzianka”

Rozmowa z dziećmi na temat obowiązków właścicieli psów, zwrócenie uwagi na konieczność sprzątania po czworonogach. Rodzic prezentuje zdjęcia i ilustracje przedstawiające psy różnych ras. Dziecko nazywa znane rasy, opowiada o swoich czworonogach, o tym jak się nimi opiekują (karmienie, kąpanie, wizyty u weterynarza, wyprowadzanie na spacer). Rodzic zwraca uwagę na obowiązek sprzątania po własnym psie i wyrzucania nieczystości do specjalnych pojemników.

obrazy, sylwetki popularnych ras

 

 „Gryzia, Bęcek i dużo śmieci”

Opowiadanie z „Książki”, zwrócenie uwagi na problem śmiecenia w miejscach

użyteczności publicznej. Dziecko siedzi na dywanie i słucha opowiadania czytanego przez rodzica, oglądając ilustracje w „Książce”. Po wysłuchaniu opowiada własnymi słowami przygodę dzieci i Bęcka.

Rodzic prowadzi rozmowę na temat dbania o czystość w miejscach publicznych. Przykładowe pytania:

– Co trzeba zrobić ze śmieciami w parku?

– O czym należy pamiętać po pikniku w lesie?

– Dlaczego nie można zostawiać po sobie śmieci?

– Co by się stało, gdyby ludzie nie sprzątali?

Rodzic może zaprezentować ilustrację pokazującą las pełen śmieci i las posprzątany. Dzieci decydują, który obrazek bardziej im się podoba i powtarzają za nauczycielem zobowiązanie:

Od dziś wszystkie dzieci

sprzątają po sobie śmieci

 

Na początek mam dla was film o tym jak powinniśmy zachowywać się w lesieJ

Zapraszam do jego obejrzenia

 

https://www.facebook.com/MinSrodowiska/videos/235608867793252/

 

Teraz wysłuchajcie wiersza Pani i. Salach

 

Obietnica

Gdy do lasu pójdą dzieci

żadne w lesie nie naśmieci,

bo papierki i butelki

dają pożar - czasem wielki.

Każdy malec obiecuje,

że przyrodę uszanuje.

Nie wystraszy w lesie zwierza

co do wody właśnie zmierza.

Nie zabrudzi rzeki także.

Dba o czystość, dba a jakże!

A więc dziecię moje młode

przed zagładą chroń przyrodę.

Iwona Salach

 

Moi Drodzy musicie pamiętać, że w czasie pobytu w lesie obowiązują pewne zasady, które musimy przestrzegać, żeby las był spokojnym domkiem dla wielu zwierzątek!

Chyba nikt z was nie chciałby aby ktoś niszczył mu jego dom. Pamiętajcie o zasadach, których musicie przestrzegać J

 

 

 

PROPOZYCJE NA CZWARTEK

 „Dziwne dźwięki”

Zabawa słuchowa. Rodzic rozdaje dzieciom różne przedmioty: gazety, kartki, plastikowe i szklane butelki, kubeczki po jogurtach, puszki po napojach itp. Dzieci zgniatając, stukając, próbują wydobyć z nich dźwięk. Następnie rodzic ustawia mały parawan i chowa za nim po jednym egzemplarzu wszystkich przedmiotów. Rodzic wydobywa z nich dźwięki, a dzieci zgadują, jaki przedmiot usłyszały.

gazety, kartki, butelki plastikowe i szklane, kubeczki po jogurtach, puszki po napojach itp.; mały parawan lub inna niewysoka przesłona

 

 „Krasnoludek w buzi”

Zabawa logopedyczna; ćwiczenia aparatu artykulacyjnego. Rodzic prowadzi

gimnastykę narządów mowy, opowiada i demonstruje poszczególne ćwiczenia, a dzieci je powtarzają. Prowadzący kontroluje poprawność wykonania ćwiczeń.

Krasnoludek w buzi

Pewnego dnia krasnoludek, który mieszka u każdego w buzi, robił wielkie porządki.

Najpierw umył dokładnie ściany (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni lewego, potem prawego policzka). Potem umył sufit (przesuwamy język po podniebieniu w przód i w tył). Podłoga też była brudna, więc umył ją bardzo dokładnie (język opuszczony jak najniżej myje dolne dziąsła). Okna też musiały zostać umyte. Najpierw umył je od zewnątrz, a potem od środka (język wędruje po stronie zewnętrznej, a potem wewnętrznej zębów). Potem umył schody w przedsionku (język przesuwa się w stronę dolnej wargi i wysuwa na brodę). Komin też musiał zostać wyczyszczony (język wysuwa się w kierunku wargi górnej i nosa). Kiedy spostrzegł z okna przechodzącą sąsiadkę, pomachał jej ściereczką (język wędruje z jednego kącika ust do drugiego).

Na koniec wytrzepał dywany (wyciągnięty język, pochylenie głowy i potrząsania nią). W ten sposób cały dom został wysprzątany.

Uwaga! W czasie ćwiczeń usta powinny być szeroko otwarte.

Scenariusze zajęć

„Śmieciozaur”

Wykonanie śmieciowego stwora ze strzępów gazet. Rodzic wyjaśnia dzieciom, że dziś na zajęciach zrobią śmieciowe stwory z niepotrzebnych pudełek i starych, przeczytanych gazet. Dzieci wydartymi kawałkami gazet oklejają kartonowe pudła. Z papierowych kulek doklejają oczy, uszy, pysk; ze zrolowanej gazety – ogon i łapy.

czarno-białe gazety, kartonowe pudełka, klej

„Ozdabiamy śmieciozaura” – dorysowywanie, domalowywanie, doklejanie detali postaci. Dzieci ozdabiają śmieciozaury farbami, kredkami, resztką gazet, kolorują oczy i pysk, malują różnokolorowy ogon, plamy lub cętki na ciele. Wspólnie robią porządek  po skończeniu pracy.

farby, kredki, resztki gazet, klej

 

 

Dzisiaj mamy dla Was propozycję ćwiczeń. Ruch to zdrowie i zwłaszcza teraz.

Przez to, że tyle byliśmy tylko w domu - trzeba ćwiczyć. Na początek rozgrzewka. Kliknij w obrazek:

 

 

 

 

Podobało się?:)

 

Przypominamy o zbliżających się Majowych świętach. 

 

 

Witamy po majowej przerwie, mamy nadzieję ,że odpoczęliście i macie dużo siły do dalszej nauki! a więc zapraszamy...

Tematyka na tydzień od 4.05-8.05

Ktoś nam niebo pomalował. Witaj, tęczo kolorowa!

 

Propozycje na poniedziałek.

W poprzednich tygodniach bawiliśmy się w zabawę "Omiń kałuże" powtórzmy ją dzisiaj :) 

Dla przypomnienia:

 

Jeśli macie w domu niebieskie kartki wytnijcie z nich różne kształty (tylko duze!) a następnie naklejcie je na podłogę w różnych odstępach. Następnie skaczcie obonóż z jednej na drugą, jak po kałużach. Miłej zabawy

Cz. Janczarski "I ja też urosnę"

W nocy padał deszcz. „Spójrz, Uszatku – powiedziała Zosia – jak wszystko wyrosło po deszczu. Rzodkiewka na grządce, trawy i  chwasty...”. Uszatek przyglądał się trawkom, dziwił się i  kręcił głową. A  potem fikał koziołki. Nie zauważył, jak nadpłynęła chmura i zakryła słońce. Dopiero jak lunął rzęsisty deszcz, Uszatek zerwał się na równe nogi i chciał biec do domu. Ale pomyślał: „Pada deszcz, znów wszystko będzie rosnąć to i ja urosnę po deszczu. Postoję na dworze. Chciałbym być taki jak Duży Niedźwiedź z lasu”. Stanął niedźwiadek na środku trawnika. „Rech, rech, rech...” – usłyszał koło siebie. – To zielona żabka – pomyślał. – Ona chce też urosnąć. Majowy deszcz trwał krótko. Błysnęło słońce, zaświergotały ptaki, zalśniły na liściach srebrne kropelki. Miś stanął na czubkach łapek i zawołał: „Zosiu, Zosiu, ja urosłem!”. „Rech, rech, rech! – zaśmiała się żabka. – Jaki ty jesteś śmieszny, Misiu! Wcale nie urosłeś, za to strasznie zmokłeś...”

By pobudzić wyobraźnię dzieci,  zachęcamy dziecido poszukiwania odpowiedzi na pytania:

– Czy po majowym deszczu dzieci rosną?

– Czemu sprzyja wiosenny deszcz?

– Komu jest potrzebny?

 

Przypominam, że dnia 4 maja obchodzimy Dzień Strażaka!

 

 

Strażacy, którzy wyjeżdżają, do pożaru, zakładają na siebie specjalny strój.

Muszą ubrać się w kombinezon. Zakładają rękawiczki i buty, a na głowę kominiarkę i hełm.

Dlaczego muszą być tak ubrani?

Jest im gorąco. Muszą uważać, żeby się nie sparzyć. Może im coś spaść na głowę. Tak, hełmy, które noszą, chronią ich głowy w czasie akcji.

Zobaczcie: co strażak ma na kurtce i spodniach? Paski. Tak, na stroju strażaka są pasy, które świecą, tak jak ta opaska. Prowadzący pokazuje odblaskową opaskę na nadgarstek. Zakrywa drugą dłonią, by było widać, że świeci w ciemności.

Do czego są potrzebne strażakom te pasy? Żeby było ich widać. One świecą. Świetnie, te pasy są po to, by strażak był widoczny.

Kto wie, kiedy dzwonimy po straż pożarną?

 po straż dzwonimy, gdy zauważymy pożar.

Kiedy jeszcze?

Jak się coś złego wydarzy.

Jak kotek siedzi na drzewie i nie potrafi zejść.

 A gdy zdarzy się wypadek, czy wtedy straż przyjeżdża?

Tak. Czasami również wtedy musi przyjechać straż ze specjalnym sprzętem.

 Ale strażacy przyjeżdżają także, gdy ktoś się topi lub zatrzasnął się w windzie. Jak wam się wydaje, czy praca strażaków jest łatwa i bezpieczna? Dlaczego tak myślicie? Tak, ale też dlatego, że dym jest trujący i strażacy mogą się zatruć. Nie.

Bo muszą ratować ludzi. Bo mogą się poparzyć. Bo jeżdżą, jak coś się pali. Kto wie, co należy zrobić, kiedy potrzebna jest pomoc strażaków? Trzeba zadzwonić. Na jaki numer?

 

Mam nadzieję,że chociaż trochę przybliżyłam wam jak wygląda praca strażaka. Pamiętajcie, że gdyby działo się coś złego dzwonimy na numer alarmowy 112 !

 

...a teraz posłuchajcie piosenki o strażakach.

Spróbujcieją zaspiewać!

 

 „Po deszczu”

Obserwacje przyrodnicze w ogrodzie, obserwowanie rozwoju roślin pod wpływem deszczu.

Dzieci wraz z rodzicem idą do ogrodu (do parku, na skwerek), aby przeprowadzić obserwacje przyrodnicze na naturalnych okazach roślin. Oglądają rośliny różnych gatunków. Rozpoznają i nazywają najpopularniejsze, np. mniszek lekarski (mlecz). Omawiają ich wygląd: wysokość, typ łodygi, kwiatostany, liście. Wyszukują różne okazy tych samych gatunków, porównują. Empirycznie sprawdzają wilgotność podłoża, określają je słowami: mokro, wilgotno, sucho itp. Rozważają sytuacje, kiedy roślinom jest za mokro, za sucho lub optymalnie. Zastanawiają się, skąd rośliny czerpią wodę i jaki ona ma na nie wpływ (zasilanie gleby w wodę, oczyszczanie liści z kurzu).

 

 „Słonko po deszczu”

Zabawa rytmiczna do wiersza M. Kownackiej. Rodzic czyta lub recytuje wiersz i razem z dziećmi ilustruje ruchem jego treść.

 

Słonko po deszczu

Pada deszczyk! Pada deszczyk!

i po liściach tak szeleści...

Kap! Kap! Kap! (dzieci w przysiadzie bębnią rytmicznie palcami o podłogę)

Zatuliły kwiatki płatki,

główki chylą do rabatki!

Kap! Kap! Kap! (dzieci opuściły nisko głowy)

Deszcz ustaje – płyną chmury –

kwiaty wznoszą się do góry.

Ho! Ho! Ho! (dzieci wznoszą stopniowo głowy i ramiona w górę)

Wiatr tu pędzi na wyścigi,

wiatr kołysze nam łodygi!

Wiu! Wiuu! Wiuuu! (dzieci w rozkroku kołyszą się na boki)Scenariusze za

Biegną dzieci tu z ochotą:

Uważajcie – takie błoto!

Wiu! Wiuu! Wiuuu! (dzieci biegną na palcach)

Byle słonko nam nie zaszło –

róbmy prędko z błota – masło!

Chlap! Ciap! Ciap! (dzieci przebierają nogami w miejscu)

Teraz – baczność – kroki duże –

przeskoczymy przez kałużę!

Hop! Hop! Hop! (bieg i podskoki)

Już pogoda – słonko świeci,

maszerują w pole dzieci –

Raaz – dwaa – trzyy! (dzieci maszerują rytmicznie, akcentując stopą pierwszy krok i klaskaniem następny)

Maria Kownacka

 

Zabawy przy piosence Tęcza, tecza. Czacza, czacza

PROPOZYJE NA WTOREK

 „Słonko świeci – deszczyk pada”

Zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci stają przy ścianie lub w innym wyznaczonym miejscu. Kiedy rodzic powie: Słonko świeci! – dzieci w dowolny sposób poruszają się (spacerują, biegają, podskakują) po pokoju, a na zawołanie: Deszczyk pada! – dzieci wracają na poprzednie miejsca.

Urozmaicenie zabawy stanowi naśladowanie spadających kropel deszczu (rytmiczne klaskanie i wymawianie słów: kap... kap...).

„Skąd się bierze ciepło?”

Burza mózgów. Rodzic siada z dzieckiem przy komputerze , na którym umieszczę są obrazki przedstawiające różne źródła ciepła, np. słońce, kaloryfer, piec, grzejnik, ognisko. Prowadzący pyta dzieci, czy je rozpoznają, jak się nazywają i do czego służą. Zachęca dzieci do poszukania odpowiedzi na kilka pytań:

– Dlaczego jest ciepło?

– Co jest źródłem ciepła?

– Czemu ono służy?

ilustracje przedstawiające różne źródła ciepła: słońca, kaloryfera, pieca, grzejnika itp.

 

http://www.poznanbiega.pl/2015/04/uwaga-na-slonce/

http://www.ekspertbudowlany.pl/artykul/id4639,jak-odpowietrzyc-kaloryfer

 

https://piec-kominek.com/piec-kaflowy-melita-11kw-cappuccino.html

https://allegro.pl/oferta/farelka-grzejnik-elektryczny-termowentylator-2kw-7661425993?utm_

 

 

 

         

 

 

 

 

 

 

 

 „Ale kolorowe te ryby!”

Oglądanie, liczenie, klasyfikowanie i kolorowanie ryb. Dzieci wraz z rodzicem

siedzą  na dywanie, w swobodnych i wygodnych pozycjach. Oglądają ilustracje przedstawiające zbiorniki wodne i ich mieszkańców – ryby. Rozmawiają o środowisku wodnym i warunkach życia w wodzie. Dzieci wypowiadają się na temat ryb, mówią na podstawie swojej dotychczasowej wiedzy. Rodzic wyjaśnia i prostuje nieścisłości w wypowiedziach dzieci. Prezentuje fotografie i ilustracje różnych gatunków ryb, szczególnie tych, które zamieszkują rafę koralową, ze względu na ich różnobarwne ciała. Następnie dzieci liczą, klasyfikują, ustalają kolejność według wielkości. Na zakończenie zajęć wykonują zadanie na karcie pracy – przeliczają płetwy ryb i kolorują je zgodnie z poleceniem.

„Książka” s. 68–69, „Karty pracy” cz. 4, s. 11, kredki, fotografie i obrazki przedstawiające różne gatunki ryb

https://www.wiatrak.nl/12127/wedkarstwo-w-holandii

 „Zabawy w deszczu”

 Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.

I.

Dzieci ustawiają się w szeregu, stopy złączone, plecy wyprostowane, ręce ułożone wzdłuż tułowia.

– „Dotknij krzesełka” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci biegają między ustawionymi w różnych miejscach krzesełkami. Na hasło: Uwaga! – zatrzymują się przy krześle, a rodzic określa, jakimi częściami ciała mają je dotknąć, np. nogą i ręką, obiema nogami, łokciem i kolanami. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

II.

– „Ślimak chowa się pod liściem” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci czołgają się między rozstawionymi krzesełkami. Na hasło: Ślimak chowa się pod liściem – wpełzają pod krzesełko i kładą się na brzuchu z rękoma pod brodą.

– „Powódź” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci we wspięciu na palcach maszerują między krzesełkami. Na hasło: Powódź! – stają obunóż na najbliższym krzesełku. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

– „Zdmuchnij piórko” – ćwiczenie oddechowe. Dzieci kładą na krzesełku otrzymane od rodzica piórko. Na hasło: Zdmuchnij piórko, siedząc w siadzie klęcznym, z rękoma splecionymi za plecami, pochylają się i zdmuchują piórko z krzesełka. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

– „Połóż i zdejmij woreczek” – ćwiczenie stóp. Dzieci kładą na krzesełku otrzymany od rodzica woreczek. Na hasło: Połóż i zdejmij woreczek – jedną stopą zdejmują woreczek z krzesełka, natomiast drugą kładą go tam z powrotem. Ćwiczenie trwa około dwóch minut.

– „Slalom z woreczkiem” – ćwiczenie z elementem czworakowania. Dzieci, rzucając przed siebie woreczek, na czworakach przechodzą między rozstawionymi krzesełkami. Ćwiczenie trwa około dwóch minut.

– „Pływamy żabką” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci kładą się przodem na siedzeniu krzesełka, tak aby uniesione i wyprostowane nogi i ręce wystawały poza nie. Na hasło: Pływamy żabką – wykonują nożyce pionowe nogami, naśladując ruchy jak przy pływaniu. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

III.

– „Usiądź na krzesełku” – ćwiczenie wyprostne. Dzieci maszerują we wspięciu na palcach między ustawionymi krzesełkami. Na hasło: Usiądź na krzesełku – siadają na najbliższym krześle. Przy każdym powtórzeniu zabawy jest o jedno krzesełko mniej. Zabawa kończy się, gdy ostatnie dziecko usiądzie na ostatnim krześle.

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

„Skaczemy po kamieniach” – zabawa ruchowa z podskokami. Rodzic rozkłada na podłodze w nieregularnych (jednak dość bliskich) odstępach szarfy gimnastyczne w różnych kolorach i informuje dzieci, że właśnie spadł bardzo ulewny deszcz i wszystko znalazło się pod wodą. Jedynie „kamienie” – szarfy znajdują się ponad powierzchnią wody. Proponuje dzieciom, aby poruszały się po pokoju, skacząc z kamienia na kamień. Wydaje komendy: Skaczemy po żółtych! Skaczemy po zielonych! itp. Prowadzący zwraca uwagę, by dzieci unikały skoków na szarfę, grożących poślizgnięciem i upadkiem. Ważne, żeby dzieci skakały, o ile to możliwe, boso i na powierzchnię w rozłożonej szarfie.

szarfy gimnastyczne w kilku kolorach, w liczbie większej od liczby dzieci

 

 „Wokół Słońca” – rozmowa na temat Układu Słonecznego oraz centralnego miejsca, jakie zajmuje w nim Słońce. Rodzic przedstawia fakty naukowe w formie przystającej do możliwości percepcji dzieci oraz przedstawia rzeczywiste fotografie Słońca – gwiazdy. Prezentuje Układ Słoneczny, ze szczególnym uwzględnieniem naszej planety – Ziemi. Zwraca uwagę dzieci na charakterystyczny układ planet wokół Słońca pozostającego w centrum. Opowiada o wędrówce Słońca po niebie na podstawie o fotografii słońca w trzech położeniach: wschód, południe, zachód, odwołując się do wiedzy i spostrzeżeń dzieci na ten temat. fotografie, obrazki przedstawiające Układ Słoneczny, słońce w trzech położeniach – wschód, południe, zachód

Maj

 „Układ Słoneczny” – wykonanie plakatu prezentującego schemat Układu Słonecznego, doskonalenie sprawności manualnej. Rodzic kładzie przed dziećmi duży karton i prosi, aby cały zamalowały kredkami na czarno. Następnie prosi o wskazanie centralnego punktu kartonu. Tam dzieci przyklejają duże żółte kółko (Słońce). Orbity planet mogą być wykonane z grubej włóczki lub ze skręconych pasków krepiny. Na orbity dzieci naklejają koła z papieru (planety), zwracając uwagę na to, żeby na każdej orbicie znalazła się tylko jedna planeta. Szczegóły takie jak pierścień Saturna i kolory planet dzieci dopracowują na podstawie materiałów prezentowanych wcześniej przez rodzica. Gotowy plakat można powiesić na ścianie. Dzieci mogą liczyć planety, wskazywać Ziemię – trzecią planetę od Słońca, porównywać wielkości planet oraz ich odległość od Słońca. duży karton, kredki, gruba włóczka lub poskręcane pasy krepiny, klej, nożyczki, koła origami różnej wielkości

 

https://www.wykop.pl/wpis/31369775/zaktualizowany-uklad-sloneczny-ʖ-heheszki-ziemiaj/

 

 

 

 

 

 

 

 

„Tęcza nad łąką” – nauka piosenki. Omówienie treści, budowy i nastroju piosenki. Rodzic zadaje pytania:

– O czym opowiada piosenka?

– Z ilu zwrotek się składa?

– Czy piosenka jest wesoła, czy smutna?

Dzieci powtarzają za nauczycielem fragmenty melodii piosenki na sylabach la, li, lo.

 

„Słońce i deszcz” – nazywanie zjawisk atmosferycznych, ćwiczenia grafomotoryczne. Dzieci nazywają zjawiska i obiekty ukazane na zdjęciach (tęcza, trąba powietrzna, piorun, kometa). Rysują po śladzie chmury z deszczem i słońce, wskazują tęczę jako zjawisko występujące podczas jednoczesnego opadu deszczu i operowania słońca.

„Karty pracy” cz. 4, s. 12, kredki

„Tęczowa kraina” – malowanie techniką „w mokrym kleju”, rozmywanie się kolorów na granicy łączenia, powstanie kolorów pochodnych. Rodzic pokazuje dzieciom fotografie z widocznymi łukami tęczy. Przypomina kolory, z jakich się składa tęcza, oraz charakterystyczny kształt łuku. Dzieci siedzą przy stole, przed każdym dzieckiem leży karton z bloku technicznego (o znacznie podwyższonej gramaturze) z uprzednio nałożoną przez rodzica warstwą płynnego kleju – gumy arabskiej. Rodzic prosi dzieci o namalowanie łuku tęczy. W trakcie pracy dzieci słuchają piosenki „Tęcza nad łąką”, chętni śpiewają. Rodzic zwraca uwagę malujących na zjawisko łączenia się kolorów, zlewania się farb. Zapewnia dzieci, że jest to efekt zamierzony i oczekiwany. Wspólnie próbują nazywać nowo powstałe barwy.

fotografie z widocznymi łukami tęczy, grube kartony, klej guma arabska, farby wodne, pędzle

 „Dzień i noc” – rozważania, co się dzieje, kiedy zachodzi słońce. Rodzic, o ile to

możliwe, zasłania okna w pokoju. Rozmawia z dziećmi na temat sytuacji, kiedy słońca nie ma na niebie:

– Co się dzieje po zachodzie słońca?

– Dokąd ono wędruje?

– Jak nazywa się ta część doby?

W rozmowie stara się wskazać pozytywne aspekty nocy – możliwość snu i odpoczynku, obserwacji gwiazd i księżyca. Wyjaśnia dzieciom, że ciemność nie zmienia niczego w ich otoczeniu, a jedynie uniemożliwia dobre widzenie. Przedstawia fotografie lub rysunki różnych miejsc o różnych porach doby (w dzień, w nocy).

ilustracje przedstawiające dzień i noc

 

„Jasno – ciemno, słońce – księżyc” – układanie rytmów naprzemiennych. Rodzic siedzi z dziećmi w kole na dywanie, kładzie przed każdym dzieckiem kilka kartoników białych i czarnych lub emblematów księżyca i słońca. Rozmawia z nimi o tym, z czym im się one kojarzą. Przypomina o cyklu dnia i nocy. Proponuje ułożenie naturalnego rytmu dzień – noc. Ustala z dziećmi, że ciemne kartoniki oznaczają noc, a jasne – dzień. Zamiennie z nimi można zastosować emblematy z księżycem dla nocy i słońcem dla dnia. Rodzic zaczyna jako pierwszy, a kolejno wywoływane dzieci dokładają dalsze elementy. Jeśli wywołane dziecko już nie dysponuje właściwym kartonikiem lub emblematem – mówi, czego potrzeba.

 białe i czarne kartoniki, emblematy księżyca i słońca – po kilka sztuk dla każdego dziecka

„Nasze słoneczko” – ćwiczenia narządów mowy z elementami ćwiczeń artykulacyjnych. Rodzic prowadzi ćwiczenia, opowiada, demonstruje, zachęca dzieci do powtarzania oraz kontroluje poprawność wykonania ćwiczeń – Kończy się noc. Słoneczko w naszej buzi wstaje pomalutku – czubek języka wspina się stopniowo od górnych zębów, poprzez wargę aż do nosa – jak najwyżej. Jest jeszcze trochę senne – ziewa – ziewanie z równoczesnym wypowiadaniem głoski aaa. Ach, jaki piękny dzisiaj dzień! Uśmiech w prawo, uśmiech w lewo – odciąganie kącików zamkniętych ust raz w prawo, raz w lewo. – I uśmiech na całego! – usta zamknięte, odciąganie kącików obu ust tak mocno, jak się da. Teraz uśmiech połączony z wypowiadaniem głoski eeee. – Słoneczko musi ogrzać całą ziemię – przesuwanie czubkiem języka po wargach, ruch okrężny. I jeszcze prawą stronę i lewą – szybkie ruchy języka od kącika do kącika, bez opierania go na wardze. – Ojej, nadpłynęły gęste chmury i przesłoniły słoneczko! Ale ono da sobie radę, przeciśnie się przez nie – przeciskanie płaskiego języka między zbliżonymi zębami. – Mały deszczyk nie zaszkodzi – czubek języka uderza kilkakrotnie o podniebienie górne. – Teraz słoneczko bierze pędzel i maluje tęczę – przesuwanie języka od górnych zębów, środkiem podniebienia górnego w kierunku gardła. – A przy pracy, przyśpiewuje sobie – powtarzanie la, la la. – Dzień szybko mija, słoneczko już zachodzi – wysuwanie języka na brodę. – Pa, pa słoneczko – powtarzanie: pa, pa.

PROPOZYCJE NA CZWARTEK

 „Parasolki”

Zabawa orientacyjno-porządkowa. Rodzic rozkłada w pokoju rozkłada obręcze. Dzieci stoją w środku nich. Na hasło nauczyciela: Świeci słońce – dzieci poruszają się w podskokach między obręczami. Na hasło: Pada deszcz – dzieci wchodzą do obręczy i unoszą je nad głową jak parasolki. Zabawę można powtórzyć kilka razy. Po każdej rundzie rodzic chwali dzieci, które najładniej trzymały „parasolki”.

 obręcze – po jednej dla każdej pary

 

 „Jaki to kolor?”

Zagadki tekstowe. Rodzic przyczepia na tablicy obrazki i fotografie tęczy. Wspólnie z dziećmi ustala, co to takiego, kiedy powstaje i jak wygląda. Po czym proponuje sprawdzić swoją wiedzę w trakcie rozwiązywania zagadek tekstowych.

Siedmiobarwna wstęga

pod niebem wisząca

utkana z deszczyku

i promieni słońca. (tęcza)

Kiedy po burzy zaświeci słońce,

tęcza – pogody jest znakiem.

Popatrz na tęczę.

Ile w niej kolorów i jakie? (7 kolorów tęczy: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo, fioletowy

Tego koloru szukacie w makach

lub w muchomorze,

co rośnie w krzakach. (czerwonego)

Jakim kolorem – pytam wszystkich

– namaluję fiołki lub śliwki? (fioletowym)

Gdy spojrzysz w górę na niebo

lub chabry zobaczysz w życie,

już będziesz wiedział na pewno,

o jakim kolorze myślę. (o niebieskim)

Marchewka zawsze ten kolor kryje,

lecz też takie bywają dynie. (pomarańczowy)

Liście są takie i trawa też.

Jaki to kolor?

Już przecież wiesz! (zielony)

Słonecznik nazwę zawdzięcza słońcu.

Powiedzcie, jaki kolor je łączy. (żółty)

obrazki i fotografie przedstawiające tęczę;

 

 

 „Tęczowy taniec”

Improwizacja ruchowa. Rodzic rozdaje dzieciom kolorowe wstążki. Dzieci swobodnie poruszają się przy muzyce. Starają się oddać ruchem nastrój utworu, jego dynamikę i tempo.

„Kameleon”

Ozdabianie sylwety kameleona z „Wycinanek-składanek” dowolną techniką. Prowadzący, posiłkując się albumem przyrodniczym, przestawia dzieciom interesujące zwierzę – kameleona. Wyjaśnia, że jest to gatunek jaszczurki, słynącej ze zdolności do zmiany ubarwienia, długiego języka i oryginalnych kształtów ciała. Kameleony mają chwytny ogon i palce zrośnięte w rodzaj szczypiec, którymi trzymają się gałęzi. Żyją głównie na drzewach w tropikalnych, wilgotnych lasach oraz na terenach pustynnych i skalistych. Rodzic proponuje dzieciom samodzielne wykonanie kameleona z „Wycinanek-składanek”. Po wypchnięciu sylwet dzieci ozdabiają je według własnej fantazji. Następnie rodzic proponuje dalszą zabawę. Pokazuje dzieciom po kolei sylwety kameleonów w różnych kolorach, dzieci rozpoznają i nazywają te kolory.

„Wycinanki-składanki” – „Kameleon” (nr 20), farby, pędzle, brokat, cekiny, ew. inne materiały plastyczne

 

 „Coś w kolorze...”

Wyszukiwanie w domu przedmiotów w danym kolorze. W dalszej części zabawy rodzic unosi kolejne sylwety kameleonów i prosi, by dzieci odszukały w domu przedmioty w danym kolorze i ustawiły się przy nich.

 

 „Tęcza nad łąką”

Utrwalenie piosenki, zabawa inscenizowana przy piosence. Dzieci śpiewają piosenkę  inscenizując jej treść

– zwierzęta – biedronki, zające, ślimaki,

– kropelki deszczu,

– tęcza – dzieci otrzymują kolorowe wstążki,

– słońce – dziecko z sylwetą słońca.

Pierwszą zwrotkę inscenizują ruchem „zwierzęta” i „kropelki deszczu”: dzieci „zwierzęta” kucają w rozsypce, „kropelki deszczu” biegają delikatnie na palcach między „zwierzętami” .Podczas refrenu wybiegają na środek pokoju dzieci – „kolory tęczy” i, stojąc w zwartej grupce, machają w górze wstążkami. Pozostałe dzieci tworzą wokół tęczy koło, podają sobie ręce i cwałują w prawą stronę. Druga zwrotka jest sygnałem do zatrzymania się. Dzieci, stojąc w miejscu, śpiewają piosenkę. Na środek pokoju wychodzi „słońce”, spokojnymi krokami przechadza się między dziećmi i na koniec zatrzymuje się w środku koła. Refren przebiega w taki sam sposób jak wyżej.

 

PROPOZYCJE NA PIĄTEK

 „Kotki” – zabawa ruchowa z czworakowaniem. Rodzic wyznacza w pokoju miejsce, które będzie domkiem kotków. Ustawia też koszyczek z „kłębkami wełny” (papierowymi kulkami). Na początku zabawy wszystkie dzieci – kotki „śpią” w swoim domku zwinięte w kłębuszki. Na hasło prowadzącego: Kotki budzą się! – dzieci przeciągają się i robią koci grzbiet. Następnie na hasło: Kotki bawią się! – dzieci wybierają sobie „kłębek wełny” i toczą go głową, poruszając się na czworakach. „Kotki” mogą również toczyć kulki „łapką” lub leżąc na plecach, bawić się „kłębkami” i trzymać je nad sobą. Na hasło: Kotki do domu! – dzieci wracają w pozycji czworaczej, toczą „kłębki” w kierunku koszyka i odkładają je na miejsce. Następnie zwijają się w kłębuszki w swoim domu.

duża papierowa kula dla każdego dziecka

 

 „Błękitne jak niebo” – ćwiczenia językowe oraz ćwiczenie percepcji wzrokowej (rozróżnianie i nazywanie odcieni koloru niebieskiego). Rodzic prezentuje dzieciom kartoniki w różnych odcieniach koloru niebieskiego. Zachęca do rozpoznawania ich i nazywania. Z pewnością dzieci skoncentrują się na dwóch odcieniach: jasnym i ciemnym niebieskim. Rodzic wymienia inne nazwy koloru niebieskiego, takie jak: błękitny, lazurowy, granatowy, szafirowy itp., z prośbą, by dzieci spróbowały je dopasować do odpowiednich kartoników. Wielokrotnie powtarza nazwy kolorów i wskazuje kartoniki, by dzieci zapamiętały nazwy. Na koniec pokazuje kartoniki, a dzieci samodzielnie nazywają kolory.

kartoniki w różnych odcieniach niebieskiego

„Tęcza” – zabawa muzyczno-ruchowa.  Dzieci siadają na podłodze przed rodzicem. Prowadzący prosi dzieci, aby rękami naśladowały malowanie sufitu, ścian i podłogi w różne wzorki, odpowiednio do słyszanej muzyki (przy muzyce wysokiej malują sufit, przy średniej – ściany, przy niskiej – podłogę). Po wykonaniu tego ćwiczenia dzieci słuchają piosenki „Tęcza” , a następnie omawiają jej treść. Każde dziecko otrzymuje kolorową wstążkę (najlepiej na krótkim patyczku) i staje w dowolnym miejscu pokoju. Podczas ponownego słuchania utworu dzieci ilustrują ruchem wstążki treść

piosenki i odpowiednio do wysokości dźwięków malują: wysoko – niebo, słońce, ptaka; przed sobą i wokół siebie – dom, psa, płotek; nad podłogą – trawę, kwiatki.

 

 wstążki, krótkie patyczki

„Wszystkie barwy tęczy” – wycinanie wcześniej namalowanych łuków i naklejanie ich na niebieskie kartony, doklejanie, dorysowywanie, domalowywanie obiektów w kolorach występujących w tęczy. Dzieci samodzielnie, pod czujnym okiem rodzica, wycinają z kartonu łuki tęczy, namalowane wcześniej (zajęcia „Tęczowa kraina”). Przyklejają je na kartony, które malowały palcami na różne odcienie niebieskiego (zajęcia „Malowanie deszczu”). Rodzic przedstawia dzieciom wiersz „Malowanie” J. Pollakówny jako zachętę i inspirację do pracy.

Malowanie

Co będzie na tym obrazie?

Na razie

kładę kolory i linie.

Niebieska rzeka płynie zwinnie,

wtem żółte słońce wpada do rzeki

i zaraz las wyrasta zielony, wielki.

Czerwony mak ma niebo czerwone nad głową.

Spojrzę –

i słońce zachodzi złoto i fioletowo,

a kiedy żółty kolor z czerwonym połączę,

pomarańczowe kule rozsypią się po łące.

Pomarańcze na łące? I gdzież to być może?

– Na obrazku.

Gdzie jestem w różowym humorze.

                                                                      Joanna Pollakówna

klej, nożyczki, farby, kredki itp., prace dzieci wykonane wcześniej, duże niebieskie kartony;

 „Co tak pachnie?” – zagadki węchowe, uaktywnianie wielozmysłowego poznawania świata. Rodzic delikatnie, ukradkiem rozpyla w powietrzu niewielką ilość perfum i pyta dzieci, czy w sali coś pachnie. Następnie zadaje dzieciom kolejne pytania:

– Co to jest zapach?

– Czy wszystko pachnie?

– Jakie zapachy są miłe, a jakie niemiłe?

– Jakie są wasze ulubione zapachy?

Po skończonej rozmowie rodzic otwiera opakowanie wybranej aromatycznej przyprawy kulinarnej (wanilia, cynamon, goździki, skórka pomarańczowa, majeranek), pozwala dzieciom powąchać i prosi o odgadnięcie zapachu. Dzieci wąchają kilka różnych przypraw i wypowiadają się na ich temat, czy są to miłe zapachy, czy z czymś się kojarzą. Jeśli dzieciom nie znudzi się wąchanie przypraw, można kontynuować zabawę, proponując wąchanie owoców i kwiatów. Na zakończenie można zaproponować dzieciom zagadki węchowe. Rodzic wybiera trzy przyprawy lub owoce różniące się aromatem, przekłada je do nieprzezroczystych, czystych i bezwonnych naczyń i zaprasza dzieci do ich wąchania. Wygrywa ten, kto poprawnie odgadnie wszystkie trzy zapachy. Dla lepszej dramaturgii można dzieciom zawiązać oczy.

perfumy, przyprawy, pachnące owoce i kwiaty, trzy czyste nieprzezroczyste pojemniki, chusta do zawiązywania oczu

„Pachnący kolaż” – wykonanie plakatu z wykorzystaniem kolorowych wycinków z gazet. Rodzic rozdaje dzieciom kolorowe czasopisma i prosi, aby poszukały w nich zdjęć pachnących rzeczy, wycięły je i stworzyły na jednym kartonie wspólny kolaż.

kolorowe czasopisma, nożyczki, klej, duży karton

 

TEMATYKATYGODNIA

RUCH TU WIELKI ,DŹWIĘKÓW MOC, Z TRAW NA ŁĄCE MIĘKKI KOC

 

PROPOZYCJE NA PONIEDZIAŁEK

 

 „Bociany chodzą po łące” – zabawa rytmiczna. Rodzic dzieli dzieci na dwie grupy: „bociany” i „żabki”. „Żabki” siedzą skulone w kałużach, kiedy „bociany” spacerują po łące, wysoko podnosząc kolana oraz rękami naśladując ruchy dzioba . Dzieci – „bociany” poruszają się w rytmie, jaki wygrywa na bębenku rodzic. Na dany sygnał do zabawy włączają się dzieci – „żabki”, podskakując do góry obunóż. „Bociany” ruszają w pogoń za „żabkami” i starają się dotknąć „dziobem” jak największą liczbę „żabek”. Po chwili następuje zmiana ról. Rodzic może przekazać chętnym dzieciom bębenek, by samodzielnie nadawały rytm zabawie.

Bębenek

 

 „Zwierzęta zaklęte w instrumentach” – zabawa słuchowa. Rodzic prezentuje dzieciom brzmienie niektórych instrumentów, np. gra na kołatce, pociera pałeczką o tarkę, potrząsa delikatnie grzechotką. Zadaniem dzieci jest dopasować dźwięki poszczególnych instrumentów do odgłosów znanych zwierząt (np.: kołatka – dzięcioł, tarka – żaba, grzechotka – pszczoła/mucha).

kołatka, tarka, grzechotka, klawes

 

 „Mieszkańcy łąki” – oglądanie, nazywanie i opisywanie wyglądu mieszkańców łąki, doskonalenie umiejętności w zakresie mowy i myślenia. Rodzic prezentuje dzieciom różne ilustracje przedstawiające mieszkańców łąki lub ilustrację w „Książce”. Dzieci nazywają i opisują zwierzęta, zwracając uwagę na wielkość, kolor, kształt, liczbę odnóży. Klasyfikują zwierzęta, dzieląc je na te, które mają skrzydła, i te, które ich nie mają. Rodzic może zadawać pytania pomocnicze i uzupełniać opisy poszczególnych gatunków o ciekawostki

 

 

Maj

Ciekawostki:

Chrząszcze to wiele różnych gatunków i rodzajów. Ich cechą charakterystyczną jest gryzący aparat gębowy. Ciało ma budowę członową. Chrząszcze mają dwie pary skrzydeł: pierwsze są przekształcone w grube pokrywy, nie biorą udziału w locie i służą do osłaniania drugiej pary skrzydeł. Kolory ich zależą od gatunku. Do chrząszczy należą biedronkowate, w tym różne rodzaje biedronek o czerwonych lub pomarańczowych skrzydłach, z różną liczbą kropek. Siedmiokropka, występująca w Polsce, nazywana też „bożą krówką”, ma czarną główkę z białą plamką z każdej strony i po trzy kropki na każdym czerwonym skrzydle. Siódma kropka znajduje się na złączeniu pokryw (tuż przy głowie). zaś można podzielić na nocne – ćmy – i dzienne. W obu grupach występuje wiele gatunków. Ich cechą wspólną jest podzielone na segmenty ciało, które okrywają maleńkie łuski, oraz dwie pary skrzydeł z cieniutkiej błony. Kształty i barwy skrzydeł są bardzo różne, a ich wielkość zależy od wielkości ciała. Im większy motyl, tym większe skrzydła. Skrzydła motyli pokonujących duże odległości są wąskie i długie, a skrzydła motyli dokonujących w czasie lotu wielu zwrotów są duże i zaokrąglone. Skrzydła niektórych motyli pachną. Wygląd mrówek zależy od zadania, jakie wykonują w gnieździe. Jednak oprócz robotnic wszystkie mrówki mają cienkie, przezroczyste skrzydła.

„Książka” s. 70–71, zdjęcia i ilustracje: mrówki, chrząszcza, biedronki i motyla

 

 „Ile kropek ma biedronka?” – liczenie kropek na skrzydłach biedronek. Dzieci siedzą w kole. Rodzic pokazuje im sylwety biedronek z różną liczbą kropek. Przypomina, że każda biedronka ma swoją nazwę, która zależy od liczby kropek na jej czerwonych lub pomarańczowych skrzydłach. Biedronka, którą przedszkolaki wcześniej opisywały, nazywała się siedmiokropka, bo miała siedem kropek. Rodzic wskazuje sylwetę, a dzieci głośno przeliczają kropki na skrzydełkach i nazywają biedronkę. Przedszkolaki mogą również przeliczać pojedynczo, a wtedy rodzic sprawdza poprawność liczenia.

Uwaga! Jeśli dzieci przeliczają pojedynczo, to każde dziecko powinno mieć możliwość przeliczenia kropek i nazwania swojej biedronki.

sylwety biedronek

 

„W krainie biedronek” – doskonalenie percepcji wzrokowej, wykonanie zadania na karcie pracy. Rodzic prosi dzieci o uważne przyjrzenie się obrazkowi w książce. Najpierw dzieci próbują rozpoznać, co jest na obrazku, następnie liczą biedronki. Po policzeniu mogą ich liczbę wyklaskać, wystukać, przedstawić za pomocą skoków, tupnięć, pajacyków itp. Następnie dzieci sprawdzają, ile kropek mają biedronki, i dorysowują brakujące kropki, żeby wszystkie biedronki miały ich po tyle samo. Na koniec dzieci kolorują cały obrazek.

„Karty pracy” cz. 4, s. 13, kredki

 

 „Biedroneczko, leć do nieba” – zabawa ruchowa. Rodzic zapoznaje dzieci z rymowanką: Biedroneczko, leć do nieba, przynieś mi kawałek chleba. Dzieci z pomocą prowadzącego rytmicznie mówią tekst. Każde dziecko otrzymuje kolorową tarczę. Rodzic akompaniuje do zabawy na trójkącie. Dzieci kładą tarcze na podłodze i stają na nich. Na dźwięk trójkąta biegają drobnymi kroczkami między tarczami, poruszając rękami jak skrzydełkami. Na przerwę w muzyce dzieci – „biedronki” wracają na swoje tarcze – „listki” i mówią rytmicznie tekst rymowanki.

kolorowe tarcze, trójkąt

 

„Biedronka na listku”– doskonalenie sprawności ręki przez wycinanie po linii i lepienie z plasteliny. Dzieci otrzymują kawałki zielonego kartonu technicznego, na których mają narysowane kontury prostego liścia. Zadaniem dzieci jest wycięcie liścia, wykonanie biedronki z plasteliny i posadzenie jej na listku.

zielony karton techniczny, plastelina czarna i czerwona, nożyczki

https://321startdiy.pl/darmowe-szablony-lisci-do-wydruku

PROPOZYCJE NA WTOREK

 „Kto dogoni motyla?”

Zabawa bieżna. Dzieci siedzą na dywanie. Rodzic prosi je, by zamknęły oczy i „przeniosły się” na piękną, kolorową łąkę, gdzie można zobaczyć wiele różnych owadów. Latają tam pszczoły, biedronki i barwne motyle. Tych ostatnich jest najwięcej i prezentują się najdostojniej. Latają raz wysoko, raz nisko, wirują, prawie tańczą nad trawami. Następnie każdy przedszkolak wybiera swojego motyla i zapamiętuje go. Dzieci otwierają oczy i wyobrażają sobie, że ich motylki przeniosły się z tej cudownej łąki do sali i latają między dziećmi, które starają się je złapać.

 

 „Walc kwiatów”

Swobodna improwizacja ruchowa do muzyki P. Czajkowskiego. Rodzic rozdaje dzieciom chustki szyfonowe. Dzieci swobodnie poruszają się przy muzyce. Starają się dopasować ruch do charakteru utworu.

 

 

 „Bal na łące”

Nauka piosenki, zabawa inscenizowana przy piosence. Nauczyciel przydziela poszczególnym dzieciom role: motylków, mrówek, żuka, konika polnego, pszczoły, ważki, kwiatów. Dzieci naśladują zwierzęta odpowiednim ruchem zgodnie z tekstem piosenki.

 

 

„Kolorowe kwiaty”

Zabawa badawcza, wstawianie białych kwiatów do naczyń z zabarwioną wodą, obserwacja wyników doświadczenia. Rodzic proponuje dzieciom wykonanie doświadczenia. Pokazuje im trzy białe tulipany i stawia tezę, że kwiaty mogą same zmienić kolor. Dzieci zastanawiają się, czy to jest możliwe. Prowadzący prosi, żeby dzieci do trzech przezroczystych wazoników wlały taką samą ilość wody i wsypały po jednej torebce barwnika spożywczego tak, by w każdym wazoniku znalazł się inny kolor. Przedszkolaki wkładają do szklanych naczyń białe kwiaty i dokonują systematycznej obserwacji, sprawdzają słuszność tezy rodzica. Po zabarwieniu kwiatów dzieci i rodzic rozmawiają o przebiegu doświadczenia. Wspólnie podsumowują badanie.

Uwaga! Rodzic musi uprzedzić dzieci, że efekt nie będzie natychmiastowy.

białe tulipany, naczynia z wodą, barwniki spożywcze (np. niebieski, czerwony, żółty)

 

„Zaczarowana cebulka”

Ustalenie kolejnych etapów wzrostu rośliny, wykonanie zadania na karcie pracy. Rodzic pokazuje dzieciom obrazki tulipana, hiacynta i żonkila. Tłumaczy im, że są to kwiaty wyrastające z cebulek. Następnie prosi, aby dzieci spojrzały na obrazki w „Kartach pracy” i pokazały, gdzie są: cebulka, kwiat, łodyga i liście. Na koniec dzieci ustalają kolejność obrazków w historyjce przedstawiającej etapy wzrostu

rośliny oraz przeliczają motyle.

„Karty pracy” cz. 4, s. 14, kredki

 „Kwiaty”

Zabawa rytmiczna (echo rytmiczne). Rodzic rytmizuje nazwy kwiatów, np. sto-krot-ka, ró-ża, bez. Dzieci powtarzają każdy przykład na zasadzie echa.

Maj

 „W ogrodzie kwiatowym”

Wyszukiwanie znanych kwiatów, nazywanie ich, opisywanie ich budowy, zbieranie materiału przyrodniczego do zielnika kwiatowego. Dzieci wychodzą z rodzicem do  ogrodu, gdzie oglądają różne rośliny i kwiaty, m.in. stokrotki, tulipany i mniszki lekarskie. Wspólnie z rodzicem omawiają budowę kwiatów: korzeń, łodyga, liście, płatki, oraz określają kolor poszczególnych roślin. Na koniec przedszkolaki odcinają po jednym okazie kwiatu do zasuszenia i umieszczenia w zielniku.

Uwaga! Jeśli dzieci nie mają możliwości samodzielnego zebrania kwiatów, rodzic powinien je przynieść do domu.

stokrotki, tulipany, mniszki lekarskie

 

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

„Dzieci i pszczoła”

Zabawa bieżna. Dzieci są w ogrodzie. Rodzic wybiera  jedno dziecko, które będzie pszczołą. Dzieci biegają po wyznaczonej części ogrodu, a dziecko – „pszczoła” usiłuje je złapać. Schwytane dziecko zamienia się w „pszczołę” i pomaga łapać pozostałe przedszkolaki.

 

 „Pszczeli koncert”

Ćwiczenia artykulacyjne na wyrazach dźwiękonaśladowczych naśladujących odgłosy owadów. Rodzic prowadzi zabawę, opowiada i demonstruje. Dzieci powtarzają.

Pierwsza część zabawy

– Na łące, wśród kwiatów i ziół, ma się odbyć pszczeli koncert, ale do udziału w nim zaproszono też inne owady. Rozpoczyna się próba. Pierwsze odzywają się pszczoły: bzzz, bzzz, bzum, bzum, zzz, zzz – dzieci powtarzają.

– Teraz pora na polne koniki: cyk, cyk, cyk,cyk – dzieci powtarzają.

– Nadlatują trzmiele: wwwww – dzieci powtarzają.

– Chyba też zagrają trzmiele: żżż, żżż, żżż – dzieci powtarzają.

– I jeszcze cykady: cytcyt, cytcyt – dzieci powtarzają.

Druga część zabawy – koncert

Rodzic dzieli dzieci na  grupy „owadów” i przypomina, jak mają się odzywać – pszczoły: bzzz, bzzz, bzum, bzum; polne koniki: cyk, cyk, cyk; trzmiele: żżż, żżż, żżż; cykady: cyt, cyt, cyt. Rozpoczyna się koncert. Pierwsze odzywają się pszczoły: rodzic daje znak pszczołom, dzieci z tej grupy naśladują poznany wcześniej odgłos pszczół (bzzz, bzzz, bzum, bzum). Następnie grają polne koniki – rodzic daje znak dzieciom z tej grupy, dzieci naśladują poznany wcześniej głos polnych koników. Po nich odzywają się trzmiele, na koniec cykady.

Scenariusze zajęć

 „Słodki jak miód”

Empiryczno-organoleptyczne poznawanie znaczenia powiedzenia. Dzieci gromadzą się wokół stolika, na którym stoi naczynie z miodem. Rodzic pyta dzieci, czy wiedzą, co się znajduje w słoiku i skąd to pochodzi. Jeśli dzieci nie potrafią wyjaśnić, skąd się bierze miód, robi to rodzic, a następnie pyta:

– Czy słyszeliście o powiedzeniu „słodki jak miód”?

– Może wspólnie wyjaśnimy to powiedzenie?

– Spróbujcie miodu. Jaki ma smak? Kwaśny? Słodki? Bardzo słodki?

– Czy wiecie już, co oznacza powiedzenie „słodki jak miód”?

– Jaki jest jeszcze miód?

Rodzic może zadawać pytania pomocnicze dotyczące koloru i konsystencji.

miód pszczeli, łyżeczki

 

„Pszczółki”

Wykonanie grzechotek z butelek po jogurcie. Rodzic prezentuje przedszkolakom gotową

pszczółkę – grzechotkę i zachęca dzieci do wykonania własnych zabawek. Czterolatki wsypują do pustych pojemników po jogurtach groch lub inne nasiona. Z pomocą dorosłego szczelnie zaklejają pojemniki taśmą. Następnie naklejają na butelkach żółty papier i malują na nim czarnym flamastrem paski. Na końcu przyklejają koło, na którym rysują oczy i buzię. Po wykonaniu prac pszczółki – grzechotki mogą dać koncert „bzyczenia”.

butelki po jogurtach, groch lub inne nasiona, kolorowy papier, taśma bezbarwna, czarne flamastry, nożyczki

 

 „Magiczna przemiana”

Opowiadanie o przemianie gąsienicy w motyla. Dzieci siedzą przed komputerem, na którym rodzic w czasie opowiadania przedstawia obrazki, przedstawiające poszczególne stadia rozwoju motyla.

Rodzic opowiada:

Jak już wiecie, w przyrodzie są dwie grupy motyli: dzienne i nocne – ćmy. Wszystkie ulegają całkowitej przemianie. I o tej przemianie teraz opowiem. Najpierw samica motyla składa maleńkie jaja na liściach krzaczków, kwiatów, w zagłębieniach kory drzew lub w trawie. Jaja mają różne kształty i kolory, w zależności od rodzaju motyla. Z jaja wykluwa się gąsienica – larwa motyla. Gąsienica ma podłużny kształt i może mieć gładką skórkę lub być pokryta włoskami. Gąsienice żywią się listkami, a niektóre z nich – korą drzew. Larwy motyla, czyli gąsienice, bardzo dużo jedzą, bo szybko rosną. Po zgromadzeniu zapasów gąsienica zmienia się w poczwarkę. Czasem poczwarka robi sobie kokon. Kokony są tworzone w ziemi lub w zwiniętych liściach. W kokonie znajduje się motyl, który przyczepia się nitką do liścia. Wtedy zaczyna się przemiana. Choć motyle w tym czasie nic nie jedzą, to oddychają. Rosną im wtedy skrzydła. Powstaje dorosły, piękny motyl, który po wyjściu z kokonu rozprostowuje zwinięte skrzydła i jest gotowy do lotu.

W trakcie opowiadania rodzic pokazuje ilustracje odpowiadające omawianym stadiom rozwoju motyla.

Po przedstawieniu ich wszystkich nazywa poszczególne części motyla: głowa (oczy, czułki, aparat gębowy – ssawka, którą motyl zasysa wodę lub pyłek kwiatowy), tułów, odwłok, skrzydła, nogi i pokazuje je na szczegółowej ilustracji, przedstawiającej motyla w powiększeniu. Wskazując części ciała, wyjaśnia do czego służą motylowi. Na koniec dzieci poznają najpopularniejsze polskie gatunki motyli: cytrynka, bielinka kapustnika, pazia królowej, rusałkę admirała.

Uwaga! W celu lepszego zapamiętania etapów przeobrażenia motyla dzieci mogą spróbować ułożyć w odpowiedniej kolejności pomieszane ilustracje przedstawiające stadia rozwoju motyla.

tablica przyrodnicza „Od gąsienicy do motyla”, fotografie motyli znanych gatunków, ew. ilustracje przedstawiające stadia rozwoju motyla

 

„Motyl” – ozdabianie sylwety motyla z „Wycinanek-składanek”. Dzieci siedzą przy stołach i wypychają skrzydła i tułów motyla. Następnie każde dziecko na jednej parze skrzydeł maluje wzory i składa skrzydła na pół, wzdłuż linii narysowanej na środku skrzydeł – tak jak pokazuje rodzic. Po rozłożeniu i odciśnięciu wzoru na przeciwległej parze skrzydeł dzieci domalowują na nich dowolne elementy. Na końcu przyklejają do skrzydeł odwłok motyla .

„Wycinanki-składanki” – „Motyl” (nr 21), farby, pędzle, klej

 

 „Bal na łące” – utrwalenie piosenki, zabawy przy muzyce z użyciem własnoręcznie wykonanych grzechotek. Podczas zwrotek dzieci poruszają się swobodnie po sali, jednocześnie potrząsając instrumentami. W czasie refrenu dzieci kładą grzechotki na podłodze i naśladują ruchem pozostałe zwierzęta z piosenki: motyle, mrówki, żuki, koniki polne.

wykonane wcześniej pszczółki – grzechotki

 

 

 „Kolorowy rój”

Wykonanie pracy plastycznej metodą stemplowania palcami. Dzieci otrzymują białe kartki i farby na spodkach. Opuszkami palców wykonują na papierze duże kropki w różnych kolorach. Po umyciu rąk do wyschniętych plam z farby dorysowują kredkami skrzydła, przekształcając plamy w pszczoły, motyle, ważki i biedronki. Chętne dzieci mogą próbować policzyć wykonane przez siebie owady.

białe kartki, spodki z farbami w różnych kolorach, kredki

 

Propozycje na czwartek.

 

Moi Drodzy w dniu wczorajszym zaprosiłam was oraz waszych Rodziców do oglądania spotkania w którym państwo Pszczelarze wyjaśniali jak funkcjonują pszczółki J

Mam nadzieje, że udało wam się to oglądnąć. J

Dla przypomnienia zamieszczam film o tym jak wygląda Dom Pszczółek i jak żyją pszczółki, które są bardzo pożyteczne dla nas, międzyinnymi dlatego, że zbierają nektar z kwiatów z których robią miód, a przez to zapylają kwiatki ( zapylają to znaczy, że przenoszą taki magiczny pyłek z kwiatka na kwiatek żebyśmy mogli mieć dużo owoców na drzewie J)

 

 

 

Skoro już rozmawiamy o domkach różnych owadów  przyjrzyjmy się również mrówkom, które mieszkają w mrowiskach.

Mrowisko zazwyczaj ma kształt kopuły na powierzchni ziemi (letnie) lub głębiej w ziemi (zimowe) i zbudowane jest z igieł drzew oraz suchych liści obsypanych wałem z ziemi. Pod kopułą znajdują się liczne korytarze i komory. Funkcją mrowiska jest stworzenie schronu dla larw mrówek oraz dla królowej. Czasami w mrowiskach gromadzone są zapasy żywności lub hodowane są mszyce lub grzyby. Mrowisko zawsze zakłada królowa.

 

„Droga do mrowiska” wykonanie zadania w karcie pracy na s. 15

Poproście Dzieci aby pokazały wam palcem, która droga jest najkrótsza a która najdłuższa. Po oszacowaniu dzieci mogą zmierzyć długość dróg nitką lub sznurkiem. Następnie dzieci kreślą trasy mrówek po śladzie oraz rysują tyle liści, ile jest mrówek.

….a teraz chwilę poskaczmy J

 

 

 

i na koniec spróbujcie zrobić ślimaczka po śladach J

 

Propozycje na piątek.

 

Przypomnijmy sobie piosenkę o balu na łące 

 

Spróbujcie ją z nami zaśpiewać!

A teraz oglądnijcie bajkę o wiośnie…

Jak miał na imię bocian?

Z kim spotykała się biedroneczka?

Popatrz uważnie na ekran i powiedz jakie zwierzątka, owady widziałeś w opowiadaniu? 

 

„Karty pracy” cz. 4, s. 16, kredki

„Kwiaty w wazonie” – rozpoznawanie gatunków wiosennych kwiatów na obrazie olejnym, porównywanie obrazu ze zdjęciami kwiatów, uwrażliwianie na piękno sztuki. Prosimy, aby dzieci spojrzały na kwiaty namalowane przez Vincenta van Gogha i spróbowały rozpoznać i nazwać niektóre z nich, po czym porównały je ze zdjęciami umieszczonymi pod obrazem i wybrały te, które artysta uwiecznił na obrazie. Zwracamy uwagę na użycie przez artystę wiosennych kolorów. Na koniec prosimy, aby dzieci samodzielnie narysowały kwiaty, korzystając z tych samych wiosennych barw.

 

A teraz spróbujcie wraz z Rodzicami zilustrować treść utworu. Poproście Rodziców żeby przeczytali wam utwór a potem zamieńcie się w żabki i Bociana i pokażcie co oni robią J

ŻABY (skaczą):

Idzie żabka na spacerek,

gdzie słoneczko i wiaterek.

Skacze żabka – skik, skik, skik!

Nie dorówna żabce nikt.

BOCIAN (kroczy wolno, kiwając głową):

Idzie bocian na spacerek,

gdzie słoneczko i wiaterek.

Mówi bocian: kle, kle, kle!

Wszystkie żabki złapać chcę!

ŻABA I: Siostro żabko, kto to chodzi?

ŻABA II: To pan bocian w trawie brodzi.

ŻABY (uciekając): Uciekajmy, hyc, hyc, hyc!

Nie zobaczy bocian nic!

BOCIAN: Próżno bocian żabek szuka,

próżno długim dziobem stuka.

ŻABY: Choć tu żabek cały tłum,

nic nie znajdziesz – kum, kum, kum!

BOCIAN (idzie za głosem żab, które tymczasem uciekają już gdzie indziej):

Tu słyszałem gdzieś kumkanie,

tutaj bocian was dostanie.

ŻABY (uciekają dalej):

Choć tu żabek cały tłum,

nic nie znajdziesz – kum, kum, kum!

BOCIAN (ze strapioną miną):

Nic nie znajdę. To ci los!

Ze zmartwienia zwieszam nos.

Kle, kle, kle!

Anna Świrszczyńska

 

 

Po wysłuchaniu utworu dzieci wymieniają bohaterów i próbują opowiedzieć, co się zdarzyło na spacerze. Następnie nauczyciel proponuje przedszkolakom zilustrowanie ruchem treści utworu.

 

A na koniec potańczmy sobie zumbę!

 

Życzę wam miłego weekendu! Do zobaczenia w poniedziałek!

 

Witam was w kolejnym tygodniu J

W tygodniu 18.05- 22.05 mamy tematykę:

Wybrać zawód – trudna sprawa, dla nas jeszcze to zabawa.

 

Propozycje na poniedziałek.

 

Zacznijmy od zabawy „Kto wtoczy piłkę do bramki?”

Potrzebny będzie wam karton i piłka

poproście Rodziców żeby znaleźli wam jakiś karton J i ustawili go w odległości 2 metry od was.

Waszym zadaniem będzie wtoczenie piłki do kartonu J Spróbujcie zrobić to z różnych odległości, zacznijcie od tego miejsca gdzie ustawili wam go rodzice, następnie odsuwajcie się dwa kroki do tyłu J

Ciekawe z jak daleka uda wam się trafić piłką do kartonu :)   

 

Posłuchajcie piosenki „Uwierz w siebie” J

 

Porozmawiajcie na temat piosenki:

Kim chciałby zostać Plaf a kim Lili?

A Ty kim chciałbyś zostać w przyszłości?

 

Poniżej zamieszczam kilka obrazków różnych zawodów, może to pomoże wam wybrać kim chcielibyście zostać w przyszłościJ

Na obrazku widzimy 6 ludzi, którzy wykonują różne zawody.  Widzimy :

Panią doktor, która ma specjalny czepek oraz stetoskop ( jest to przyrząd, którym pani doktor słucha czy wszystko jest w porządku w środku nas J )

Pana Strażaka, który trzyma wąż strażacki – jest on potrzebny do gaszenia pożarów.

Pana Budowlańca, który trzyma wiaderko z cementem i kielnię ( przyrząd którym nakłada się cement)

Pana Elektryka: który ma swoją skrzynkę z narzędziami, którymi sprawdza czy w gniazdkach jest prąd.

Pana Kucharza, który ma charakterystyczną czapkę do gotowania oraz talerzyk z jedzeniem J

Na końcu widzimy Pana Malarza, który ma farbę w wiaderku i wałek, którym maluje ściany.

 

Teraz otwórzcie wasze karty pracy na stronie 17, będą wam potrzebne kredki.

Rodzic prosi, żeby dzieci rozpoznały i nazwały zawody przedstawione na rysunkach, a następnie dokleiły do każdej postaci potrzebny jej atrybut.

 

Na koniec usiądźcie wygodnie i posłuchajcie bajki o „Bąku i piłce”

 

Miłego poniedziałku!

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

 „Zupa jarzynowa”

Zabawa orientacyjno-porządkowa z chustą animacyjną. Dzieci trzymają chustę za uchwyty. Każde dziecko należy do grupy warzyw, np. marchewki, pomidory, ziemniaki, selery, ogórki. Uczestnicy wachlują chustą. Gdy jest ona wysoko, rodzic wymienia nazwy warzyw, a dzieci należące do danej grupy przebiegają pod nią, zamieniając się miejscami, i łapią inne uchwyty. Na hasło: Zupa jarzynowa! – wszyscy zamieniają się miejscami.

chusta animacyjna

 

„Kącik kuchenny”  

Zgromadzenie akcesoriów związanych z gotowaniem. Rodzic rozkłada przed dziećmi akcesoria kuchenne, zachęca do oglądania, dotykania. Każde dziecko wybiera sobie jeden przedmiot i omawia go: podaje nazwę, opisuje wygląd, sposób wykorzystania, nazwy potraw, które można w nim przyrządzić.

naczynia i akcesoria kuchenne, np. garnki, patelnie, sztućce (tyle, ile dzieci)

 

 „Kolorowa kanapka”

Samodzielne przygotowanie kanapek z wykorzystaniem różnokolorowych warzyw, wdrażanie do zdrowego odżywiania się. Rodzic omawia z dziećmi kolejne czynności: umycie rąk, rozłożenie umytych warzyw i innych produktów spożywczych na stołach, przygotowanie kanapek, ułożenie kanapek na talerzach, sprzątnięcie, degustacja. Po umyciu rąk dzieci rozkładają na stole pokrojone pieczywo, masło, biały serek kanapkowy, pokrojoną rzodkiewkę, ogórek i pomidory, sałatę, szczypiorek, plasterki wędliny i żółtego sera. Wspólnie omawiają wartości zdrowotne zebranych produktów, a następnie samodzielnie wykonują zdrowe, kolorowe kanapki.

produkty żywnościowe potrzebne do wykonania zdrowych kanapek

 

 „Przebieranki”

Zabawy przy piosence.

 

 „Duży – większy, mały – mniejszy”

Klasyfikowanie naczyń kuchennych według wielkości. Rodzic prezentuje dzieciom naczynia kuchenne, np. miseczki lub talerzyki różnej wielkości. Opowiada dzieciom krótką historyjkę o misiach, przedstawiając ich sylwety lub maskotki.

Były sobie trzy misie: tata, mama i synek. Tata miś był duży i potężny, mama mniejsza i drobniejsza od taty, a synek – najmniejszy. Za każdym razem, gdy siadali do posiłków, mama zjadała dużą porcję, tata większą od mamy, a synek mniejszą niż mama i tata.

Rodzic prosi dzieci, aby wśród zgromadzonych przedmiotów odnalazły naczynia należące do taty, mamy i synka, i rozłożyły je, dzieląc na grupy. Wspólnie z dziećmi porównuje ich wielkość, np. Miska mamy jest mniejsza niż taty. Miska taty jest większa niż synka. Każde dziecko wybiera sobie jeden przedmiot i opisuje go w podobny sposób. Następnie rodzic wskazuje jedno naczynie i określa jego wielkość. Zadaniem dzieci jest wskazanie i nazwanie innych naczyń za pomocą określeń: większy, mniejszy.                                naczynia kuchenne, np. miski lub talerzyki różnej wielkości, sylwety lub maskotki trzech niedźwiadków: dużego, średniego i małego

 „Szef kuchni poleca”

Formowanie z plasteliny ulubionej potrawy na jednorazowych talerzykach papierowych. Rodzic prosi dzieci o zastanowienie się, jaka jest ich ulubiona potrawa, co najbardziej lubią jeść. Następnie rozdaje papierowe talerzyki. Dzieci siadają do stolików i lepią ulubione dania z plasteliny. Po skończonej pracy rodzic ustawia talerzyki na stole, dzieci oglądają, odgadują nazwy potraw, opisują ich smak.

jednorazowe papierowe talerzyki, plastelina

 PRPOZYCJE NA CZWARTEK

„Idzie kominiarz po drabinie”

Zabawa ruchowa ze wspinaniem na palce. Dzieci kucają na podłodze. Razem z rodzicem wypowiadają treść wierszyka: Idzie kominiarz po drabinie, fiku-miku, już jest w kominie i powoli podnoszą się, aż do wspięcia na palce, z wyciągniętymi w górę rękoma.

 

 „Kto to taki?”

Rozpoznawanie zawodu na podstawie opisu słownego. Rodzic czyta zagadki, których rozwiązaniem są znane dzieciom zawody. Zagadek powinno być tyle, aby każde dziecko miało szansę na udzielenie odpowiedzi. Poprawna odpowiedź jest nagradzana brawami przez resztę grupy.

Przykładowe zagadki:

Kto w białym fartuchu

przez dzień cały czeka,

czy go ktoś poprosi

o sprzedanie lekarstw? (aptekarz)

Ma narzędzie pracy:

nożyczki i brzytwę.

Gdy czupryna zbyt urośnie,

składasz mu wizytę. (fryzjer)

Jaki zawód ma ten pan,

co naprawi każdy kran? (hydraulik)

Nie jest kotem, a bez strachu

po spadzistym chodzi dachu.

Czarne ręce ma i twarz

i ty go na pewno znasz. (kominiarz)

Z wielką torbą chodzi co dzień

przy pogodzie, niepogodzie.

Czekaj go, gdy listu chcesz.

Kto to jest? Czy wiesz? (listonosz)

Dobrym okiem, bystrym słuchem

kieruje ulicznym ruchem. (policjant)

Nosi hełm jak żołnierz.

Do nieprzyjaciela

nie prochem i kulami,

ale wodą strzela. (strażak)

Jak się nazywa

taki lekarz,

którego pacjent

głośno szczeka? (weterynarz)

 

„Czarno na białym”

Doskonalenie spostrzegawczości, wskazanie prawidłowego cienia (karta pracy). Rodzic prosi, żeby dzieci przyjrzały się uważnie rysunkowi kominiarza, odszukały identyczny cień i narysowały przy nim uśmiechniętą buzię. Na koniec dzieci liczą szczeble drabiny i kolorują tyle samo guzików. Rodzic opowiada przy tym dzieciom o przesądzie, który mówi, że złapanie za guzik podczas spotkania z kominiarzem przynosi szczęście. Jeśli jest to konieczne, tłumaczy też znaczenie słowa „przesąd”.

„Karty pracy” cz. 4, s. 18, kredki

 

„Spacer po dachu”

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych w formie toru przeszkód. Rodzic przygotowuje tor przeszkód i po kolei objaśnia dzieciom, co należy wykonać na każdym stanowisku. Miejsce ćwiczeń: pokój, łąka.

1. „Wejście na dach” – skoki obunóż między szczeblami drabinki, ułożonej z szarf.

2. „Spacer po dachu” – przejście stopa za stopą po rozciągniętej skakance.

3. „Wyjście z komina” – przełożenie szarfy wzdłuż ciała od głowy do stóp.

4. „Czyszczenie komina” – wyjęcie z kosza czterech woreczków i wrzucenie ich do drugiego kosza, umieszczonego

w odległości 2–3 m.

5. „Kot na dachu” – slalom na czworakach między woreczkami.

6. „Zjazd z dachu” – poślizg na ławce w leżeniu przodem.

Przejście przez tor przeszkód można powtórzyć, zaczynając od stacji końcowej.

szarfy, skakanki, woreczki, dwa duże koła

 

„Idzie kominiarz”

Zabawa rytmiczna. Przed rozpoczęciem zabawy ruchowej rodzic mówi rytmicznie tekst: Idzie kominiarz po drabinie, fiku-miku, już jest w kominie. Na znak rodzica wszyscy mówią rytmicznie rymowankę, spacerując po sali w rozsypce. Na słowa: fiku-miku – dzieci zatrzymują się i, stojąc w miejscu, wykonują rękami „młynek”. Na słowa: już w kominie – wyciągają ręce do góry.

 

 „Języczek kominiarz”

Zabawa logopedyczna, ćwiczenia narządów artykulacyjnych – języka, warg i żuchwy. Rodzic opowiada, demonstruje i kontroluje; dzieci wykonują ćwiczenia aparatu artykulacyjnego.

Języczek – kominiarz lubi swoją pracę i stara się wykonywać ją starannie. Codziennie rano szeroko otwiera swoją torbę i sprawdza, czy wszystkie narzędzia są na swoim miejscu. Dzieci mocno opuszczają żuchwę, jak przy wymawianiu głoski „a”. Zamyka na suwak i uśmiecha się. Buzia zamknięta, wargi złączone – uśmiech. Bierze jeszcze okrągłą, długą szczotkę. Wargi ułożone w ryjek i wysunięte do przodu (jak przy „u”). Teraz może rozpocząć pracę. Pierwszy komin jest bardzo wysoko. Języczek wspina się po drabinie. Język stara się dotrzeć do nosa, wspina się pomału od zębów poprzez wargę jak najwyżej. Drugi komin – dużo niżej. Język maksymalnie wysuwa się na brodę. Teraz nasz kominiarz bierze szczotkę i czyści kolejny komin – od środka. Język pomału „szoruje” górne zęby od wewnętrznej strony. Podobnie dolne. A teraz musi wyczyścić zewnętrzne ścianki komina. Język szoruje zewnętrzną powierzchnię zębów – najpierw górnych, potem dolnych. I jeszcze brzegi komina. One też muszą lśnić! Język przesuwa się powoli ruchem okrężnym po krawędziach górnych i dolnych zębów – kilka kółek. Czyżbym zapomniał o którymś kominie? Języczek rozgląda się. Język przesuwa się do lewego kącika ust i do prawego – na zmianę. Uff, wszystkie kominy czyste! Teraz czas na odpoczynek i drugie śniadanie. Dzieci naśladują zdecydowane ruchy żucia ruszanie szczęką.

Kominiarz

Zabawy przy piosence

RPPOZYCJE NA PIĄTEK

„Samochody ciężarowe i osobowe”

Zabawa ruchowa. Rodzic dzieli dzieci na dwie grupy. Jednej rozdaje krążki – te dzieci będą kierowcami samochodów osobowych, a drugiej grupie rozdaje koła hula-hoop – te dzieci będą kierowcami samochodów ciężarowych. Na szybkie dźwięki bębenka wyruszają samochody osobowe – dzieci biegają po sali. Na wolne dźwięki klawesów wyruszają samochody ciężarowe – dzieci maszerują, unosząc wysoko kolana. Po kilku przejazdach następuje wymiana kierownic i powtórka zabawy.

krążki, koła hula-hoop, bębenek, klawesy

 

 „Zgadnij, co to jest”

Rozpoznawanie przedmiotów za pomocą dotyku oraz określanie, z jakim zawodem się kojarzą. Rodzic umieszcza w worku różne przedmioty, kojarzące się z określonymi zawodami. Dzieci kolejno podchodzą i z zawiązanymi oczami wyjmują po jednym przedmiocie, po czym starają się odgadnąć, co trzymają w ręce i z jakim zawodem dany przedmiot się kojarzy (grzebień – fryzjer, łyżka – kucharz, szczoteczka do zębów – dentysta, strzykawka – pielęgniarka, pędzel – malarz, samochód – kierowca, grabki – ogrodnik, samolot – pilot, but – szewc, bluzka – krawcowa, książka – pisarz, myszka – informatyk).

worek, szal do zasłaniania oczu, przedmioty związane z różnymi zawodami

 

„Dzieci, kominiarz i inni” – wysłuchanie opowiadania z „Książki”, rozmowa na temat zawodów wymienionych w utworze. Rodzic zachęca dzieci do uważnego wysłuchania opowiadania i zapamiętania wymienionych w nim zawodów. Następnie prosi dzieci, aby opowiedziały własnymi słowami usłyszaną historię. Rodzic rozmawia z dziećmi o zawodach wymienionych w utworze: kominiarzu, kierowcy, strażaku, architekcie, nauczycielu. Odwołując się do wiedzy i doświadczeń dzieci, pomaga im stworzyć krótką charakterystykę każdego zawodu: na czym polega, jakich wymaga umiejętności, co jest potrzebne do jego wykonywania.

„Książka” s. 72–73

 

„Samochody na ulicach”

Doskonalenie umiejętności liczenia, porównywanie liczby samochodów w różnych kolorach (karta pracy). Rodzic prosi, aby dzieci przyjrzały się uważnie szczegółom obrazka, powiedziały, co przedstawia, oraz zwróciły uwagę na kolory samochodów. Następnie dzieci liczą samochody czerwone, zielone i żółte i rysują właściwą liczbę kropek w odpowiednich okienkach. Na koniec określają, których samochodów jest najwięcej, a których – najmniej. Nauczyciel może również poprosić o wyszukanie i wskazanie różnych szczegółów na obrazku w celu doskonalenia spostrzegawczości dzieci.

„Karty pracy” cz. 4, s. 19, kredki

 

„Jestem kierowcą”

Zabawa naśladowcza. Rodzic rozdaje dzieciom krążki – kierownice i wyznacza w pokoju miejsce na parking, gdzie ustawiają się dzieci – „samochody”. Słuchając opowieści rodzica dzieci naśladują czynności kierowcy: Kierowcy przygotowują się do jazdy, uruchamiają silniki. Rozglądają się na boki i sprawdzają, czy mogą opuścić parking. Ruszają powoli..., przyspieszają…, a teraz jadą już bardzo szybko. Jadą uważnie, aby nie spowodować wypadku. Zatrzymują się na czerwonym świetle i czekają na światło zielone. Ruszają powoli…, jadą coraz szybciej…, a teraz zatrzymują się i tyłem wjeżdżają do garażu. Opowieść można powtarzać, zmieniając kolejność czynności.

Krążki

 

 „Egzamin na prawo jazdy”

Quiz wiedzy o ruchu drogowym. Rodzic informuje dzieci, że będą dziś zdawać egzamin na prawo jazdy. Dzieci losują pytania i odpowiadają na nie. Za poprawną odpowiedź jest przydzielany jeden żeton. Po zakończeniu zabawy każdy, kto zdobył co najmniej dwa żetony, dostaje „prawo jazdy” przygotowane przez rodzica. Przykładowe pytania do quizu:

– Jakie światło pozwala samochodom ruszać?

– Kto kieruje ruchem drogowym?

– W jakim miejscu pieszy może przejść przez jezdnię?

– Jakie światło każe się zatrzymać?

– Jakie pojazdy na dwóch kołach mogą poruszać się po drogach?

– Jak nazywają się samochody do przewożenia ciężkich i dużych ładunków?

– Jakie pojazdy mogą jeździć na sygnale?

– Na jakim świetle pieszy może przejść przez jezdnię?

– Jak nazywa się miejsce, gdzie kierowcy mogą zostawić samochód?

– Co kierowca i pasażerowie muszą zapiąć, nim samochód ruszy?

pytania do quizu, żetony (piłeczki, guziki), „prawo jazdy” przygotowane przez rodzica dla każdego dziecka

Autka

Bajka do oglądnięcia

DO ZOBACZENIA W PONIEDZIAŁEK, MIŁEGO WYPOCZYNKU

 

TEMTYKA NA TYDZIEŃ 25.05.-29.05

BUKIET, PREZENT I CUKIERKI ,DZIŚ RODZICÓW DZIEŃ JEST WIELKI

 

PROPOZYCJE NA PONIEDZIAŁEK

 

„Lustra”

Zabawa naśladowcza. Dzieci dobierają się parami i stają naprzeciwko siebie. Jedno dziecko pokazuje ruchy i gesty, drugie dziecko jest jego „lustrzanym odbiciem” – próbuje równocześnie wykonywać wszystkie ruchy partnera. Następnie dzieci zamieniają się rolami.Maj

 

„Dobry i zły nastrój”

Zabawa pantomimiczna. Rodzic przedstawia dzieciom kostkę mimiczną, na której

4 ścianach znajdują się ilustracje przedstawiające różne nastroje, dwie ścianki pozostają puste. Omawia z dziećmi każdy symbol i nazywa uczucie, które przedstawia. Dzieci podają sobie kolejno kostkę i rzucają nią. Ich zadaniem jest przedstawienie wylosowanego nastroju. Jeśli wypadnie puste miejsce – dziecko wybiera dowolna minę. Reszta grupy mówi, jaką minę przedstawia dziecko.

kostka z narysowanymi symbolami uczuć: smutek, radość, złość, zdziwienie

 

 „Dla mamy i taty”

Nauka piosenki. Dzieci powtarzają za nauczycielem słowa piosenki i śpiewają wraz z nagraniem.

 „Niespodzianka z makaronu”

Ćwiczenia manualne, nawlekanie makaronu na włóczkę, różnicowanie makaronowych korali według wielkości lub kształtu. Dzieci otrzymują kawałki włóczki oraz makaron w dwóch różnych kształtach lub wielkościach (rurki, oponki). Makaron musi mieć duże otwory, żeby można go było nawlec na włóczkę. Dzieci wykonują korale dla mamy, nawlekając raz jeden, raz drugi rodzaj makaronu.

makaron w dwóch różnych kształtach lub wielkościach, włóczka

 

 „Korale dla mamy”

Rysowanie korali zgodnie z podanym rytmem, utrwalenie znajomości figur geometrycznych (karta pracy). Dzieci nazywają figury geometryczne, a następnie rysują figury na naszyjniku zgodnie z podanym wzorem.

„Karty pracy” cz. 4, s. 20, kredki

 

 „Komu serce dam?”

Zabawa ruchowa. Każde dziecko otrzymuje serduszko wycięte z kolorowego papieru. Gdy gra muzyka (nauczyciel może też grać na instrumencie lub śpiewać), dzieci swobodnie biegają po sali. Na przerwę w muzyce wymieniają się serduszkami. Trzeba zwrócić uwagę na to, aby każdy dostał nowe serduszko. Zabawę powtarzamy kilkukrotnie.

po jednym papierowym serduszku dla każdego dziecka, dowolny instrument lub płyta z muzyką

 

„Serduszko dla…”

Zabawa słowna, zachęcanie dzieci do mówienia innym miłych rzeczy. Dzieci siedzą w kręgu. Trzymają w dłoniach serduszka z poprzedniego zadania. Dzieci kolejno wstają i mówią: Moje serduszko daję ...(imię innego dziecka grupy), bo… . Zdanie należy zakończyć miłą informacją o wybranym dziecku, np. bo lubię, jak się uśmiecha, bo jest miła, bo lubię się z nią bawić. Rodzic zwraca uwagę, aby każde dziecko powiedziało coś miłego innej osobie i aby każdy otrzymał serduszko. Po skończonej zabawie dzieci mogą ozdobić otrzymane serduszka według własnego pomysłu.

po jednym papierowym serduszku dla każdego dziecka, kredki, flamastry

PROPOZYCJE NA WTOREK

 „Niosę mamie/tacie tort”

Zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi. Dzieci dobierają się w pary. Jedna osoba z pary to „kelner”, druga to „rodzic”. „Kelnerzy” stają po jednej stronie sali z „tacami” (krążkami) na których są „torty” (klocek lub woreczek). Naprzeciwko stoją „rodzice”. Na polecenie rodzica każdy „kelner” podchodzi do „rodzica”, wręcza tacę i wraca na swoje miejsce. Następuje zamiana ról.

krążki dla połowy grupy dzieci, klocki lub woreczki

 

 „Moja mama to…, Mój tata to…”

Wypowiedzi dzieci o rodzicach. Dzieci siedzą w kręgu. Kolejno każde dziecko mówi imię swojej mamy i swojego taty. Stara się również opowiedzieć jak najwięcej o swoich rodzicach, ich upodobaniach, hobby, preferowanych domowych zajęciach, sposobach spędzania wolnego czasu itp.

 

 „Maciej, Maciek, Maciuś, Maciuleczek”

Dobieranie zdrobnień do imion własnych i imion rodziców. Każde dziecko stara się podać jak najwięcej zdrobnień i zgrubień imion swoich rodziców. Następnie dzieci mogą podzielić się tym, jak najbardziej lubią być nazywane przez swoich rodziców, koleżanki i kolegów.

 

„Mamusia” i „Tatuś”

Wysłuchanie wierszy M. Strzałkowskiej, nauka wiersza. Dzieci przynoszą misie, siadają

w półokręgu na dywanie i sadzają sobie misie na kolanach, tulą je do siebie, głaszczą i trzymają za łapki. Następnie każde dziecko sadza misia przodem do rodzica, kładzie brodę na jego łebku i uważnie słucha wierszy. Po odczytaniu wierszy rodzic pyta:

– Podobały wam się wiersze?

– Zapytajcie szeptem misia na ucho, czy jemu też się podobały. Zapytajcie również, czy miś chce nauczyć się wiersza – będzie mógł powiedzieć go swojej mamie.

Dzieci uczą misia wiersza, recytując go razem z rodzicem w następujący sposób:

– spoglądając głęboko w oczy swojemu misiowi,

– sadzając misia kolejno na jednym, potem na drugim kolanie,

– szepcząc do misiowego ucha,

– sadzając misia tak, by wszystkie miśki się widziały.

Następnie rodzic, aby sprawdzić, jak dzieci nauczyły misie wiersza, prosi, żeby najpierw powtórzyły wiersz misie dziewczynek, następnie misie chłopców. Rodzic chwali wszystkie misie i prosi, aby razem powiedziały cały wiersz. Na zakończenie rodzic chwali wszystkie dzieci, a one chwalą swoje misie.

„Książka” s. 74–75, miś dla każdego dziecka

 

„Moja mama”

Rysowanie portretu, doskonalenie spostrzegawczości (karta pracy). Dzieci wskazują kolejno na karcie pracy kropki czerwone, niebieskie i fioletowe. Następnie rodzic wymienia w różnej kolejności te kolory, a dzieci starają się jak najszybciej zakryć palcem wymieniony kolor (jedną kropkę). Po zabawie dzieci wyszukują w wyklejance serca i przyklejają je zgodnie z poleceniem oraz rysują kwiaty. W ramce rysują podobizny swoich mam lub innych bliskich osób.

„Karty pracy” cz. 4, s. 2

 

„Rodzinna toaletka”

Segregowanie i klasyfikowanie przedmiotów. Dzieci gromadzą się wokół stołu, na którym znajdują się przybory toaletowe oraz 3 obręcze ułożone tak, by tworzyły część wspólną. W każdej obręczy leży sylweta mężczyzny, kobiety i dziecka. Rodzic prezentuje każdy przedmiot, pyta dzieci: Co to jest? Do czego służy? Do kogo należy?. Następnie prosi wybrane dziecko o położenie przedmiotu w odpowiedniej obręczy lub części wspólnej. Wszyscy razem przeliczają przedmioty w zbiorach i określają, w którym jest najwięcej, a w którym – najmniej przedmiotów. Następnie rodzic dzieli dzieci na trzyosobowe zespoły i przedstawia zadanie. Każdy zespół otrzyma po trzy obręcze oraz podobny zestaw przedmiotów i będzie musiał je podzielić.

przybory toaletowe: mydło, ręcznik, maszynka do golenia, szczotka do zębów dziecięca i dwie dorosłe, szczotka do włosów, wałki do włosów, lakier do paznokci, gąbka itp.; obręcze, wycięte z gazet sylwety: mężczyzny, kobiety i dziecka, papierowe sylwety przyborów toaletowych

Październik

 „Dla mamy i taty”

Zabawa ruchowa przy piosence. Podczas śpiewania piosenki dzieci prostym ruchem i gestami ilustrują jej treść.

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

 „Raz, dwa, trzy, mama patrzy”

Zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci stoją przed linią startu w znacznej odległości od nauczyciela. Gdy nauczyciel jest odwrócony tyłem, dzieci biegną do niego, natomiast na hasło: 1, 2, 3, mama patrzy! – odwraca się do przedszkolaków, które muszą stanąć nieruchomo. Jeśli któreś dziecko się poruszy, wraca na miejsce startu. Rodzic znów się odwraca plecami i wszystkie czynności się powtarzają. Dziecko, któremu uda się dobiec do rodzica, zostaje mamą/tatą i zabawa zaczyna się od nowa.

skakanki do oznaczenia linii startu

 „Słoneczka dla mamy”

Ćwiczenie grafomotoryczne. Dzieci otrzymują kartki i kredki. Ich zadaniem jest narysować odręcznie koło, dorysować promienie i ozdobić powstałe słońce. W tym celu dzieci najpierw zataczają dłonią okręgi w powietrzu przed sobą, potem z kredką nad powierzchnią kartki, na końcu rysują okrąg na kartce. Pociągają kredką po powierzchni kartki wielokrotnie, tak by narysowany okrąg był wyraźnie widoczny. Następnie dorysowują prostopadłe promienie i wypełniają kolorem wnętrze.

kartki, kredki

 

 „Piękne zwyczaje”

Wysłuchanie wiersza Cz. Janczarskiego, rozmowa na temat jego treści.

Piękne zwyczaje

Słonko ma bardzo

piękne zwyczaje:

mówi „dzień dobry”,

gdy rano wstaje.

A drzewa, lśniące

rosą nad ranem,

szumią: „dzień dobry,

słonko kochane”.

Gdy słonko chmura

zasłoni siwa,

mówi „przepraszam”,

potem odpływa.

Gdy ciepłym deszczem

sypie dokoła,

„dziękuję” szumią

trawy i zioła.

Słonko dzień cały

po niebie chodzi.

„Dobranoc” mówi,

kiedy zachodzi.

Mrok szary wkoło,

trawy i drzewa

„dobranoc” szumią

z prawa i lewa.

 

Rodzic zadaje pytania:

– Jakie dobre zwyczaje ma słonko?

– Jakich magicznych słów używa słonko?

– W jakich sytuacjach mówimy: dzień dobry, przepraszam, dziękuję, dobranoc?

– Dlaczego mówi się takie słowa?

 

„Droga do parku”

Utrwalanie zwrotów grzecznościowych (karta pracy). Rodzic prosi, aby dzieci narysowały drogę dziewczynki i jej mamy do parku, powiedziały, kogo spotkały po drodze, policzyły te osoby, a następnie powiedziały, ile razy dziewczynka i jej mama mówiły: Dzień dobry. Potem rodzic prosi, aby dzieci zamknęły książki i z pamięci odtworzyły spacer: Najpierw dziewczynka i jej mama mówiły „Dzień dobry” starszej pani itd.

„Karty pracy” cz. 4, s. 22

 

 „W sklepie z zabawkami”

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.

I.

Zbiórka, dzieci ustawione w szeregu, stopy złączone, plecy wyprostowane, ręce ułożone wzdłuż tułowia. Rodzic pyta dzieci, jakimi zabawkami lubią bawić się najbardziej, i proponuje zabawę w ich naśladowanie.

– „Samochód na pilota” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Nauczyciel rozdaje dzieciom małe obręcze, które w zabawie posłużą za kierownice. Kolorowe krążki symbolizują przyciski w pilocie. Uniesiony przez rodzica krążek zielony wprawia „samochody” w ruch (d krążek czerwony zatrzymuje „samochody” (dzieci stają), krążek niebieski oznacza cofanie (dzieci poruszają się do tyłu).

II.

– „Bączek” – ćwiczenie mięśni brzucha. Dzieci siadają w siadzie skulnym na krążkach. Rodzic „nakręca zabawkę”, dzieci, odpychając się piętami, coraz szybciej obracają się, następnie unoszą ugięte nogi i czekają, aż ich bączek się zatrzyma. Ćwiczenie można powtórzyć cztery razy.

– „Pajac” – ćwiczenie koordynacji ruchowej rąk i nóg. Nauczyciel demonstruje ruchy pajacyka. Dzieci naśladują je: na raz wykonują rozkrok z przeniesieniem rąk w bok, na dwa łączą nogi i opuszczają ręce wzdłuż tułowia. Ćwiczenie trwa około dwóch minut z przerwami na głęboki oddech.

– „Konik na biegunach” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci w siadzie skulnym trzymają rękoma końce laski gimnastycznej włożonej pod kolana. Przetaczają się na plecy i powracają do siadu skulnego.

– „Piłka” – ćwiczenie z elementem podskoku. Rodzic demonstruje odbijanie piłki. Na hasło: Piłeczki skaczą – dzieci podskakują najpierw powoli, wysoko, potem coraz niżej i coraz szybciej. Na hasło: Piłeczki zatrzymują się – dzieci kucają. Ćwiczenie powtarza się przez około dwie minuty.

– „Pozytywka z baletnicą” – ćwiczenie stóp i ćwiczenie równowagi. Rodzic mówi o zasadzie działania pozytywki. Na hasło: Nakręcam pozytywkę – dzieci stają na palcach, unoszą wyprostowane ręce i obracają się, naśladując piruet z baletnicy pozytywki.

– „Kolorowe klocki” – ćwiczenie mięśni brzucha i stóp oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Dzieci siadają w siadzie skulnym, rodzic przed każdym z nich kładzie kilka drewnianych klocków. Na hasło: Budujemy wieżę z klocków – dzieci stopami ustawiają klocek na klocku, budując wieżę.

III.

– „Ciuchcia” – zabawa przy piosence. Dzieci stają jedno za drugim, kładą ręce na biodrach koleżanki lub kolegi stojącego przed nim. Na hasło: Jedzie pociąg – śpiewają znaną piosenkę „Jedzie pociąg z daleka” i poruszają się po wyznaczonej trasie, omijając przeszkody z ustawionych wcześniej przez nauczyciela krzesełek.

klocki, krzesełka, ewentualnie zabawki do demonstracji (samochód zdalnie sterowany, bączek, pajac pociągany za sznurek, pociąg, piłka, pozytywka, drewniane klocki)

 

„Zaproszenie do tańca”

Zabawa taneczna. Dzieci dobierają właściwy ruch do prezentowanego przez rodzica akompaniamentu. Gdy usłyszą polkę – podskakują w rozsypce po całej sali. Na melodię krakowiaka pojedynczo lub w ustawieniu parami cwałują po okręgu. Melodia walca jest sygnałem do przyjęcia pozycji w lekkim rozkroku i kołysania się na boki (przenoszenia ciężaru ciała z nogi na nogę).

Krakowiak

Walc

Polka

 

 „Taneczne zygzaki”

Ćwiczenia graficzne. Rodzic rozdaje dzieciom kartki z bloku A3 i kredki. Dzieci jeszcze raz słuchają utworów z poprzedniej zabawy. Tym razem odzwierciedlają rytm utworów, rysując swobodnie zygzaki na kartce. Przy polce i krakowiaku ich ruchy będą szybsze, a pociągnięcia kredki krótsze, przy walcu – ruchy wolniejsze, kreski dłuższe, faliste. Nauczyciel zwraca uwagę na to, aby cała kartka była równomiernie pokryta zygzakami.

kartki A3, kredki, „Krakowiak”, „Walc”, „Polka”

 

 

Czwartek 27.05.2020r

 

Dzień dobry w gimnastyczny czwartek.

Przebierzcie się w wygodne stroje do ćwiczeń i Zapraszam!

 

• Kliknijcie w obrazek i start. Wykonajcie ćwiczenia według piosenki. Zaproście rodziców:

 

 

Potraktujmy poprzednie ćwiczenia jak rozgrzewkę.

Teraz czas na ...skoki:

 

 

• A na czas odpoczynku zapraszam do krótkiej prezentacji dzieci świata i ich atrybutów.

 

 

• Dla chętnych kolorowanka:

 

 

Udanego czwartku!

 

Propozycje na piątek.

 

Dzień dobry Wszystkim!

Witam i do zabawy zapraszam.

Już wkrótce Wasze Święto Drogie Dzieci!

Na pewno nie możecie się doczekać.

 

• Dzisiaj proponuję piękną piosenkę Majki Jeżowskiej pt.: "Kolorowe dzieci":

 

 

 

 

 

 

• A skoro dzisiaj plastyczny piątek zapraszam do wykonania książeczki o sobie:

1. Karta nr 1 - narysuj swój portret (pomóc może lusterko).
2. Karta nr 2 - narysuj co lubisz jeść najberdziej.
3. Karta nr 3 - narysuj jakiego zwierzaka lubisz najberdziej.
4. Karta nr 4 - narysuj w co lubisz najbardziej się bawić.
5. Karta nr 5 - narysuj .....wymyśl sam/a jakie ilustracje może zawierać jeszcze książeczka o Tobie?

 

 

      

  

     

 

            

 

 

Udanego weekendy moi drodzy! do uslyszenia w poniedziałek!

Również w poniedziałek zapraszam was do śledzenia strony szkoły gdzie będzie umieszczona dla was niespodzianka!

Miłego Dnia!

PROPOZYCJE NA CZWARTEK

 „Przywitajmy się”

Zabawa ruchowa. Rodzic zachęca, by dzieci, stojąc w kole, witały się z koleżankami lub kolegami jakimś gestem, np. dotknięciem ramienia. Wskazując kierunek (w prawo), dzieci przekazują sobie zainicjowany ruch. Następnie nauczyciel prosi, by dzieci – stojąc w ten sam sposób – splotły przed sobą ręce i mówi: Iskierkę puszczam w krąg, niech wróci do mych rąk. W ten sposób przekazuje uścisk dłoni dziecku stojącemu obok, a dziecko przekazuje uścisk następnej osobie. „Iskierka przyjaźni” ma obiec cały krąg.

lub:

Dzieci maszerują przy muzyce w różnych kierunkach. Pauza jest sygnałem do zatrzymania się. Rodzic wydaje wówczas polecenie, jakimi częściami ciała dzieci mają się przywitać (dotknąć), np. Witamy się plecami, łokciami, kolanami, stopami. Dzieci podchodzą do najbliżej stojącej osoby i wykonują polecenie prowadzącego.

Pojawienie się muzyki oznacza ponowne poruszanie się krokiem marszowym.

 „Moja dłoń” – wysłuchanie wiersza z pokazywaniem poszczególnych palców, nazywanie ich, zginanie, zapamiętanie ich nazw.

Moja dłoń

Przy każdej ręce

Palców jest pięć.

Przelicz je wszystkie,

Jeśli masz chęć!

 

Pierwszy malutki,

Śmiesznie się zgina.

Patrząc na niego –

Śmieje się mina!

 

Drugi serdeczny,

Często się stroi.

Niczego w życiu

On się nie boi.

Scenariusze

Trzeci środkowy,

Wysoki taki,

Niczym przy szosie,

Drogowe znaki.

 

Kolejny, czwarty

Też jest niezbędny.

Grozi – gdy trzeba,

Wskazuje błędy!

 

Piąty – zwą kciukiem.

Jest bardzo ważny!

Choć jego wygląd...

Niezbyt poważny.

 

Przy każdej ręce,

Palców jest pięć.

Przelicz je wszystkie,

Jeśli masz chęć!

Rodzic pierwszy raz recytuje wiersz, unosząc po kolei wszystkie palce, o których mowa w tekście. Podczas kolejnej recytacji dzieci wskazują swoje palce, najpierw jednej dłoni, potem drugiej, następnie jednocześnie obu dłoni. W następnej kolejności, w celu utrwalenia, rodzic lub wybrane dziecko pokazuje dowolny palec, a pozostałe dzieci podają jego nazwę.

 „Filip i list do przyjaciela”

Praca z „Książką”. Prowadzący czyta dzieciom opowiadanie i zachęca do rozmowy kierowanej pytaniami:

– W jaki sposób Filip skontaktował się z Kubą?

– Kiedy można powiedzieć, że ktoś jest prawdziwym przyjacielem?

– Czy możliwa jest przyjaźń na odległość? W jaki sposób należy ją pielęgnować?

Dzieci odpowiadają na pytania  i odwołują się do własnych przeżyć i obserwacji.

„Książka” s. 76–77

 „Co to jest przyjaźń?” – rozmowa na temat pozytywnych uczuć i emocji. Prowadzący zachęca dzieci, by spróbowały ustalić, kto jest ich przyjacielem w grupie rówieśniczej. Wspólnie analizuje z dziećmi sytuacje świadczące o lojalności i wzajemnej sympatii (wspólne zabawy, wyjścia poza przedszkolne, zainteresowania). Dzieci opowiadają o przyjaciołach i sytuacjach, które udowodniły ich bliskość i zaangażowanie.

 

 „Wywiad”

Zabawa w reporterów. Dzieci wspólnie z rodzicem przeprowadzają wywiad z dziećmi z pozostałymi członkami rodziny  na temat ich preferencji żywieniowych oraz czynności życia codziennego. Przykładowe pytania:

– Jak masz na imię?

– Jaki jest twój ulubiony kolor?

– Jakie jest twoje ulubione danie?

– Jaką lubisz porę roku?

– W co najbardziej lubisz się bawić?

 „Po wąskiej dróżce”

Zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi. Prowadzący zachęca dzieci, by wyobraziły sobie, że spacerują po wąskiej ścieżce. Układa skakankę w dowolny kształt i zachęca, by dzieci – jedno za drugim – pokonywały drogę. Pilnuje, żeby dzieci zachowały prawidłową postawę (wyprostowane ramiona, proste plecy) i dokładnie wykonywały zadanie.

Skakanka

„Pobawmy się przy ulubionych piosenkach”

 

TEMATYKA TYGODNIA 08.06-12.06/2020

COS SIĘ SKRADA, COŚ SZELEŚCI , DŻUNGLA STO TAJEMNIC MIEŚCI

 

Słonie, małpy, węże”

Zabawa muzyczno-ruchowa. Rodzic akompaniuje do zabawy na tamburynie. Gdy gra wolno, dzieci naśladują ruchem słonie. Szybsze tempo rytmicznych uderzeń zaprasza do poruszania się jak skaczące małpki, natomiast dźwięk tamburynu wydobyty przez potrząsanie oznacza pełzanie po podłodze – naśladowanie węży.

tamburyn

„Odgłosy egzotycznych zwierząt”

Zagadki słuchowe, odgadywanie głosów zwierząt. Rodzic prezentuje film  z głosami dzikich zwierząt. Zadaniem dzieci jest rozpoznanie zwierzęcia po charakterystycznych dźwiękach i wskazanie odpowiedniego obrazka – rozwiązania. W toku zabawy nauczyciel może utrudnić dzieciom zadanie, np. przez coraz krótszą lub cichszą prezentację nagranych odgłosów.

„Przyroda dzika nieodkryta”

Oglądanie zdjęć i rysunków przedstawiających egzotyczne miejsca na ziemi oraz ich dzikich mieszkańców – zwierzęta w ich naturalnym środowisku. Dzieci wraz z rodzicem siedzą w kole na dywanie i oglądają zdjęcia egzotycznych miejsc i dzikich zwierząt. Rodzic zadaje pytania:

– Jakie zwierzęta widzicie na ilustracji?

– Czy któreś z tych zwierząt mieszka również u nas, w naszym kraju, na naszym kontynencie?

– Jak myślicie, dlaczego one żyją w takich egzotycznych miejscach?

 

„Uszka w górę, słoniku”

Wysłuchanie wiersza U. Kozłowskiej o przygodach niesfornego słonika i rozmowa na ich temat.

Uszka w górę, słoniku

Mały słonik nieustannie

Figle płatał wszystkim wkoło

I zwierzętom na sawannie

Było zwykle z nim wesoło.

Lecz gdy w żartach przebrał miarę,

Często spokój czyjś naruszył,

Potem miał zabawną karę:

Łaskotanie, ha, ha! w uszy!

Bo ten nasz urwisek słodki,

Za uszami miał łaskotki!

Kiedy wujcio hipopotam

Chce odpocząć i podrzemać,

Bierze zwykle kąpiel z błota,

Lecz... spokoju wujcio nie ma.

Bo słoniątko bez litości

Trąbi głośno na wujaszka:

– Czemu wujek tak się złości...?

Czy się nie zna na igraszkach?!

Jeśli słonik nie przestanie,

Zaraz będzie łaskotanie!

 

Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi. Przykładowe pytania:

– Co robił mały słonik innym zwierzętom?

– Jaką karę za figle dostawał słonik?

– Dlaczego karą dla słonika było łaskotanie w uszy?

 „Słoń”  

Ćwiczenie z kinezjologii edukacyjnej według P. Dennisona. Dzieci stoją z kolanami lekko rozstawionymi, głową położoną na ramieniu (można włożyć kartkę między ramię a głowę), oczy mają otwarte. Każde dziecko kreśli ręką w powietrzu leniwą ósemkę. Podczas rysowania porusza całą górną połową ciała. Dzieci rysują ósemki po trzy razy każdą ręką.

ew. kartka dla każdego dziecka

 „Ryby w akwarium”

Zabawa bieżna. Dzieci biegają po wyznaczonym terenie w luźnej gromadce, poruszając się cicho jak „rybki w akwarium” i, jak one, nie zderzają się ze sobą. Na znak prowadzącego „rybki” skupiają się w miejscu, gdzie „sypie się im pokarm”. Rodzic naśladuje tę czynność, a dzieci chwilę odpoczywają.

„Słoniowe ucho słyszy…”

Zabawa językowa. Dzieci siedzą w kole blisko siebie. Dziecko wskazane przez rodzica przekazuje na ucho pozostałym sylabę zaproponowaną przez osobę prowadzącą, np. „ma”. Dziecko siedzące na końcu to „słoniowe ucho”, które ma za zadanie powtórzyć usłyszaną sylabę na głos i zapamiętać ją. Następnie rodzic podaje kolejną sylabę, np. „ma”. „Słoniowe ucho” wypowiada ją na głos i dodaje do zapamiętanej, tworząc wyraz „mama”. Następuje zmiana osoby, która będzie „słoniowym uchem”.

Uwaga! Ważne jest, aby wyrazy były dwusylabowe.

 

PROPOZYCJE NA WTOREK

 

 „Kto pierwszy?”

Zabawa bieżna. Rodzic rysuje dwie linie w odległości 8–10 kroków jedna od drugiej. Na jednej z nich ustawiają się dzieci – twarzami zwrócone do kierunku biegu (czyli do drugiej linii). Na sygnał dzieci biegną do drugiej linii i ustawiają się jak poprzednio. Rodzic wymienia dzieci, które pierwsze przekroczyły metę. W innej wersji dzieci biegną do mety, aby położyć na niej jakiś przedmiot, np. woreczek, krążek lub pudełko. Wygrywa to dziecko, które pierwsze wróci na miejsce po poprawnym położeniu przedmiotu na linii.

woreczki, krążki lub pudełka

„Podskocz, klaśnij, tupnij”

Zabawa rytmiczna.Rodzic rozkłada na dywanie 12 patyczków w trzech kolorach: czerwonym, żółtym, zielonym. Dzieci do konkretnego koloru dobierają czynność: podskok, klaśnięcie, tupnięcie, np. kolor zielony – podskok, kolor czerwony – klaśnięcie, kolor żółty – tupnięcie. Po dobraniu koloru do czynności chętne dzieci układają ciąg kolorowych patyczków, a zadaniem pozostałych dzieci jest przedstawienie ułożonego rytmu za pomocą ruchu (np. zielony, zielony, żółty, czerwony, czerwony, czerwony, żółty, zielony = podskok, podskok, tupnięcie, klaśnięcie, klaśnięcie, klaśnięcie, tupnięcie, podskok).

Uwaga! Dzieci nie muszą wykorzystywać wszystkich patyczków.

patyczki w trzech kolorach

 „Czy znasz to zwierzę?”

Rozwiązywanie zagadek tekstowych o egzotycznych zwierzętach, wskazywanie odpowiedzi na ilustracji w „Książce”. Dzieci słuchają opowiadania z „Książki”. Rodzic zadaje pytania zachęcające dzieci do wypowiedzi na temat tekstu:

– O jakich zwierzętach jest mowa w wierszach, których wysłuchaliście?

– Kto potrafi pokazać te zwierzęta na obrazkach?

– Jak myślicie, czy te zwierzęta żyją w naszym kraju, w lesie, w parku?

– Jeśli nie, to gdzie można je spotkać, zobaczyć?

Następnie rodzic poleca dzieciom: Narysujcie jedno egzotyczne zwierzę – to, które najbardziej wam się podoba. Po skończonej pracy rodzic  omawia z dziećmi prace .

„Książka” s. 78–79, kredki, kartki

„Małpie figle”

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych ze skakankami. Rodzic proponuje dzieciom „małpie figle” z szarfami i skakankami.

1. „Ogonki”. Dzieci zakładają za pasek w talii szarfy i biegają swobodnie, bez potrącania innych, na określonym obszarze. Wyznaczone dziecko lub grupa dzieci stara się złapać jak najwięcej szarf-ogonków. Uczestnik zabawy, który został pozbawiony swojej szarfy, odchodzi z zabawy.

2. „Wyścig małych małpek”. Na podłożu są oznaczone za pomocą skakanek linie startu i mety (w odległości 4–5 metrów od siebie). Dzieci ustawiają się w szeregu na starcie w kilku rzędach na czworakach. Na hasło: Wyścig! – dzieci na czworakach posuwają się do mety. Wyścig trwa do momentu, aż wszyscy uczestnicy przejdą trasę na czworakach.

3. „Wspinanie się po lianach”. Dzieci ustawiają się jak w poprzednim ćwiczeniu. Przed każdym rzędem dzieci są ułożone wzdłuż skakanki – „liany”. Zadaniem dzieci będzie „wspinanie się” po nich – chodzenie przez dostawianie pięty do palców. Zabawa trwa do momentu, aż wszyscy uczestnicy przejdą na drugi koniec skakanek.

4. „Po gałęziach”. Na podłodze ze skakanek i szarf są ułożone „drzewa” (skakanki – pnie, szarfy – gałęzie). Zadaniem dzieci jest przeskakiwanie obunóż z gałęzi na gałąź od dołu drzewa do góry i powrót tą samą drogą.

szarfy, skakanki

„Jakie to zwierzę?”

Zabawa ruchowa z elementami pantomimy. W sali jest ustawiona kotara (można też wykorzystać duże pudło). Każde dziecko ukrywa się za kotarą (lub chowa się w pudle albo za nim), a na znak rodzica wychodzi i udaje jakieś zwierzę. Zadaniem pozostałych dzieci jest odgadnąć, jakie to zwierzę.

Uwaga! Rodzic może podpowiedzieć dziecku, jakie zwierzę ma naśladować. Należy zadbać o to, aby każde dziecko mogło wcielić się w jakieś zwierzę.

kotara lub duże pudło

 „Zwisające liany”

Ćwiczenia oddechowe, dmuchanie na zawieszone nici, włóczki, sznurki różnej grubości. Prowadzący rozwiesza w różnych miejscach w sali – wyżej, niżej, między stołami, sprzętami – różnej długości i grubości nitki, tasiemki, sznurki. Proponuje dzieciom zabawę w figlarne zwierzęta z dżungli. Zwierzątka skaczą, bawią się, ale na hasło: Liany się kołyszą! – zatrzymują się i szukają najbliższych lian. Zaczyna się dmuchanie. Rodzic mówi: Liany kołyszą się coraz mocniej! – dzieci dmuchają z coraz większą siłą. Na hasło prowadzącego: Zwierzęta bawią się! – dzieci przerywają dmuchanie i znowu bawią się, skaczą. Na ponowne hasło: Liany się kołyszą leciutko – dzieci dmuchają na najbliższe liany. Rodzic pomaga im, pokazując, na które liany można dmuchać. Czasem wymaga to np. położenia się na brzuchu, jeśli liany wiszą nisko, lub dmuchania do góry. Na hasło: Liany kołyszą się coraz mocniej! – dzieci dmuchają mocniej. Na koniec rodzic pyta: Które liany jeszcze się nie kołysały?. Dzieci szukają tych sznureczków, tasiemek itp., na które nikt jeszcze nie dmuchał, i starają się wprawić je w ruch.

Uwaga! Za każdym razem należy przypomnieć dzieciom o spokojnym, głębokim wdechu.

nitki, tasiemki, sznurki

„Impreza w dżungli” Zabawy z piosenką

TEMATYKA TYGODNIA 15.06-19.06.2020

GÓRY, MORZE, WIEŚ, JEZIORA, GDZIE RODZICE NAS ZABIORĄ?

PROPOZYCJE NA PONIEDZIAŁEK

„Wakacyjne zabawy”

Zabawa naśladowcza. Rodzic wystukuje na klawesach rytmy o zróżnicowanym tempie i opisuje zabawy – dzieci naśladują. Przykładowe opisy:

– Wspinacie się na wysoką górę, zbiegacie z górki.

– Wbiegacie do morza, tyłem uciekacie przed falami.

– Zbieracie muszelki.

– Płyniecie łódką: wiosłujecie wolno, raz z jednej strony, raz z drugiej, coraz szybciej, bardzo szybko. Podczas przerwy w muzyce dzieci stoją  nieruchomoCzerwiec

lub:

Rodzic akompaniuje do zabawy na klawesach. Dzieci odpowiednio do akompaniamentu: maszerują, podskakują lub biegają. Podczas przerwy w muzyce naśladują ruchem dowolną wakacyjną zabawę, np. pływanie, grę w piłkę, budowanie zamków z piasku.

klawesy

„Pociągi”

Zabawa muzyczno-ruchowa. Rodzic przed rozpoczęciem zabawy ruchowej przypomina piosenkę „Pociągi”. Gdy dzieci dobrze opanują tekst i melodię, rodzic dzieli je na trzy jednakowe grupy, które ustawiają się w rzędy – „pociągi”: towarowy, osobowy, ekspresowy. Pociąg towarowy jedzie przy akompaniamencie wolnym, przy zmianie tempa – staje. Drugi pociąg, osobowy, jedzie przy szybszym niż pierwszy akompaniamencie. Gdy w muzyce tempo zmieni się na szybkie – rusza trzeci pociąg, ekspresowy. Dzieci muszą uważać na zmiany tempa w muzyce.

„Wakacyjny wagonik”

Ozdabianie wagonika kolejowego dowolną techniką (malowanie, wycinanie, wydzieranie z kolorowego papieru, gazet), umieszczenie w oknie autoportretu. Rodzic przygotowuje dla każdego dziecka wagonik z kartonu. Dzieci dostają do wyboru różne materiały (farby, papier kolorowy, gazety) i każde z nich ozdabia swój wagonik według własnego pomysłu. Następnie na małych kartonikach rysuje swój portret i nakleja w oknie wagonu.

wagoniki z kartonu i małe kartoniki (dla każdego dziecka), farby, kredki, papier kolorowy, klej, nożyczki, gazety

„Wakacyjny pociąg” – połączenie wszystkich wagoników w jeden pociąg, który wyruszy z dziećmi na wakacje. Rodzic umieszcza na tablicy przygotowaną wcześniej lokomotywę z kartonu. Dzieci, z pomocą rodzica, dołączają do niej swoje wagoniki. Kiedy pociąg jest gotowy, wszyscy wymieniają imiona dzieci – właścicieli kolejnych wagonów. Następnie, w tej samej kolejności, ustawiają się za nauczycielem, tworzą pociąg i śpiewają piosenkę „Jedzie pociąg z daleka”.

lokomotywa z kartonu, wagoniki wykonane przez dzieci

„Mapa Polski”

Zapoznanie z mapą Polski ze szczególnym uwzględnieniem gór i morza, wykonanie ćwiczeń na karcie pracy. Rodzic wspólnie z dziećmi ogląda mapę Polski ze zwróceniem uwagi na ukształtowanie terenu, kolory na mapie oraz zwierzęta żyjące w danej części Polski. Następnie dzieci wykonują ćwiczenia na karcie pracy – wskazują morze i góry, a potem wklejają w odpowiednie miejsca naklejki ze zwierzętami.

mapa Polski, „Karty pracy” cz. 4, s. 28

 

„Morskie opowieści”

Opowieść ruchowa. Rodzic odtwarza utwór z płyty i wymyśla do muzyki nieskomplikowane ruchy. Dzieci starają się wiernie je powtórzyć, np.:

– Toczycie na pokład statku beczki z wodą.

– Szorujecie pokład szczotkami na długich kijach.

– Ściągacie żagle.

– Wiążecie węzły.

– Wiosłujecie wiosłami, raz z prawej strony, raz z lewej strony.

– Stoicie na pokładzie w czasie sztormu, stawiając czoła wielkiej wichurze.

Podczas przerwy w muzyce dzieci nieruchomieją.

 „Mapa” – oglądanie map drogowych, rysowanie na kartkach własnych map, posługiwanie się określeniami: prosto, do tyłu, w lewo itp. Nauczyciel prezentuje dzieciom różne mapy i atlasy drogowe. Opisuje sposoby oznaczania dróg (linie białe, żółte, czerwone), rzek (linie niebieskie), granic (linie przerywane) itp. Następnie każde dziecko podchodzi do rozłożonej na podłodze mapy i wykonuje polecenia rodzica, wodzi palcem w podanych kierunkach: jedź prosto, skręć w lewo, jedź do tyłu, skręć w prawo. Jeśli dzieci mają kłopoty z określaniem kierunku w prawo i w lewo, nauczyciel może założyć im na nadgarstki kolorowe frotki. Po zakończeniu „podróży” rodzic informuje dzieci, dokąd dojechały. Następnie zachęca je do narysowania własnej mapy na kartonach. Chętnym dzieciom zapisuje na mapach nazwy znanych im miast i miejscowości. Można też zaproponować dzieciom rysowanie map według podobnych poleceń jak podczas wodzenia palcem.

mapy i atlasy drogowe, kartony i kredki

 

PROPOZYCJE NA WTOREK

 „Morskie opowieści”

Zabawa taneczna. Dzieci ustawiają się w kole wiązanym. Rodzic ustala wspólnie z dziećmi rodzaj kroku, od którego rozpocznie się układ ruchowy. Pierwsza zwrotka: wysuwanie do przodu i ustawianie na pięcie na przemian prawej i lewej nogi. Refren: cwał w kole wiązanym. Podczas następnej zwrotki i refrenu dzieci wykonują te same kroki taneczne w parach. Kolejne zwrotki można urozmaicić elementami naśladowczymi: dzieci naśladują w parach przeciąganie liny, wciąganie flagi na maszt itp. Podczas refrenu – cwałują w kole wiązanym lub w parach (po obwodzie koła).

„Pakujemy plecaki”

zabawa dydaktyczna, dokonanie wyboru rzeczy do spakowania w zależności od celu podróży, wyodrębnianie podstawowego zestawu najpotrzebniejszych rzeczy w różnych okolicznościach. Rodzic rozkłada na dywanie przedmioty potrzebne na wyjazd w różne miejsca, są to np.: latarka, zapałki, przybory toaletowe, apteczka, dmuchane koło, okulary przeciwsłoneczne, olejek do opalania, mapa, kompas. Prosi dzieci, aby wybrały przedmioty, które będą potrzebne kolejno: podczas wyjazdu nad morze, w góry, na biwak do lasu. Wybrane rzeczy dzieci pakują do plecaka, opisując, w jakich okolicznościach mogą być przydatne. Następnie, gdy wszystkie przedmioty znajdą się z powrotem na dywanie, dzieci wybierają te z nich, które są niezbędne w każdej podróży: przybory toaletowe, apteczka, mapa itp.

plecak, latarka, zapałki, przybory toaletowe, apteczka, dmuchane koło, okulary przeciwsłoneczne, olejek do opalania, mapa, kompas i inne przedmioty przydatne w podróży

Jedziemy na wakacje nad morze”

Historyjka obrazkowa; realizacja scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej, dostrzeganie związków przyczynowo-skutkowych w historyjce obrazkowej. Rodzic przygotowuje pomoce: historyjkę obrazkową , brązowe misie – tyle, ile dzieci i dodatkowy dla rodzica, dywaniki – tyle, ile dzieci i dodatkowy dla nauczyciela. Dzieci siedzą w kole. Przed każdym dzieckiem leży dywanik, a na nim koperta z historyjką obrazkową. Obok dywanika leży miś. Rodzic również siedzi na dywanie i ma przed sobą dywanik, historyjkę obrazkową i misia. Rodzic zwraca się do swojego misia:

Dzisiaj rano skarżyłeś się, misiu, że ty i twoi leśni bracia patrzycie tylko na to, co robią dzieci. Niczego dokładnie nie widzicie i jest wam smutno. Dziś weźmiecie udział w naszych zajęciach, bo każde dziecko ma swojego misia i dla niego ułoży ciekawą historyjkę. Dzieci wyjmują obrazki z koperty i układają na dywanikach obrazkami do góry. Oglądają obrazki, rodzic opisuje każdy z nich, w przypadkowej kolejności. Rodzic zwraca się do dzieci: Proszę zastanowić się, który obrazek ma być pierwszy, który drugi, trzeci i ostatni… Układamy obrazki we właściwej kolejności. Gdy dzieci ułożą historyjkę, rodzic poprawia układ obrazków, aby był zachowany logiczny ciąg wydarzeń. Następnie proponuje, żeby każde dziecko, patrząc na obrazki, opowiedziało historyjkę o wyprawie nad morze swojemu misiowi – bardzo cicho, bo misie mają dobry słuch.

 czteroelementowa historyjka obrazkowa o wyprawie nad morze, brązowy miś i dywanik dla każdego dziecka i dla rodzica

              

 „Bęcek i pies budują zamki z piasku”

Historyjka obrazkowa, opowiadanie o przygodach na plaży. Dzieci oglądają w „Książce” historyjkę obrazkową, a rodzic czyta polecenia do każdego obrazka. Dzieci formułują zakończenie historyjki, ustalają, co było przyczyną takiego zakończenia, a następnie samodzielnie, na podstawie obrazków, tworzą całą opowieść. Rodzic zwraca uwagę na poprawne wypowiadanie się pełnymi zdaniami i zachowanie kolejności zdarzeń.

„Książka” s. 80–81

 „Zabawa na plaży”

Opowieść ruchowa. Rodzic włącza utwór muzyczny z płyty i opisuje zabawy – dzieci naśladują. Przykładowe opisy:

– Przychodzicie na plażę i rozkładacie kocyki.

– Smarujecie się olejkiem do opalania.

– Bawicie się piłką plażową, odbijając do siebie w parach, w kółku.

– Wbiegacie do morza, podskakujecie z falami.

– Pochylacie się i zbieracie muszelki.

Gdy muzyka przestanie grać, dzieci nieruchomieją.

 „Powódź”

Zabawa orientacyjno-ruchowa. Rodzic rozkłada na dywanie tyle obręczy, ile jest wszystkich dzieci. Dzieci biegają między obręczami w rytm tamburyna, na hasło : Powódź – wskakują na „tratwy” (obręcze). Za każdym razem nauczyciel zabiera po jednej obręczy. Dziecko, które nie zdąży wskoczyć na „tratwę”, zostaje pomocnikiem rodzica. Na jedną „tratwę” mogą wejść maksymalnie dwie osoby. Zabawa kończy się w momencie, kiedy na ostatniej tratwie zostanie ostatnie dziecko.

tamburyn, obręcze

PROPOZYCJE NA ŚRODĘ

 „Motylki”

Zabawa orientacyjno-porządkowa. Rodzic układa z obręczy „kwiatki”. Każde dziecko to „motylek”, który zostaje oznaczony szarfą. Na dźwięk tamburynu „motylki latają” – biegają między „kwiatkami”, machając „skrzydełkami”. Na dźwięk trójkąta każdy „motylek” przykuca z rękami ułożonymi „w skrzydełka” na „płatku kwiatka” w kolorze swojej szarfy. Po skończonej zabawie rodzic wyróżnia te „motylki”, które najładniej latały i nie pomyliły się w wyborze „płatka”.

 kolorowe obręcze, szarfy – po jednej w kolorach obręczy dla każdego uczestnika, tamburyn, trójkąt

’’Lato „

Zabawa rytmiczno-ruchowa

„Letnie marzenia”

Rozmowa kierowana na temat marzeń realnych i tych mało rzeczywistych. Rodzic zaczyna rozmowę, opowiadając o swoim marzeniu z dzieciństwa: Jak byłam małym dzieckiem, miałam około 4–5 lat, często marzyłam. Jednym z takich marzeń była podróż na bezludną wyspę, aby zobaczyć prawdziwą plażę, morze i poczuć gorące słońce. Marzyłam, żeby na wyspie przywitały mnie różne zwierzęta mówiące ludzkim głosem, które byłyby bardzo miłe i gościnne, które traktowałyby mnie jak królową. Pragnęłam, aby przygotowały dla mnie wykwintne przyjęcie, następnie oprowadziły po wyspie, pokazując swoje skarby. Chciałam, żeby wszystko było takie piękne, jakby z bajki i żeby wszyscy byli dla siebie bardzo mili. Chciałam na tej wyspie poczuć się wyjątkowo – to było moje największe letnie marzenie. Następnie pyta dzieci: Co to jest marzenie? Jakie są wasze letnie marzenia?. Dzieci definiują pojęcie i opowiadają o swoich marzeniach.

„Po łące biega lato”

Nauka piosenki, omówienie jej treści i nastroju, zabawa inscenizowana przy piosence. Rodzic wybiera jedno dziecko do roli lata i przydziela pozostałe role: kwiatków i pszczół. Dzieci – „kwiaty” ustawiają się w różnych miejscach sali z rękami skierowanymi ku górze. „Pszczoły” stoją z boku pod ścianą. Podczas pierwszej i drugiej zwrotki dziecko – „lato” biega drobnymi kroczkami pomiędzy „kwiatami” i wita się z nimi ukłonem. W drugiej zwrotce wybiegają „pszczoły” i fruwają po całej sali. Na słowa trzeciej zwrotki: Gdy lato jest zmęczone – „lato” powoli kładzie się na podłodze i udaje, że śpi. Pozostałe dzieci: „pszczoły” cichutko chodzą dookoła leżącego „lata”. Podczas refrenów dzieci dobierają się parami i podskakują dookoła w małych kółkach.

„Marzenia”

Kolorowanie według kodu, wykonanie ćwiczeń na karcie pracy. Dzieci kolorują obrazek na górze strony zgodnie z kodem i opowiadają, o czym marzy Tomek. W ramce na dole strony rysują swoje wakacyjne marzenia.

„Karty pracy” cz. 4, s. 29, kredki

 „Na wakacje”

Zabawa ruchowa. Podczas zabawy dzieci naśladują różne pojazdy, poruszając się zgodnie z muzyką: jadą samochodem, pociągiem, lecą samolotem, płyną statkiem.

„Marzy mi się...”

Zabawa wyciszająca w ogrodzie , leżenie na kocykach i słuchanie muzyki relaksacyjnej, rozmowy o dziecięcych marzeniach, rozróżnianie marzeń realnych (możliwych do spełnienia) od nierealnych. Rodzic zabiera dzieci do ogrodu, zaprasza do wygodnego ułożenia się na kocykach i włącza muzykę. Dzieci zamykają oczy, swobodnie oddychają. Przez chwilę rozmyślają o swoich marzeniach. Chętne dzieci opowiadają pozostałym, o czym marzą, czego pragną. Następnie wspólnie wymieniają te marzenia, które mogą się spełnić, i te, które nie mogą się spełnić. Bardzo ważne jest, aby zachęcić dzieci do podania kilku marzeń i znaleźć wśród nich jedno realne, możliwe do spełnienia. Nie można dopuścić do sytuacji, kiedy wszystkie marzenia dziecka zostaną uznane za nierealne. Na zakończenie dzieci uczą się krótkiego wierszyka i dołączają wymyślone przez siebie gesty:

Do kociołka wrzucę szczęście,

własną pracę, dobre chęci,

potem zmieszam, zaczaruję,

marzeń spełnię całą górę.

 

 

PROPOZYCJE NA CZWATEK

 „Kto do mnie rzuci?”

Zabawa ruchowa z celowaniem i rzucaniem. Dzieci stoją w kole, rodzic w środku. Rodzic rzuca piłkę do wybranego dziecka, wymieniając jego imię. Dziecko odrzuca piłkę. Należy pamiętać, by każde dziecko przynajmniej raz złapało i odrzuciło piłkę. Następnie dzieci dobierają się w pary, stają w odległości 3–5 kroków przodem do siebie i na przemian rzucają i chwytają piłkę.

piłki (po jednej na parę dzieci)

„Wakacyjny kolaż”

Praca plastyczna . Dzieci wycinają ilustracje o tematyce wakacyjnej z czasopism, folderów i naklejają na kartony A3. Brakujące elementy dorysowują kredkami. Na zakończenie każdy opowiada o swojej pracy.

ilustracje, foldery o tematyce wakacyjnej, kartony A3, nożyczki, klej, kredki

 „Skąd wyruszamy?”

Łączenie z nazwami środków lokomocji odpowiednich nazw miejsc. Rodzic umieszcza na tablicy obrazki przedstawiające miejsca, z których można wyruszyć w podróż. Dzieci podają ich nazwy, rodzic przypina napisy: dworzec, lotnisko, port, przystanek itp. Zwraca się do dzieci: Jestem na lotnisku (wskazuje ilustrację). Czym wyruszę w podróż?. Ze zgromadzonych sylwet pojazdów dzieci wybierają odpowiednią i, z pomocą nauczyciela, umieszczają pod wymienionym miejscem, np. lotnisko – samolot, port – statek. Układają zdania typu: Z lotniska odlatujemy samolotem. Z portu wypływamy statkiem.

obrazki, sylwety pojazdów, napisy do globalnego czytania

PORT                   LOTNISKO                DWORZEC             PRZYSTANEK

 

 

 

 

„Czym jedziemy na wakacje?”

Zagadki słuchowe, rozpoznawanie odgłosów różnych pojazdów. Rodzic prezentuje nagrane odgłosy znanych dzieciom pojazdów. Dzieci zgadują, jaki to pojazd, podają jego nazwę i sposób poruszania się (lata, jeździ itp.). Następnie w umówiony sposób naśladują pojazdy, słysząc ich odgłos np. samolot – trucht z szeroko rozłożonymi rękoma, pociąg – kółka zgiętymi w łokciach rękoma i marsz, samochód – bieg i kręcenie wymyśloną kierownicą.

 „Wyruszamy na wakacje”

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych, opowieść ruchowa przy muzyce .Rodzic dzieli dzieci na kilka grup, zakładając każdej z nich szarfy w innym kolorze. Każda grupa to podróżnicy, którzy udadzą się na wakacje:

– w góry – pociągiem,

– nad morze – samolotem,

– nad jezioro – samochodem.

Zadaniem dzieci jest naśladowanie czynności związanych z podróżą określonym środkiem transportu oraz miejscem wypoczynku. „Podróżujący pociągiem” ustawiają się w rzędzie i okrążają salę. Następnie naśladują rozstawianie namiotu, wędrówkę wąską górską ścieżką, przeskakiwanie strumyka, ucieczkę przed niedźwiedziem itp. „Podróżujący samolotem” z rozłożonymi rękami „startują z lotniska”, okrążają salę i „lądują”. Naśladują pływanie w morzu, szukanie muszelek, puszczanie kamykami kaczek, opalanie się itp. „Podróżujący samochodem” dostają do rąk krążki gimnastyczne i „jadą” wokół sali. Naśladują pchanie zepsutego auta, pływanie kajakiem, łowienie ryb, zbieranie grzybów itp. Grupy zamieniają się między sobą szarfami i dalej bawią się, naśladując podróż innym środkiem transportu.

„Po łące biega lato”

Zabawa przy piosence. Dzieci podczas zwrotek prostym ruchem i gestem ilustrują tekst piosenki. Podczas refrenów maszerują w rozsypce, klaszcząc miarowo w ręce.

 „Co to za pojazd?”

Zabawa ortofoniczna, naśladowanie odgłosów różnych pojazdów. Nauczyciel prezentuje dzieciom obrazki przedstawiające różne pojazdy, np. samochód osobowy, samolot, samochód ciężarowy, motor, rower. Dzieci naśladują ich odgłosy. Następnie prowadzący proponuje zabawę w kalambury: wybrane dziecko ogląda obrazek i naśladuje odgłos przedstawionego na nim pojazdu, pozostałe dzieci zgadują, jaki to pojazd. Obrazki mogą się powtarzać, gdyż każde dziecko może ten sam pojazd zaprezentować w inny sposób.

lub:

Na początku rodzic prosi dzieci, by wyobraziły sobie, że znalazły się nagle w środku dużego miasta, a po ulicach jeżdżą różne pojazdy. Dzieci wymieniają znane im pojazdy, próbują naśladować odgłosy przez nie wydawane. Potem naśladują wspólnie, powtarzając za rodzicem:

– mały samochodzik: brum, brum, brum (szybko);

– stary samochód: par, par, par, par;

– samochód jedzie szybko: iiiiiiiiiiii (powtarzanie na zmianę wysoko i nisko);

– ciężarówka: dumdumdumdum;

– motocykl: żżżżżżżż;

– rower: tuktuktuktuk;

– karetka pogotowia: i-uu, i-uu, i-uu;

– autobus: dżdżdżdż;

– pojazdy trąbią: ti-tit, ti-tit, ti-tit.

Następnie rodzic podaje nazwę pojazdu, a dzieci naśladują jego odgłos.

PROPOZYCJE NA PIĄTEK

 „Szkoła jazdy konnej”

Zabawa ruchowa z podskokami. Rodzic stoi na środku sali, dzieci poruszają się po obwodzie koła, wykonując polecenia: trucht, galop, kolana w górze, podskoki –niskie, wysokie, jak najwyższe itp. Dzieci wykonują podskoki naprzemienne.

 „Góry czy może morze?”

Oglądanie widokówek, folderów turystycznych z miejscowości polskich i zagranicznych, opisywanie, co przedstawiają. Z przygotowanego zbioru pocztówek i folderów każde dziecko wybiera po jednym egzemplarzu, ogląda, opisuje, co widzi na zdjęciu, pokazuje innym i odkłada na miejsce. Kiedy każde dziecko opisze już swój obrazek, wybiera z przygotowanego zbioru pocztówki przedstawiające kolejno miejsca: w których już było, które odwiedzi w tym roku, które chciałoby zobaczyć, i krótko uzasadnia swój wybór.

foldery turystyczne, widokówki

„Pożegnanie”

Wysłuchanie opowiadania z „Książki”, rozmowa o jego treści. Rodzic zachęca dzieci do uważnego wysłuchania opowiadania. Następnie prowadzi z dziećmi rozmowę na temat opowiadania. Przykładowe pytania:

– Dokąd wyjadą dzieci na wakacje?

– Co się stanie podczas wakacji z Gryzią?

– Kto zaopiekuje się Bęckiem?

Dzieci opisują, co dzieje się na ilustracji, mogą także spróbować określić uczucia, jakie towarzyszą bohaterom. Rodzic zachęca dzieci do prowadzenia obserwacji przyrody podczas wakacji, wykonania zielnika czy zgromadzenia „skarbów”, o których opowiedzą po powrocie do przedszkola.

„Książka” s. 82–83

 „Dokąd na wakacje?”

Rozmowa o wakacyjnych planach, zwrócenie uwagi na poprawność gramatyczną wypowiedzi – czas przyszły czasowników. Rodzic wychodzi z pokoju i przebiera się za dziennikarza. Po powrocie przedstawia się dzieciom, np. w ten sposób: Dzień dobry. Nazywam się Ania Mikrofonik i pracuję w gazecie „Cudowne wakacje”. Przyszłam przeprowadzić z wami wywiad. Chcę, aby każdy z was opowiedział mi o swoich wakacyjnych planach. Aby was ośmielić, opowiem pierwsza.

Rodzic opowiada dzieciom o własnych planach wakacyjnych (lekko akcentując czasowniki w czasie przyszłym). Następnie dzieci, kolejno, udzielają „dziennikarce” wywiadu. Wypowiedzi są nagrywane na dyktafon lub magnetofon. Na koniec nauczyciel mówi: Bardzo dziękuję wszystkim za wywiad. Byliście wspaniali. Zebrałam bardzo ciekawe opowieści. Sprawdźmy razem, czy wszystkie się nagrały. Pomóżcie mi, proszę, dopasować wasze imiona do wypowiedzi. Rodzic odtwarza nagranie, dzieci zgadują, czyj to głos. Na koniec „dziennikarka” żegna się z dziećmi i jeszcze raz dziękuje za współpracę.

dyktafon lub magnetofon, rekwizyty dla dziennikarki (okulary, kapelusz, ołówek za uchem, notes, identyfikator itp.)

Scenariusze zajęć

 „Po łące biega lato”

Zabawa ruchowa przy piosence. Dzieci spacerują w dowolnych kierunkach po sali przy akompaniamencie melodii piosenki (wersja instrumentalna). Na przerwę w muzyce i hasło nauczyciela reagują odpowiednim ruchem:

Stop – dzieci naśladują zerwanie kwiatka i wąchanie go.

Bęc – kładą się na podłodze i odpoczywają.

Już – ilustrują ruchem i głosem pszczoły.

 „Lato wreszcie!” – wysłuchanie wiersza U. Kozłowskiej . Rodzic zaprasza dzieci do uważnego wysłuchania wiersza. Prosi o zapamiętanie postaci, zdarzeń, szczegółów.

 

Lato wreszcie!

Już walizki w bagażniku,

Torba, plecak, pięć koszyków…

Czy na pewno wszystko mamy?!

Bo za chwilę wyjeżdżamy!

Tata już przy kierownicy,

Denerwuje się i krzyczy.

Szkoda przecież każdej chwili!

– Jedźmy w końcu, moi mili!

Lato, lato wreszcie,

Nie będziemy siedzieć w mieście!

Wszyscy więc wsiadają prędko:

Dziadek Władek z wielką wędką,

Babcia z kotem, pies nasz, Ciapek,

Mama (niosąc stos kanapek),

Moja siostra z parasolką

I braciszek z deskorolką,

Potem ja z piłkami dwiema…

Lecz już dla mnie miejsca nie ma!

Lato, lato wreszcie,

Czy będziemy siedzieć w mieście?

Tata mówi: – Nie ma strachu,

Jeszcze miejsce jest na dachu.

Więc mi trochę zrzedła minka:

– Ja... na dachu? Ja… dziewczynka?

Tata tylko kręci głową:

– Co za pomysł, daję słowo?!

Oj, córeczko moja mała,

Coś ty sobie ubzdurała?!

Lato, lato wreszcie,

Nie będziemy siedzieć w mieście!

Już na dachu stos bagaży,

A ja uśmiech mam na twarzy.

Siedzę sobie obok mamy,

No i wreszcie wyjeżdżamy!

CzerwiecSłońce nam wskazuje drogę –

Już doczekać się nie mogę!

Wiem, że w dali na nas czeka

Las szumiący, łąka, rzeka…

Lato, lato wreszcie,

Nie będziemy siedzieć w mieście!

 

Rodzic rozmawia z dziećmi o wydarzeniach opisanych w wierszu. Przykładowe pytania:

– Kto opowiada nam o swoim wyjeździe?

– Jakie bagaże mieli ze sobą bohaterowie?

– Do jakiego pojazdu wsiadali?

– Czy dla wszystkich wystarczyło miejsca?

– Jaka była pora roku?

Opiekun zachęca dzieci, aby opowiedziały, jak w ich domach odbywa się pakowanie i wyjazd na wakacje.

 

MIŁEGO WYPOCZYNKU DO PONIEDZIAŁKU

ŻYCZĘ WAM DUŻO SŁONKA

PROPOZYCJE NA PONIEDZIAŁEK

• Naśladowanie kroków – zaprezentujcie wraz z dzieckiem różne, śmieszne sposoby chodzenia, np.: idę jak pani na szpileczkach, idę wielkimi krokami, idę skokami,. Zachęcaj dziecko do wymyślania i prezentowania różnych kroków.

• Zabawa w naśladowanie - dziecko naśladuje przeróżne pory roku i inne zjawiska pogodowe. Gdy powiemy, że wieje silny wiatr, dziecko powinno poruszać rękami, niczym konary drzew lub dmuchać naśladując powiew wiatru. Gdy mówimy, że wiatr ucichł dzieci kładą się na podłogę.

Zapraszamy do zapoznania się z portalem z piosenkami do pokazywania

 

 

 

ĆWICZENIA GRAFOMOTORYCZNE

 

• Rysuj po śladzie
• Znajdź takie same muszelki
• Pokoloruj muszelki

 

 

 

ZABAWA DYDAKTYCZNA „Poznajemy cyferki”

 

 Świetnym sposobem na zapamiętanie cyferek i utrwalenie pisowni są zabawy oparte na Metodzie Dobrego Startu M. Bogdanowicz.

Metoda ta, polega na wspomaganiu rozwoju psychomotorycznego dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, liter i znaków matematycznych.   Wystarczy na tacy lub talerzu wysypać odrobinę piasku, kaszy manny lub bułki tartej i trenować pisanie cyferek. To świetna forma zabawy wprowadzająca naszego malucha w świat dziecięcej matematyki znaków czy figur.

 

 

PRACA PLASTYCZNA "WACIKOWE LODY"

 Potrzebne będą:

 okrągłe waciki

strzykawka lub zakraplacz

farba rozrobiona z wodą

brokat

kolorowe kartki papieru

klej

PROPOZYCJE NA WTOREK

 

 ,,Wakacyjne rady” -czyta rodzic.

Głowa nie jest od parady
służyć musi dalej.
Dbaj więc o nią i osłaniaj,
kiedy słońce pali.
 

Płynie w rzece woda
chłodna, bystra, czysta,
tylko przy dorosłych
z kąpieli korzystaj.

Jagody nieznane,
gdy zobaczysz w borze:
Nie zrywaj! Nie zjadaj! –
bo zatruć się możesz.

Urządzamy grzybobranie,
jaka rada stąd wynika:
Gdy jakiegoś grzyba nie znasz,
nie wkładaj go do koszyka.

Biegać boso jest przyjemnie,
ale ważna rada:
- idąc na wycieczkę pieszą
dobre buty wkładaj!

Gdy w polu, w lesie, czy za domem
wykopiesz przedmiot zardzewiały
- nie dotykaj go!
Daj znać dorosłym!
Śmierć niosą groźne przedmioty!

Moje skojarzenia”

Tworzenie bliższych i dalszych skojarzeń z danym słowem. Rodzic podaj słowo a dziecko skojarzenia.
SŁOŃCE – upał, żar, życie, ciepło, wiosna, lato, wakacje, gorąca kula, koło, radość, wypoczynek
APARAT – zdjęcia, wspomnienia, fotografia, wakacje
PLECAK – wędrówka, torba, wakacje, wycieczka
KAPELUSZ – słońce, bal, plaża, wakacje
SAMOLOT – podróż, lot, wakacje, wycieczka, chmury, niebo, lądowanie, skrzydła, wyjazd, wakacje
ROWER – wycieczka, rodzice, podróżowanie, przygoda,
STATEK – woda, rzeka, morze, ocean, rejs, podróżowanie, wakacje, przygoda, pływanie, piraci, port, marynarz

Burza mózgów „Gdzie możemy wybrać się na wakacje?”. Dzieci podają propozycje wakacyjnych podróży.

Zabawa – opowieść ruchowa Na plaży
Jesteśmy na plaży. Spoglądamy w niebo, na którym fruwają latawce. (Dzieci biegają w jednym kierunku). Latawce unoszą się wysoko na wietrze. (Wznoszą ramiona do góry). Teraz opadają w dół. (Wyciągają ramiona w bok). Przestało wiać. Latawce opadają na piasek. (Dzieci siadają skrzyżnie). Rysujemy na piasku kształt swojego latawca. Wietrzyk zaczyna lekko wiać, latawce podrywają się do lotu. (Dzieci powoli podnoszą się do stania i kontynuują bieg). Słonko świeci, piasek staje się gorący. Idziemy ochłodzić stopy w wodzie. Idąc, podnosimy wysoko kolana, staramy się utrzymać przez chwilę na jednej nodze. Wchodzimy do wody i ochładzamy ciała, polewając wodą ramiona, plecy, brzuch. Podskakujemy obunóż, rozchlapując wodę dookoła. Czas na kąpiel słoneczną. Kładziemy się na piasku i opalamy brzuchy. Patrzymy na niebo i podziwiamy latawce. Teraz opalamy plecy.
 „O czym należy pamiętać w czasie wakacji nad wodą?”

Prezentacja multimedialna.

 

Rozmowa na temat obejrzanej prezentacji.

 

Drogie Dizieci z okazji waszego święta życzymy Wam dużo radości,uśmiechu na codzień oraz duuuużo wymarzonych prezentów.

Pani Marzenka

Pani Dominika

oraz

Pani Benia! 

Zapraszamy was do obejrzenia teatrzyków, które dla was nagrałyśmy!

TEMATYKA TYGODNIA 22.06-26.06.2020

WAKACJE ZACZĄĆ CZS

PROPOZYCJE NA PONIEDZIAŁEK

 

„Zabawy ruchowe"

• Naśladowanie kroków – zaprezentujcie wraz z dzieckiem różne, śmieszne sposoby chodzenia, np.: idę jak pani na szpileczkach, idę wielkimi krokami, idę skokami,. Zachęcaj dziecko do wymyślania i prezentowania różnych kroków.

• Zabawa w naśladowanie - dziecko naśladuje przeróżne pory roku i inne zjawiska pogodowe. Gdy powiemy, że wieje silny wiatr, dziecko powinno poruszać rękami, niczym konary drzew lub dmuchać naśladując powiew wiatru. Gdy mówimy, że wiatr ucichł dzieci kładą się na podłogę.

Zapraszamy do zapoznania się z portalem z piosenkami do pokazywania

 

 

 

ĆWICZENIA GRAFOMOTORYCZNE

 

• Rysuj po śladzie
• Znajdź takie same muszelki
• Pokoloruj muszelki

 

 

 

ZABAWA DYDAKTYCZNA „Poznajemy cyferki”

 

 Świetnym sposobem na zapamiętanie cyferek i utrwalenie pisowni są zabawy oparte na Metodzie Dobrego Startu M. Bogdanowicz.

Metoda ta, polega na wspomaganiu rozwoju psychomotorycznego dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, liter i znaków matematycznych.  Wystarczy na tacy lub talerzu wysypać odrobinę piasku, kaszy manny lub bułki tartej i trenować pisanie cyferek. To świetna forma zabawy wprowadzająca naszego malucha w świat dziecięcej matematyki znaków czy figur.

 

PRACA PLASTYCZNA "WACIKOWE LODY"

 Potrzebne będą:

 okrągłe waciki

strzykawka lub zakraplacz

farba rozrobiona z wodą

brokat

kolorowe kartki papieru

klej

 

 

 

PROPOZYCJE NA WTOREK

 ,,Wakacyjne rady” -czyta rodzic.

Głowa nie jest od parady

służyć musi dalej.

Dbaj więc o nią i osłaniaj,

kiedy słońce pali.
 

Płynie w rzece woda

chłodna, bystra, czysta,

tylko przy dorosłych

z kąpieli korzystaj.

Jagody nieznane,

gdy zobaczysz w borze:

Nie zrywaj! Nie zjadaj! –

bo zatruć się możesz.

Urządzamy grzybobranie,

jaka rada stąd wynika:

Gdy jakiegoś grzyba nie znasz,

nie wkładaj go do koszyka.

Biegać boso jest przyjemnie,

ale ważna rada:

- idąc na wycieczkę pieszą

dobre buty wkładaj!
 

Gdy w polu, w lesie, czy za domem

wykopiesz przedmiot zardzewiały

- nie dotykaj go!

Daj znać dorosłym!

Śmierć niosą groźne przedmioty!

                                                                                                                                                  Moje skojarzenia

Tworzenie bliższych i dalszych skojarzeń z danym słowem. Rodzic podaj słowo, a dziecko skojarzenia.

SŁOŃCE – upał, żar, życie, ciepło, wiosna, lato, wakacje, gorąca kula, koło, radość, wypoczynek

APARAT – zdjęcia, wspomnienia, fotografia, wakacje

PLECAK – wędrówka, torba, wakacje, wycieczka

KAPELUSZ – słońce, bal, plaża, wakacje

SAMOLOT – podróż, lot, wakacje, wycieczka, chmury, niebo, lądowanie, skrzydła, wyjazd, wakacje

ROWER – wycieczka, rodzice, podróżowanie, przygoda,

STATEK – woda, rzeka, morze, ocean, rejs, podróżowanie, wakacje, przygoda, pływanie, piraci, port, marynarz

Burza mózgów

„Gdzie możemy wybrać się na wakacje?”. Dzieci podają propozycje wakacyjnych podróży.

Zabawa – opowieść ruchowa Na plaży

Jesteśmy na plaży. Spoglądamy w niebo, na którym fruwają latawce. (Dzieci biegają w jednym

kierunku). Latawce unoszą się wysoko na wietrze. (Wznoszą ramiona do góry). Teraz opadają w dół.

(Wyciągają ramiona w bok). Przestało wiać. Latawce opadają na piasek. (Dzieci siadają skrzyżnie).

Rysujemy na piasku kształt swojego latawca. Wietrzyk zaczyna lekko wiać, latawce podrywają się

do lotu. (Dzieci powoli podnoszą się do stania i kontynuują bieg). Słonko świeci, piasek staje się

gorący. Idziemy ochłodzić stopy w wodzie. Idąc, podnosimy wysoko kolana, staramy się utrzymać

przez chwilę na jednej nodze. Wchodzimy do wody i ochładzamy ciała, polewając wodą ramiona,

plecy, brzuch. Podskakujemy obunóż, rozchlapując wodę dookoła. Czas na kąpiel słoneczną.

Kładziemy się na piasku i opalamy brzuchy. Patrzymy na niebo i podziwiamy latawce. Teraz opalamy

plecy.

 „O czym należy pamiętać w czasie wakacji nad wodą?”

Prezentacja multimedialna.

 

Rozmowa na temat obejrzanej prezentacji.

 

NIE ZAPOMNIJCIE, ŻE DZIŚ JEST DZIEŃ TATY!

Zaproście tatę do wspólnej zabawy przy piosence!

 

Przytulcie się mocno do Taty i powiedzcie jak bardzo go kochacie, to najlepszy prezent :)

...a do tego pokolorujcie laurkę :)

 

Propozycje na środę.

 

Moi Drodzy zbliża się czas wakacji, letnich kąpieli w morze; jeziorze. Mam tutaj dla was film w którym pewien miś opowie wam o tym jak należy się zachować nad wodą. Mieliście okazję oglądnąć go już na zakończenie wczorajzego dnia :)

Teraz zapraszam was do ogladania i odpowiadania na pytania, które są pod filmem :)

 

Porozmawiajcie teraz na temat oglądanego filmu.

Zapytajcie dzieci czy wiedzą co trzeba robić gdy wywieszona jest czerwona flaga?

Co należy robić przed wejsciem do wody?

Co robić gdy nadchodz burza?

Gdzie powinnismy się kompać?

 

Mam nadzieję, że film przydał się aby zrozuieć dzieciom bezpieczeństwo nad morzem.

...a teraz zapraszam was do potanczenia przy letnich rytmach :)

 

Poćwiczmy naszą technikę rysowania! :)

Zapraszam was do narysowania dowolną techniką plastyczną pracy na temat "Bezpieczne wakacje"

Czekamy na wasze prace !

....a dziś poćwiczmy jeszcze rękę:)

 

Propozycje na czwartek. 

 

Witam was moi mili :) 

Dzisiaj nadal będziemy mówić o bezpieczeństwie podczas wakacyjnych zabaw.

Na początek posłuchajcie piosenki o bezpiecznych wakacjach!

 

Rozmowa na temat treści piosenki:

Czy możemy sami wyjsc z domu?

Co musimy sprawdzić przed wyjściem z domu?

Czego nie mówimy obcym ludziom?

O czym trzeba pamiętać w samochodzie?

 

Przyjrzyjcie się obrazkom, które są poniżej. Porozmawiajcie z Rodzicami co na nich widzicie?

Opiszcie swoimi słowami jaka zasada bezpieczeństwa jest na  jednym z obrazków.

 

 

na koniec spróbujcie pokolorować obrazek wedługo opisanego kodu. Następnie powiedzcie co widzicie na obrazku? :)